Όταν οι δύο μεγαλύτερες υπερδυνάμεις διασταυρώνουν τα ξίφη τους, οι κραδασμοί γίνονται αισθητοί πέραν των εθνικών συνόρων. Πεδίο μάχης ήταν οι διεθνείς αγορές χρέους και πρώτα θύματα τα αμερικανικά κρατικά ομόλογα. Οι αποδόσεις εκτοξεύτηκαν σε υψηλά δεκαμήνου μετά το δημοσίευμα ότι η Κίνα, ο μεγαλύτερος πιστωτής των ΗΠΑ, εξετάζει το ενδεχόμενο να μειώσει ή ακόμη και να παγώσει τις αγορές αμερικανικών χρεογράφων. Το συγκεκριμένο σενάριο είναι κάτι παραπάνω από εφιαλτικό, τρομάζοντας τους επενδυτές που τράπηκαν αμέσως σε φυγή, γράφει η Αγγελική Κοτσοβού.
Από την έντυπη έκδοση
Της Αγγελικής Κοτσοβού
[email protected]
Όταν οι δύο μεγαλύτερες υπερδυνάμεις διασταυρώνουν τα ξίφη τους, οι κραδασμοί γίνονται αισθητοί πέραν των εθνικών συνόρων. Πεδίο μάχης ήταν οι διεθνείς αγορές χρέους και πρώτα θύματα τα αμερικανικά κρατικά ομόλογα. Οι αποδόσεις εκτοξεύτηκαν σε υψηλά δεκαμήνου μετά το δημοσίευμα ότι η Κίνα, ο μεγαλύτερος πιστωτής των ΗΠΑ, εξετάζει το ενδεχόμενο να μειώσει ή ακόμη και να παγώσει τις αγορές αμερικανικών χρεογράφων. Το συγκεκριμένο σενάριο είναι κάτι παραπάνω από εφιαλτικό, τρομάζοντας τους επενδυτές που τράπηκαν αμέσως σε φυγή.
Οι αρμόδιες αρχές του Πεκίνου διέψευσαν ως ψευδείς τις πληροφορίες του δημοσιεύματος. Οι αναταράξεις όμως που προκάλεσε ήταν μια ηχηρή προειδοποίηση προς την Ουάσιγκτον, που υπό την προεδρία Τραμπ έρχεται επανειλημμένως σε αντιπαράθεση με την Κίνα, κυρίως σε ζητήματα εμπορίου. Το Πεκίνο είχε προβεί σε ανάλογη επίδειξη ισχύος το 2009, χρησιμοποιώντας ως όπλο τις τεράστιες τοποθετήσεις του σε αμερικανικά κρατικά ομόλογα. Πριν από σχεδόν εννέα χρόνια, σε μια εποχή που οι αποδόσεις ακολουθούσαν την ανιούσα και ο δανεισμός της αμερικανικής κυβέρνησης μέσω ομολογιακών εκδόσεων ήταν σε επίπεδα-ρεκόρ, ώστε να χρηματοδοτήσει μέτρα οικονομικής στήριξης, ο τότε πρόεδρος της Κίνας Γουέν Τζιαμπάο είχε πυροδοτήσει κύμα ρευστοποιήσεων, εκφράζοντας ανησυχίες για το κατά πόσον τα αμερικανικά χρεόγραφα θεωρούνται ασφαλείς τοποθετήσεις.
Το Πεκίνο έχει υπό την κατοχή του αμερικανικό χρέος άνω του ενός τρισ. δολαρίων, ποσό υπερδιπλάσιο απ’ ό,τι μία δεκαετία πριν. Σε αυτά τα χρόνια, το μέγεθος της αμερικανικής αγοράς χρέους έχει υπερτριπλασιαστεί, στα 14,5 τρισ. δολάρια.
Η αλήθεια είναι ότι η Κίνα, εάν πράγματι αποφασίσει να στρέψει την πλάτη της στα αμερικανικά ομόλογα, έχει ελάχιστες εναλλακτικές επιλογές για τα συναλλαγματικά της διαθέσιμα. Το γερμανικό κρατικό χρέος θα μπορούσε να αποτελέσει έναν εξίσου ασφαλή προορισμό.
Η διαρροή των πληροφοριών θα μπορούσε να ήταν ένα μήνυμα του Πεκίνου προς την Ουάσιγκτον, ως αντίποινα της σκληρής ρητορικής του Τραμπ στο εμπόριο. Σε αυτήν τη σινο-αμερικανική διένεξη, το Πεκίνο έχει πολύ μεγαλύτερη ισχύ και διεθνή επιρροή απ’ ό,τι εννέα χρόνια πριν. Και διαμηνύει στην Ουάσιγκτον ότι δεν θα διστάσει να τη χρησιμοποιήσει εάν οι ΗΠΑ ανοίξουν εμπορικό μέτωπο, επιβάλλοντας δασμούς σε κινεζικά προϊόντα.