Η υπόθεση με τους οκτώ Τούρκους στρατιωτικούς -από την πρώτη στιγμή που προσγείωσαν το ελικόπτερό τους στην Αλεξανδρούπολη, τον Ιούλιο του 2016, έως σήμερα που αιτούνται πολιτικό άσυλο- εξελίσσεται με τρόπο ικανό να βλάψει σοβαρά την εξωτερική πολιτική της χώρας, με συνέπειες ευρύτερες και πέραν των διμερών ελληνοτουρκικών σχέσεων, γράφει ο Δημήτρης Η. Χατζηδημητρίου
Από την έντυπη έκδοση
Του Δημήτρη
Η. Χατζηδημητρίου
[email protected]
Η υπόθεση με τους οκτώ Τούρκους στρατιωτικούς -από την πρώτη στιγμή που προσγείωσαν το ελικόπτερό τους στην Αλεξανδρούπολη, τον Ιούλιο του 2016, έως σήμερα που αιτούνται πολιτικό άσυλο- εξελίσσεται με τρόπο ικανό να βλάψει σοβαρά την εξωτερική πολιτική της χώρας, με συνέπειες ευρύτερες και πέραν των διμερών ελληνοτουρκικών σχέσεων. Από εκείνη τη στιγμή οι χειρισμοί της ελληνικής πλευράς κρίνονται ως ήκιστα επιτυχείς, καθώς όπως φαίνεται υπήρξαν διαβεβαιώσεις περί «άμεσης έκδοσής τους», οι οποίες δόθηκαν πρόωρα, δίχως σοβαρή εξέταση των πραγματικών στοιχείων και των παραμέτρων που συγκροτούσαν την υπόθεση αυτή και πάντως, τώρα, δεν μπορούν να αγνοηθούν, καθώς κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε σύγκρουση με τον πυρήνα του Κράτους Δικαίου.
Η Ελλάδα, όσο κι αν οι κριτικές για τη λειτουργία των θεσμών της είναι σε πολλές περιπτώσεις εύλογες και δικαιολογημένες, είναι ένα Κράτος Δικαίου στο εσωτερικό της, στις δε εξωτερικές σχέσεις της παραμένει σταθερά προσηλωμένη στον σεβασμό των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου. Αυτή άλλωστε είναι και η εύλογη επιλογή απέναντι σε μια εξόχως αναθεωρητική χώρα, όπως είναι η γειτονική Τουρκία, η ηγεσία της οποίας δεν αφήνει ευκαιρία να μην προβάλλει -με λόγους και πράξεις- αξιώσεις και απαιτήσεις συρρίκνωσης της ελληνικής κυριαρχίας, καταπάτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας και πλήρους περιφρόνησης των διοικητικών δικαιωμάτων-αρμοδιοτήτων της Ελλάδας, όπως αυτά προκύπτουν από πλήθος διεθνών συμβάσεων με διεθνείς Οργανισμούς.
Ανεξαρτήτως των νομικών πτυχών της υπόθεσης των οκτώ Τούρκων στρατιωτικών και των πραγματικοτήτων που έχουν εγκατασταθεί στο εσωτερικό της Τουρκίας, μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος, οι χειρισμοί της Αθήνας είναι αντιφατικοί και ασαφείς ως προς τις πραγματικές επιδιώξεις των υπεύθυνων χειριστών, γεγονός που επιτρέπει να αναπτύσσονται σενάρια και εικασίες, προκαλώντας εύλογα ερωτήματα στους πολίτες για το επίπεδο στο οποίο έχουν περιέλθει οι ελληνοτουρκικές σχέσεις... Το τελευταίο επεισόδιο, με την έγκριση της αίτησης παροχής πολιτικού ασύλου από την Αρχή Προσφυγών σε έναν από τους οκτώ και την αίτηση ακύρωσης από την πλευρά της κυβέρνησης, ενισχύει την εικόνα των αποτυχημένων κυβερνητικών χειρισμών. Η γνωστοποίηση της κυβερνητικής απόφασης, μόλις μισή ώρα μετά την ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, με τις πρωτοφανείς απειλές κατά της χώρας μας, δεν περιποιεί ιδιαίτερη τιμή στην Ελλάδα και στέλνει λάθος μηνύματα σε όλον τον περίγυρό της.
Πλήττεται η εικόνα της Ελλάδας σε μια στιγμή που δοκιμάζει να επιλύσει την εκκρεμότητα του ονόματος με την π.Γ.Δ.Μ και να εξομαλύνει τις σχέσεις της με την Αλβανία, στην οποία η εθνικιστική ρητορική κατέχει δεσπόζουσα θέση στην κυβερνητική ατζέντα.