Μερίσματα, επιδόματα, κοινωνικά αντισταθμίσματα και μεταφορικά ισοδύναμα, είναι μόνο μερικές από τις κινήσεις που έκανε η κυβέρνηση τις τελευταίες ημέρες για να «γλυκάνει» δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, γράφει ο Γιώργος Κόυρος.
Από την έντυπη έκδοση
Του Γιώργου Κούρου
[email protected]
Μερίσματα, επιδόματα, κοινωνικά αντισταθμίσματα και μεταφορικά ισοδύναμα, είναι μόνο μερικές από τις κινήσεις που έκανε η κυβέρνηση τις τελευταίες ημέρες για να «γλυκάνει» δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες μας.
Το σίγουρο είναι ότι Χριστούγεννα έρχονται και είναι θετικό ότι περισσότεροι θα έχουν ένα βοήθημα για να μπορέσουν να περάσουν τις άγιες τούτες ημέρες.
Μήπως όμως, στο βάθος, έρχονται και εκλογές; Και απλώς η κυβέρνηση «ζεσταίνει» τις μηχανές; Δεν είναι λίγοι άλλωστε αυτοί που κάνουν λόγο για «παροχές» προεκλογικού χαρακτήρα, που άγνωστο είναι εάν έχουν και την έγκριση της τρόικας. Όμως και «παροχές» να μην είναι και οι εκλογές να γίνουν στην ώρα τους, το 2019, το σίγουρο είναι ότι δεν έχουν μόνιμο χαρακτήρα. Μόνο τα προβλήματα και η φτώχεια έχουν πλέον αποκτήσει μόνιμο χαρακτήρα στην ελληνική κοινωνία.
Και δεδομένο είναι ότι αυτά δεν λύνονται με εφάπαξ ενισχύσεις.
Χρειάζονται πολιτικές και βούληση, για όσα ακόμη αποφεύγει η κυβερνητική συμμαχία. Για αποκρατικοποιήσεις, ιδιωτικοποιήσεις, μετατάξεις στο Δημόσιο, περιορισμό της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς, σημαντική μείωση της φορολογίας και τη δημιουργία ενός σταθερού πλαισίου που θα προσελκύει επενδύσεις. Αντί αυτών φαίνεται ότι ακόμη και σήμερα, έπειτα από τόσα μνημόνια, ακολουθείται η παλιά δοκιμασμένη αλλά αδιέξοδη πολιτική. Αυτή που μας χρεοκόπησε.
Με μια μόνο παραλλαγή. Ενώ τα «κακώς κείμενα» δεν διορθώνονται στον βαθμό και με την ταχύτητα που θα έπρεπε, αντίθετα μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις καλλιεργούνται και πάλι παλαιοκομματικές νοοτροπίες, από την άλλη εφαρμόζονται και τα μνημόνια.
Πιο απλά; Και μαστίγιο και καρότο. Μόνο που έτσι η «συνταγή» στο τέλος θα αποτύχει για μια ακόμη φορά.
Διότι αυτό που πρέπει να αλλάξει στην Ελλάδα είναι οι νοοτροπίες. Νοοτροπίες με τις οποίες γαλουχήθηκαν γενιές και γενιές, αλλάζοντας αρχές και αξίες ετών.
Η αλήθεια κρύβεται, γι’ αυτό ήταν πάντα και το μεγάλο στοίχημα. Που κανείς μέχρι σήμερα δεν κέρδισε.