Οι συζητήσεις για την μετατροπή κάποιων ΤΕΙ σε Πανεπιστήμια βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Το Ιόνιο Πανεπιστήμιο με το ΤΕΙ Ιονίων Νήσων θα συγχωνευτούν σε Ιόνιο Πανεπιστήμιο, Το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων με το ΤΕΙ Ηπείρου, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας με τα ΤΕΙ Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας και, φυσικά, το ΤΕΙ Αθήνας με το ΤΕΙ Πειραιά.
Του Στράτου Στρατηγάκη
Μαθηματικού - Ερευνητή
[email protected]
Οι συζητήσεις για την μετατροπή κάποιων ΤΕΙ σε Πανεπιστήμια βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Το Ιόνιο Πανεπιστήμιο με το ΤΕΙ Ιονίων Νήσων θα συγχωνευτούν σε Ιόνιο Πανεπιστήμιο, Το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων με το ΤΕΙ Ηπείρου, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας με τα ΤΕΙ Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας και, φυσικά, το ΤΕΙ Αθήνας με το ΤΕΙ Πειραιά. Υποθέτουμε ότι θα ακολουθήσουν και τα υπόλοιπα ΤΕΙ και σε λίγο χρόνο δεν θα υπάρχουν ΤΕΙ. Τα τμήματα που έχουν τη δυνατότητα θα μετεξελιχθούν σε Πανεπιστήμια και όσα δεν έχουν τη δυνατότητα, ως προς το προσωπικό τους και το επιστημονικό αντικείμενο θα μετατραπούν σε διετείς κύκλους σπουδών, κάτι σαν τα σημερινά ΙΕΚ, δηλαδή.
Η αναδιάταξη του χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης δεν θα πρέπει να μείνει μόνο στην κατάργηση των ΤΕΙ. Υπάρχουν και στα Πανεπιστήμια τμήματα που έχουν προβλήματα είτε με τον τίτλο τους είτε με τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων τους είτε με το επιστημονικό τους αντικείμενο. Θα πρέπει και με αυτά να ασχοληθεί το Υπουργείο Παιδείας για να λύσει χτυπητά προβλήματα που χρονίζουν χωρίς λόγο. Μερικές, μάλιστα, φορές είναι πολύ εύκολη η λύση, που, όμως, δεν έρχεται. Ας δούμε μερικά παραδείγματα διευκρινίζοντας ότι δεν πρόκειται για τα μοναδικά προβλήματα που υπάρχουν.
Από το ακαδημαϊκό έτος 2003-2004, που δέχτηκε τους πρώτους φοιτητές του το τμήμα Τούρκικων και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, λειτουργεί μόνο το σκέλος των Τούρκικων Σπουδών. Ο τίτλος, όμως, έχει μείνει, παραπλανώντας τους υποψηφίους που δεν θα το ψάξουν και πολύ. Είναι τόσο δύσκολο να αλλάξει ο τίτλος του τμήματος και να ανταποκρίνεται στο πραγματικό περιεχόμενο των σπουδών;
Παρόμοια τα τμήματα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας δεν δίνουν τα επαγγελματικά δικαιώματα του ψυχολόγου στους αποφοίτους τους. Το ψυχολογίας στον τίτλο τους είναι απομεινάρι της εποχής που δεν υπήρχαν τμήματα ψυχολογίας στην Ελλάδα. Είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει ο τίτλος του τμήματος και να μην παραπλανά τους υποψηφίους, που εισάγονται πιστεύοντας ότι θα αποφοιτήσουν ως ψυχολόγοι;
Το τμήμα Μηχανικών Σχεδιάσης Προϊόντων και Συστημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου είναι ένα εξαιρετικό τμήμα με αντικείμενο το βιομηχανικό design, οι απόφοιτοί του, όμως δεν γίνονται δεκτοί από το Τεχνικό Επιμελητήριο.
Παρόμοια είναι η κατάσταση στο τμήμα Μηχανικών Οικονομίας και Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Πενταετές πρόγραμμα σπουδών με πολλά μαθηματικά και φυσική, που σκοπεύουν να συνδέσουν μηχανικούς και οικονομικά στελέχη. Στόχος του τμήματος να παράγει μηχανικούς, όπως φανερώνει και ο τίτλος του. Το Τεχνικό Επιμελητήριο, όμως, δεν δέχεται τους αποφοίτους του ως μέλη. Αντίθετα εγγράφονται στο Οικονομικό Επιμελητήριο και μπορούν να διδάσκουν και οικονομικά μαθήματα. Σχεδιάζει, λοιπόν, το Πανεπιστήμιο ένα τμήμα με συγκεκριμένο προφίλ αποφοίτου, που, όμως, δε γίνεται δεκτό από το ΤΕΕ. Την πληρώνουν οι απόφοιτοι, χωρίς κανένα λόγο.
Από την άλλη υπάρχουν απόφοιτοι που έχουν επαγγελματικά δικαιώματα χωρίς να έχουν ιδέα από το επιστημονικό αντικείμενο του οποίου έχουν τα επαγγελματικά δικαιώματα. Τα τμήματα Πληροφορικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθήνας και του Πανεπιστημίου Πειραιά, όπως και το τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιά δίνουν στους αποφοίτους τους το δικαίωμα εγγραφής στο Οικονομικό Επιμελητήριο, χωρίς, όμως, οι απόφοιτοί τους να γνωρίζουν οικονομικά. Πώς θα ασκήσουν το επάγγελμα χωρίς να γνωρίζουν την επιστήμη είναι ένα ερώτημα.
Το τμήμα Στατιστικής δίνεις στους αποφοίτους του τα επαγγελματικά δικαιώματα του οικονομολόγου και όχι του μαθηματικού, όπως θα πιστεύουν οι περισσότεροι. Το θέμα γίνεται ακόμη χειρότερο στο τμήμα με τίτλο “Μαθηματικών (Σάμος) – Στατιστικής και Αναλογιστικών – Χρηματοοικονομικών Μαθηματικών”, που δεν παράγει μαθηματικούς (παρότι στον τίτλο του υπάρχει δύο φορές η λέξη Μαθηματικών) αλλά οικονομολόγους.
Χρειάζεται ενέργεια και χρόνος για να μαθαίνουν οι περίπου 100.000 υποψήφιοι κάθε χρόνο όλες αυτές τις απαραίτητες λεπτομέρειες, που αν δεν τις γνωρίζουν μπορεί να κάνουν σημαντικά λάθη στην επιλογή των σπουδών τους. Αποδεικνύεται ακόμη μια φορά ότι το ελληνικό κράτος κάνει δύσκολη τη ζωή των πολιτών του ταλαιπωρώντας τους χωρίς σοβαρό λόγο.
Πέρα από αυτά που διορθώνονται εύκολα και γρήγορα, αν θελήσει το Υπουργείο Παιδείας, υπάρχουν και άλλα, πολύ σημαντικότερα, θέματα που έχουν να κάνουν με την ίδια την αναγκαιότητα ύπαρξης κάποιων τμημάτων. Χρειαζόμαστε άραγε 4 τμήματα Θεολογίας στην Ελλάδα με 855 εισακτέους; Τι θα κάνουν αυτοί επαγγελματικά; Είναι διεθνώς δεκτό ότι το πτυχίο δεν σημαίνει πια και εργασία πάνω στο αντικείμενο σπουδών, αλλά έχουν αυτά τα παιδιά τις γνώσεις για να εργαστούν κάπου αλλού; Θα μπορούσαμε να έχουμε 4 τμήματα με 50 εισακτέους το καθένα ή 1 τμήμα με 200 εισακτέους. Υπάρχουν πολλές και διαφορετικές προσεγγίσεις. Καλό θα ήταν να αποφασίσει το Υπουργείο Παιδείας επ’ αυτού. Φυσικά δεν είναι μόνο οι θεολόγοι. Υπάρχουν και άλλες παρόμοιες περιπτώσεις. Αν δεν μπορούμε να λύσουμε αυτά τα δύσκολα ας λύσουμε τουλάχιστον τα εύκολα.