Μελέτη η οποία διεξήχθη από επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο Witwatersrand στο Γιοχάνεσμπουργκ κατέγραψε τις επιπτώσεις των επεισοδίων πόνου στην έμμηνο ρύση, την ευαισθησία των γυναικών στον πόνο, την ψυχική διάθεση των γυναικών αυτών, την ποιότητα ζωής τους καθώς και την ποιότητα του ύπνου τους.
Μελέτη η οποία διεξήχθη από επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο Witwatersrand στο Γιοχάνεσμπουργκ κατέγραψε τις επιπτώσεις των επεισοδίων πόνου στην έμμηνο ρύση, την ευαισθησία των γυναικών στον πόνο, την ψυχική διάθεση των γυναικών αυτών, την ποιότητα ζωής τους καθώς και την ποιότητα του ύπνου τους.
Οι επιστήμονες Stella Iacovides (Wits Dial-a-bed Sleep Laboratory, Brain Function Research Group, School of Physiology, Faculty of Health Sciences, University of the Witwatersrand, Johannesburg, South Africa), Ingrid Avidon (Wits Dial-a-bed Sleep Laboratory, Brain Function Research Group, School of Physiology, Faculty of Health Sciences, University of the Witwatersrand,Johannesburg, South Africa - Exercise Physiology Laboratory, School of Physiology, Faculty of Health Sciences, University of the Witwatersrand, Johannesburg,South Africa) και Fiona C. Baker (Human Sleep Research Program, SRI International,San Francisco, CA, USA) κατέγραψαν σημαντικά συμπεράσματα, όσον αφορά στις επιπτώσεις τις πρωτοπαθούς δυσμηνόρροιας στη ζωή των γυναικών.
Σύμφωνα με τις επιστήμονες, η πρωτοπαθής δυσμηνόρροια είναι εξαιρετικά συχνό φαινόμενο στις γυναίκες παραγωγικής ηλικίας. Όπως ανέφεραν, ένα μεγάλο ποσοστό που υπολογίζεται από 45% - 95% των γυναικών υποφέρουν από δυσμηνόρροια. Πολλές φορές οι επιστήμονες υγείας δεν δίνουν την απαραίτητη σημασία σε αυτές τις γυναίκες θεωρώντας το θέμα φυσιολογικό αντίκτυπο του εμμηνορροϊκού κύκλου.
Ωστόσο, οι αρνητικές συνέπειες των πόνων αυτών καταγράφονται στη νέα αυτή μελέτη και δυστυχώς σύμφωνα με τις ερευνήτριες είναι πολλές.
Η ποιότητα ζωής των γυναικών μειώνεται πάρα πολύ καθώς, βιώνουν φρικτούς πόνους, οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις παρομοιάζονται με τους πόνους των κολικών, έχουν επώδυνες κράμπες, κακή ψυχική διάθεση και φυσικά καθόλου «όρεξη» όχι μόνο να εργαστούν αλλά για καμία καθημερινή τους δραστηριότητα.
Οι γυναίκες αυτές όπως κατέγραψε η έρευνα, δεν μπορούν να έχουν κάποια φυσική δραστηριότητα και απουσιάζουν ακόμα και από την εργασία τους.
Ειδικότερα, τα ποσοστά απουσίας από την εργασία, στις νεαρές γυναίκες με δυσμηνόρροια κυμαίνονται από 34% - 50%. Μάλιστα, ένα 10%-30% όλων των γυναικών που εργάζονται ή σπουδάζουν, απουσιάζουν 1-2 ημέρες κάθε μήνα. Και με δεδομένο, ότι πολλές γυναίκες δεν λαμβάνουν κάποια θεραπεία, καθώς θεωρούν τον πόνο ως φυσιολογικό μέρος του κύκλου τους, τα προαναφερόμενα ποσοστά αυτά μπορεί να είναι υψηλότερα.
Όσον αφορά το θέμα του ύπνου, διαπιστώθηκε ότι οι πόνοι από τη δυσμηνόρροια είναι η 1η αιτία αϋπνίας για πολλές γυναίκες. Οι γυναίκες με δυσμηνόρροια ανέφεραν διαταραγμένο ύπνο, κατά τις πρώτες ημέρες της εμμηνόρροιας, σε σύγκριση με τις άλλες ημέρες του κύκλου, και το 28% αυτών ανέφεραν διαταραχή του ύπνου από κράμπες ή πόνο. Επίσης, σε συνδυασμό με τις επώδυνες κράμπες της μήτρας, οι γυναίκες με δυσμηνόρροια παραπονούνται συχνά για αίσθημα κόπωσης και υπνηλία, κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι επώδυνες κράμπες της μήτρας μπορεί να είναι η αιτία ενός φαύλου κύκλου αρνητικών γεγονότων, όπου οι πόνοι της περιόδου μειώνουν την ποιότητα και αποδοτικότητα του ύπνου, και η επακόλουθη κόπωση είναι πιθανό να εντείνει την αρνητική επίδραση του πόνου στην καθημερινή λειτουργικότητα και την ψυχική διάθεση.
Αναφορικά με τη θεραπεία, η μελέτη έδειξε ότι αρκετές γυναίκες με πρωτοπαθή δυσμηνόρροια καταφεύγουν σε εναλλακτικές μη φαρμακολογικές θεραπείες για την αντιμετώπιση της δυσμηνόρροιας, παρόλο που αυτές συχνά είναι αναποτελεσματικές (πχ. ζεστά επιθέματα, ξεκούραση στο κρεβάτι/ύπνος, άσκηση, διαλογισμός, αρωματικά έλαια, αυξημένη πρόσληψη ασβεστίου, σιδήρου ή/και βιταμίνης D). Σε κάθε περίπτωση, η αποτελεσματικότητα αυτών των μεθόδων είναι υποκειμενική.
Όπως διαπιστώθηκε στη μελέτη, για τη θεραπεία της πρωτοπαθούς δυσμηνόρροιας, χρησιμοποιούνται συνήθως μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), όπως η νατριούχος ναπροξένη, το zomepirac sodium, το μεφεναμικό οξύ, η κετοπροφαίνη, η ιβουπροφαίνη και η δικλοφενάκη, το ακετυλοσαλικυλικό οξύ και αναλγητικά σκευάσματα, με ήπια αντιφλεγμονώδη δράση, που αναστέλλουν τη σύνθεση των προσταγλανδινών, ανακουφίζοντας από τον πόνο. Σύμφωνα μάλιστα με τα ευρήματα αυτής, τα αναλγητικά χρησιμοποιούνται από τη μεγαλύτερη μερίδα των γυναικών, ένα ποσοστό 47%-70%, καθώς θεωρούνται τα πιο αποτελεσματικά για την ανακούφιση των πόνων.