Καλύτερα, από πλευράς τηλεθέασης τουλάχιστον, πήγε η δεύτερη τηλεμαχία μεταξύ των εννέα υποψηφίων για την ηγεσία της Κεντροαριστεράς, το βράδυ της Δευτέρας.
Του Δημήτρη Η. Χατζηδημητρίου
Καλύτερα, από πλευράς τηλεθέασης τουλάχιστον, πήγε η δεύτερη τηλεμαχία μεταξύ των εννέα υποψηφίων για την ηγεσία της Κεντροαριστεράς, το βράδυ της Δευτέρας.
Σύμφωνα με τις μετρήσεις, η τηλεμαχία, ως τηλεοπτικό προϊόν, συγκέντρωσε το ενδιαφέρον του 5,5%-6% όσων πολιτών είχαν ανοικτούς τους δέκτες του, εκείνη την ώρα. Είναι μια σαφής πρόοδος σε σχέση με το 2,6% που είχε καταγραφεί στο πρώτο debate.
Επί της ουσίας, αν προέκυψε κάτι σαφές από τη σχεδόν δίωρη διαδικασία είναι η συμφωνία των βασικών διεκδικητών της ηγεσίας -Φώφη Γεννηματά, Στ. Θεοδωράκης, Γ. Καμίνης, Γ. Μανιάτης, Ν. Ανδρουλάκης- πως η χώρα χρειάζεται μια νέα κυβέρνηση, η οποία θα διαπραγματευθεί τους όρους εξόδου από το μνημόνιο, καθώς δεν είναι πειστικό το επιχείρημα του πρωθυπουργού και του ΣΥΡΙΖΑ ότι τον Αύγουστο του 2018 θα έχουν επιτύχει «μια καθαρή έξοδο από το μνημόνιο».
Στη διατήρηση ενός εκλογικού συστήματος, με ένα λελογισμένο bonus, τάχθηκαν οι 8 από τους 9 υποψηφίους, απορρίπτοντας την καθιέρωση της απλής αναλογικής, αλλά κι επιμένοντας στην ανάγκη «να σπάσουν» οι μεγάλες εκλογικές περιφέρειες, όπως η Β’ Αθηνών, η Α’ και Β’ Θεσσαλονίκης. Οι περισσότεροι τάχθηκαν κατά της προσέγγισης με τον ΣΥΡΙΖΑ και μόνον ο Γιάννης Ραγκούσης επέμεινε ως το τέλος σε ένα «σκληρό αντιδεξιό στίγμα».
Και σ’ αυτή τη δεύτερη τηλεμαχία απουσίασε οποιαδήποτε αναφορά στα ευρωπαϊκά ζητήματα και τη θέση της χώρας στην Ε.Ε., ενώ διαπιστώθηκε διάσταση απόψεων μεταξύ της κας Γεννηματά -τάχθηκε υπέρ της συνέχισης ενταξιακής πορείας της Τουρκίας- και του κ. Ανδρουλάκη, που υποστήριξε το «πάγωμα» των συνομιλιών, ως ενδεδειγμένη αντίδραση στην καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τον Ταγίπ Ερντογάν.
Στα... χαριτωμένα της βραδιάς, όταν ο Γιώργος Καμίνης απευθυνόμενος στον εκ των συντονιστών της συζήτησης, Παύλο Τσίμα, τον αποκάλεσε «κ. Τσίπρα». Ίσως να ήταν ένα σκόπιμο lapsus του δημάρχου, μια πρόωρη πρόβα ως αντιπάλου του πρωθυπουργού.