Το Κρεμλίνο δεν βλέπει κάτι το ιδιαίτερο στις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας που πραγματοποιούνται το τελευταίο διάστημα σε όλη τη χώρα, αλλά δείχνει ότι τις θεωρεί - ενόψει της διεξαγωγής των ρωσικών προεδρικών εκλογών - ως ένα φυσιολογικό φαινόμενο, που παρατηρείται σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου.
Το Κρεμλίνο δεν βλέπει κάτι το ιδιαίτερο στις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας που πραγματοποιούνται το τελευταίο διάστημα σε όλη τη χώρα, αλλά δείχνει ότι τις θεωρεί - ενόψει της διεξαγωγής των ρωσικών προεδρικών εκλογών - ως ένα φυσιολογικό φαινόμενο, που παρατηρείται σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου.
Αυτή ήταν στην ουσία και η απάντηση που έδωσε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ στους δημοσιογράφους, όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει την έκθεση εμπειρογνωμόνων του Κέντρου Οικονομικών και Πολιτικών μεταρρυθμίσεων, οι οποίοι διαπίστωσαν ότι υπάρχει αισθητή αύξηση των διαδηλώσεων διαμαρτυρίας το τελευταίο διάστημα. Ο κ. Πεσκόφ προσέθεσε ότι σε μια τέτοια προεκλογική περίοδο «αυξάνεται παράλληλα και ο αριθμός των εκδηλώσεων υποστήριξης προς τον πρόεδρο της Ρωσία, αλλά και εκείνων που αντιδρούν οδυνηρά στα μεν ή τα δε γεγονότα και εξελίξεις».
Το Κέντρο Οικονομικών και Πολιτικών μεταρρυθμίσεων, στην έκθεση του, την οποία παρουσίασε ο εκδοτικός όμιλος RBK, διαπιστώνει ότι στο τρίτο τρίμηνο του 2017, ο αριθμός των πολιτικών διαμαρτυριών, των διαμαρτυριών με κοινωνικά και οικονομικά αιτήματα, αλλά διαμαρτυριών με εργατικά αιτήματα, αυξήθηκε σχεδόν κατά δύο τρίτα σε σχέση με την αρχή του έτους. Στο πρώτο τρίμηνο καταγράφηκαν 284 διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, στο δεύτερο τρίμηνο 378, και στο τρίτο 445.
Το εν λόγω κέντρο ερευνών διαιρεί τις διαμαρτυρίες σε πολιτικές, σε διαμαρτυρίες με κοινωνικά και οικονομικά αιτήματα και διαμαρτυρίες με εργατικά αιτήματα. Στο τρίτο τρίμηνο, όπως και στα δύο προηγούμενα, οι περισσότερες διαμαρτυρίες (312) ήσαν οι διαμαρτυρίες με κοινωνικά και οικονομικά αιτήματα. Στις διαμαρτυρίες αυτές, οι εμπειρογνώμονες συμπεριλαμβάνουν τα αιτήματα των εξαπατημένων μετόχων, την δυσαρέσκεια των επιχειρηματιών, την αύξηση των δασμών κτλ. Μάλιστα οι πιο πολυάριθμες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας στην κατηγορία ήταν αυτές των παραγωγών και των οδηγών φορτηγών μεγάλων αποστάσεων.
Στην δεύτερη θέση, σύμφωνα με την κατάταξη του ερευνητικού κέντρου, βρίσκονται οι πολιτικές διαμαρτυρίες, στις οποίες περιλαμβάνονται οι διαδηλώσεις του ηγέτη της εξωκοινοβουλευτικής αντιπολίτευση Αλεξέι Ναβάλνι, οι οποίες ήσαν συνολικά 106. Παράλληλα οι εμπειρογνώμονες κατέγραψαν 27 διαμαρτυρίες εργαζομένων σε επιχειρήσεις, που πραγματοποιήθηκαν κυρίως λόγω διενέξεων με την εργοδοσία, κυρίως εξαιτίας της μη καταβολής των μισθών τους.