Όταν το Mars Pathfinder της NASA προσεδαφίστηκε στον Άρη το 1997, είχε πέντε κάμερες. Έκτοτε η τεχνολογία έχει κάνει άλματα, με τις κάμερες να έχουν γίνει πολύ μικρότερες και πολύ πιο αποδοτικές.
Όταν το Mars Pathfinder της NASA προσεδαφίστηκε στον Άρη το 1997, είχε πέντε κάμερες. Έκτοτε η τεχνολογία έχει κάνει άλματα, με τις κάμερες να έχουν γίνει πολύ μικρότερες και πολύ πιο αποδοτικές. Ως αποτέλεσμα, το όχημα της αποστολής Mars 2020 της NASA θα έχει πιο πολλά «μάτια» από οποιοδήποτε άλλο προηγούμενο ρόβερ: 23 στο σύνολο, όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας, τα οποία θα του παρέχουν εντυπωσιακό εύρος δυνατοτήτων- από τον εντοπισμό εμποδίων μέχρι επιστημονικές μετρήσεις και μελέτη της ατμόσφαιρας, καθώς και τη λήψη εντυπωσιακών εικόνων κατά την κάθοδο στον πλανήτη. Ακόμη, το όχημα θα διαθέτει και μια κάμερα στο εσωτερικό του, η οποία θα μελετά τα δείγματα τα οποία θα λαμβάνει και στη συνέχεια θα αφήνει στην επιφάνεια, προς συλλογή από κάποια μελλοντική αποστολή.
Οι κάμερες αυτές (Enhanced Engineering Cameras, Mastcam-Z, SuperCam Remote Micro-Imager, CacheCam, Lander Vision System Camera, SkyCam κ.α.) θα ενσωματώνονται στο όχημα κατά την κατασκευή του στο Jet Propulsion Laboratory της NASA (JPL) στην Πασαντίνα της Καλιφόρνια. Αποτελούν δείγμα της σταθερής προόδου που έχει σημειωθεί στο αντικείμενο από το Pathfinder και μετά: Τα οχήματα Spirit και Opportunity είχαν από 10 κάμερες, ενώ το Curiosity έχει 17. Οι κάμερες του νέου ρόβερ θα έχουν μεγαλύτερες δυνατότητες όσον αφορά στο χρώμα και το 3-D Imaging, καθώς και σαφώς μεγαλύτερες δυνατότητες zoom.
Ωστόσο, ένα ζήτημα που προκύπτει από όλες αυτές τις αναβαθμίσεις είναι η ανάγκη μετάδοσης μεγαλύτερων όγκων δεδομένων (εικόνων) μέσω του διαστήματος. Γενικότερα, η τηλεπικοινωνιακή σύνδεση είναι ένας ιδιαίτερα μεγάλος περιοριστικός παράγων στα περισσότερα συστήματα καμερών, που κατά κανόνα είναι ικανά να συλλέγουν περισσότερα δεδομένα από όσα στέλνουν πίσω στη Γη. Για αυτόν τον λόγο, οι κάμερες των διαστημικών οχημάτων γίνονται πιο «έξυπνες» με το πέρασμα του χρόνου, ειδικά σε θέματα συμπίεσης. Στα Spirit και Opportunity, η συμπίεση γινόταν στον υπολογιστή του οχήματος, ενώ στο Curiosity μεγάλο της μέρος γινόταν μέσω ηλεκτρονικών συστημάτων που βρίσκονταν στην κάμερα. Επίσης, η NASA έχει βελτιώσει πολύ τις επιδόσεις της ως προς τη χρήση διαστημοπλοίων σε τροχιά ως πομπών – αναμεταδοτών.
Στην περίπτωση του νέου οχήματος, η NASA σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει σκάφη που ήδη βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Κόκκινο Πλανήτη- τα Mars Reconnaissance Orbiter, MAVEN και Trace Gas Orbiter (ΕSA). Τα σκάφη αυτά θα υποστηρίζουν τις κάμερες του οχήματος, κατά τα τα πρώτα δύο χρόνια της αποστολής του.