Κοντά στον μέσο όρο των τελευταίων 10 καλοκαιριών κινήθηκε κατά τη φετινή αντιπυρική περίοδο η Ελλάδα, «μετρώντας» περίπου 235.000 στρέμματα καμένων εκτάσεων, την ώρα που η κλιματική αλλαγή έδειξε το πιο σκληρό της πρόσωπο σε ολόκληρη τη Μεσόγειο αλλά και τα Βαλκάνια.
Κοντά στον μέσο όρο των τελευταίων 10 καλοκαιριών κινήθηκε κατά τη φετινή αντιπυρική περίοδο η Ελλάδα, «μετρώντας» περίπου 235.000 στρέμματα καμένων εκτάσεων, την ώρα που η κλιματική αλλαγή έδειξε το πιο σκληρό της πρόσωπο σε ολόκληρη τη Μεσόγειο αλλά και τα Βαλκάνια.
Το WWF παραθέτει στοιχεία του European Forest Fire Information System (EFFIS), σύμφωνα με τα οποία το καλοκαίρι του 2017 κινήθηκε κοντά στον μέσο όρο (275.000 στρ.) της τελευταίας 10ετίας (2008 - 2017), αφήνοντας πίσω του περίπου 235.000 στρέμματα καμένων εκτάσεων.
Οι περιοχές των Κυθήρων, του Καλάμου Αττικής, της Ανατολικής Μάνης και της Ζακύνθου σήκωσαν το μεγαλύτερο βάρος των καταστροφών.
Φέτος ο αριθμός των δασικών πυρκαγιών στην Ευρώπη φαίνεται να τριπλασιάζεται, εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Επιπλέον, οι πυρκαγιές πλέον αρχίζουν πολύ νωρίτερα και διαρκούν αρκετά περισσότερο συγκριτικά με παλιότερα.
Στην Ελλάδα, έρευνα του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών έδειξε ότι μέχρι το 2100 αναμένεται οι ημέρες αυξημένου κινδύνου για έναρξη δασικής πυρκαγιάς ανά έτος να διπλασιαστούν.
Από τις αρχές της χρονιάς μέχρι και σήμερα έχουν καταγραφεί μεγάλες πυρκαγιές στην περιφέρεια της Μεσογείου, με την Πορτογαλία, την Ιταλία, τη Γαλλία και την Κροατία να πληρώνουν το μεγαλύτερο τίμημα, την ίδια ώρα που οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι το φαινόμενο θα ενταθεί τα επόμενα χρόνια και οι αρμόδιες ευρωπαϊκές αρχές τονίζουν ότι οι εθνικές πολιτικές και τα συστήματα δασοπροστασίας πρέπει να αλλάξουν άμεσα, εστιάζοντας στη λήψη μέτρων πρόληψης.
Επίσης, τα Βαλκάνια πέρασαν μια πολύ δύσκολη αντιπυρική περίοδο που μάλιστα ξεκίνησε ουσιαστικά τους ανοιξιάτικους μήνες, με καμένες εκτάσεις πολύ πάνω από τον μέσο όρο της περασμένης δεκαετίας.
Πώς θα αντιδράσει η Ελλάδα;
To WWF Ελλάς τονίζει την ανάγκη στην Ελλάδα να δοθεί έμφαση στην πρόληψη και όχι στην καταστολή και να επιλυθούν τα χρόνια προβλήματα του μηχανισμού δασοπροστασίας. Συγκεκριμένα, προτείνει: