Κόσμος
Τετάρτη, 25 Οκτωβρίου 2006 17:53

Σαν τον κύβο του Ρούμπικ

Οι εισβολές στο Ιράκ και το Αφγανιστάν ενέπλεξαν τις Ηνωμένες Πολιτείες σε εξεγέρσεις ή εμφυλίους πολέμους σε δύο ισλαμικές κοινωνίες, για την ιστορία και την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα των οποίων οι Αμερικανοί γνωρίζουν ελάχιστα πράγματα.

Οι αμερικανικές δυνάμεις στο Ιράκ θα μπορούσαν να συγκριθούν με την εντολή προς τον κινεζικό στρατό να εισβάλει στην Αμερική του Εμφυλίου Πολέμου και να ανατρέψει την κυβέρνηση Λίνκολν, να συντρίψει την εξέγερση των Νοτίων και να επιβάλει στο διχασμένο αμερικανικό έθνος την τάξη, την ιεραρχία και τις αξίες των Κινέζων.

Η σύγκριση μπορεί να φαίνεται παράλογη, αλλά στην πραγματικότητα παράλογα είναι αυτά που συμβαίνουν στο Ιράκ. Ο στρατηγός Τζον Αμπιζάιντ, διοικητής των αμερικανικών δυνάμεων στη Μέση Ανατολή, δήλωσε ότι θα χρειαστεί μια γενιά για να αποκατασταθεί η ασφάλεια στο Ιράκ, παρά την εκπαίδευση 300.000 ιρακινών στρατιωτών και αστυνομικών.

Δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου της Μέριλαντ στο Ιράκ έδειξε ότι έξι στους δέκα Ιρακινούς εγκρίνουν τις επιθέσεις εναντίον των αμερικανικών δυνάμεων, ενώ ένα ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό ζητά την αποχώρηση των Αμερικανών.

Γιατί οι Ιρακινοί σκοτώνουν Αμερικανούς, αλλά και σκοτώνονται μεταξύ τους; Εχουν αναφερθεί ζητήματα εξουσίας, συμφερόντων και φυσικών πόρων. Αυτό που ίσως να έχει υποτιμηθεί είναι το αίσθημα μηδενισμού και ματαιότητας που έχουν δημιουργήσει τρία χρόνια αμερικανικής κατοχής, τα οποία ακολούθησαν μια βίαιη δικτατορία, ένα καθεστώς φονικών κυρώσεων, έναν πόλεμο με τις Ηνωμένες Πολιτείες πριν από μια δεκαετία και, πριν απ'αυτόν, έναν πόλεμο με το Ιράν που κράτησε εννιά χρόνια και στοίχισε 250.000 ζωές Ιρακινών.

Οι εξηγήσεις αυτές έρχονται πολύ αργά για την κυβέρνηση Μπους, και για ένα Πεντάγωνο που προσπαθεί να σώσει έναν εθελοντικό στρατό από περαιτέρω καταστροφές και να προστατεύσει τις επενδύσεις σε τεράστιες αμερικανικές εγκαταστάσεις στο Ιράκ.

Στο Αφγανιστάν, οι Ηνωμένες Πολιτείες εκδίωξαν την κυβέρνηση των Ταλιμπάν το 2001 επειδή είχε προσφέρει άσυλο στον Οσάμα μπιν Λάντεν και εγκατέστησαν μια συμμαχία πολεμάρχων που είχαν κυβερνήσει στο παρελθόν τη χώρα. Αλλά τώρα οι Ταλιμπάν επιστρέφουν. Γιατί; Επειδή το θρησκευτικό αυτό κίνημα, που ξεκίνησε από το Πακιστάν και ενισχύθηκε από τις πακιστανικές μυστικές υπηρεσίες στην προσπάθεια ελέγχου του Αφγανιστάν μετά την αποχώρηση των Ρώσων, παραμένει ένα σύμβολο της ταυτότητας των Πατάν.

Ούτε ολόκληρη η κοινότητα των 40 εκατομμυρίων Πατάν ούτε ολόκληρο το κίνημα των Ταλιμπάν είναι τρομοκράτες. Η σχέση των Ταλιμπάν με τον Οσάμα μπιν Λάντεν ήταν ένα θέμα θρησκευτικής ιδεολογίας. H επιστροφή των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν είναι ένα πολιτικό φαινόμενο που οφείλεται στην αδυναμία του προέδρου Καρζάι να εγκαθιδρύσει την εξουσία του πέρα από την Καμπούλ.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν συμφέρον να επιτύχει η κυβέρνηση Καρζάι, όχι όμως και να αναλάβουν την ευθύνη ενός νέου αφγανικού εμφυλίου πολέμου για λογαριασμό του Καρζάι, εναντίον ενός κινήματος που διαθέτει νομιμότητα στην κοινότητα των Πατάν.

Πηγές: www.williampfaff.com , ΑΠΕ-ΜΠΕ