H TAZ θεωρεί καλή είδηση τη μετακίνηση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στη Βουλή ως προέδρου του σώματος για να συγκρατεί το ακροδεξιό AfD. Άλλοι Γερμανοί σχολιαστές τον περιγράφουν ως τον πιο έγκυρο και έμπειρο υπουργό της καγκελαρίου Άγκελα Μέρκελ.
H TAZ θεωρεί καλή είδηση τη μετακίνηση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στη Βουλή ως προέδρου του σώματος για να συγκρατεί το ακροδεξιό AfD. Άλλοι Γερμανοί σχολιαστές τον περιγράφουν ως τον πιο έγκυρο και έμπειρο υπουργό της καγκελαρίου Άγκελα Μέρκελ.
Υπουργός καγκελαρίας, δύο φορές υπουργός Εσωτερικών και οκτώ χρόνια υπουργός Οικονομικών, ο κ. Σόιμπλε είναι ο αρχιτέκτονας της γερμανικής επανένωσης, εφευρέτης των μηδενικών ελλειμμάτων, διαχειριστής της ευρωκρίσης και ο πιο ισχυρός και έμπειρος υπουργός της κυβέρνησης Μέρκελ, μεταδίδει η Deutsche Welle. Μέσα σε λίγες γραμμές οι Γερμανοί αρθρογράφοι προσπαθούν να περιγράφουν το μεγάλο πολιτικό ανάστημα του ανδρός που θα γίνει πρόεδρος της βουλής, όπου καλείται να αντιμετωπίσει τους εθνολαϊκιστές του AfD.
«Στην Ελλάδα τον μισούν»
Στη στήλη σχολίων της η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung του Μονάχου υποστηρίζει ότι το προφίλ του κ. Σόιμπλε είναι το πιο ενδεδειγμένο γι’ αυτόν τον ρόλο. «Επί 45 χρόνια στα βουλευτικά έδρανα διαθέτει την απαραίτητη εμπειρία, ηρεμία και κύρος», σημειώνει. «Λόγω του συντηρητικού του προφίλ, την σκληρή στάση του απέναντι στην Ελλάδα και τη συγκρατημένη στάση απέναντι στην προσφυγική πολιτική της Μέρκελ θα είναι δύσκολο για το AfD να τον στιγματίσει… Από καιρό έχει αποδείξει ότι μπορεί να εκφωνεί σπουδαίους λόγους. Το ότι η βουλή το 1991 αποφάσισε να μεταφερθεί από τη Βόννη στο Βερολίνο το οφείλει στην εμφάνιση τότε του κ. Σόιμπλε».
Στο σχετικό άρθρο στην οικονομική επιθεώρηση Handelsblatt υπάρχει φωτογραφία του κ. Σόιμπλε με τον πρώην υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη από αυτές τις περιπετειώδεις συναντήσεις τους στο Βερολίνο το πρώτο εξάμηνο του 2015. Και η εφημερίδα σημειώνει: «Λόγω της σκληρής γραμμής του στην ευρωκρίση ο χριστιανοδημοκράτης πολιτικός δεν είναι στην Ευρώπη αγαπητός, στην Ελλάδα μάλιστα τον μισούν. Υπό αυτήν την έννοια ίσως ορισμένες χώρες της νότιας Ευρώπης να ανασάνουν, επειδή δεν θα καθίσει κι άλλα τέσσερα χρόνια ως υπουργός Οικονομικών στο Eurogroup. Ωστόσο, έχει και πολλούς φίλους στους οποίους θα λείψει. Με τον Γάλλο ομόλογό του για παράδειγμα συνεργάζεται στενά», αναφέρει μεταξύ άλλων η εφημερίδα.
«Καλή είδηση»
Ευρηματική στον τίτλο για το αντίστοιχο σχόλιο η Tageszeitung του Βερολίνου με τη φράση «isch over» σε μικτά αγγλικά και γερμανικά, στα οποία απάντησε ο κ. Σόιμπλε τον Φεβρουάριο του 2015 στην ερώτηση, εάν το τρέχον πρόγραμμα βοήθειας θα άλλαζε όπως επέμενε ο κ. Βαρουφάκης. «Το ότι ο Σόιμπλε δεν θα παραμείνει υπουργός Οικονομικών, αλλά θα γίνει πρόεδρος της βουλής θα μπορούσε να είναι μια καλή είδηση», επισημαίνει ο σχολιαστής της. «Κατά βάθος με την σκληρή του στάση σε ευρωπαϊκό επίπεδο συνέβαλε στο να γίνει μόνιμη κατάσταση η κρίση στη νότια Ευρώπη με συνεχή προγράμματα λιτότητας. Έπνιξε τη συζήτηση για κοινή δημοσιονομική πολιτική χωρίς την οποία το ευρώ δεν μπορεί να λειτουργήσει μακροπρόθεσμα. Εάν ο Σόιμπλε κρατήσει μελλοντικά προς το AfD την ίδια αμείλικτη στάση του και τον βίαιο κυνισμό, με τους οποίους ώθησε τους Έλληνες συνεχώς σε κοινωνικές αγριότητες, θα είναι ένα κέρδος. Αυτό είναι το καθήκον μιας ισχυρής προσωπικότητας. Για την Ευρώπη η αποχώρηση Σόιμπλε δεν σημαίνει αυτόματα ότι τα πράγματα θα γυρίσουν προς το καλύτερο. Το αντίθετο. Αν ο πρόεδρος του FDP Κρίστιαν Λίντνερ καταφέρει να αποσπάσει το υπουργείο Οικονομικών ο ρόλος της Γερμανίας στις Βρυξέλλες μπορεί να γίνει πιο καταστροφικός. Βέβαια για τον κ. Σόιμπλε το Grexit ήταν μια επιλογή, για τον κ. Λίντνερ είναι ρητή απαίτηση».
Και καταλήγει η εφημερίδα: «Εάν οι Χριστιανοδημοκράτες και οι Πράσινοι θέλουν να δώσουν έμφαση στην ευρωπαϊκή ιδέα, δεν θα πρέπει να αφήσουν σε καμιά περίπτωση το υπουργείο στα χέρια του FDP… Και οι Πράσινοι θα πρέπει να σκεφτούν τι τους είναι πιο σημαντικό, η δημοτικότητα του υπουργείου Εξωτερικών ή το υπουργείο Οικονομικών. Διότι στο τελευταίο δεν θα συνέβαλαν μόνο στην ιδέα μιας αλληλέγγυας Ευρώπης, αλλά θα κρατούσαν ένα σημαντικό μοχλό για μια πιο δίκαιη δημοσιονομική πολιτική. Πόση ισχύ απορρέει από αυτό το πόστο το έδειξε ο κ. Σόιμπλε τα τελευταία οκτώ χρόνια με εντυπωσιακό τρόπο».