Ο διευθύνων σύμβουλος της Deutsche Bank, Τζον Κράιαν, είχε πρόσφατα δηλώσει πως ένας «μεγάλος αριθμός» εργαζομένων θα χάσει τελικά τη δουλειά του, καθώς η τεχνολογία καθιστά τον ρόλο του παρωχημένο. Σε συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στη Φραγκφούρτη, ο κ. Κράιαν υποστήριξε πως πολλοί υπάλληλοι θα πρέπει να προετοιμάζονται για να βρουν κάποια άλλη εργασία, γράφει η Έφη Τριήρη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
Ο διευθύνων σύμβουλος της Deutsche Bank, Τζον Κράιαν, είχε πρόσφατα δηλώσει πως ένας «μεγάλος αριθμός» εργαζομένων θα χάσει τελικά τη δουλειά του, καθώς η τεχνολογία καθιστά τον ρόλο του παρωχημένο. Σε συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στη Φραγκφούρτη, ο κ. Κράιαν υποστήριξε πως πολλοί υπάλληλοι θα πρέπει να προετοιμάζονται για να βρουν κάποια άλλη εργασία.
«Στις τράπεζές μας έχουμε ανθρώπους που συμπεριφέρονται σαν ρομπότ, κάνοντας μηχανικά πράγματα, αύριο θα πρέπει να έχουμε ρομπότ που θα συμπεριφέρονται σαν άνθρωποι» δήλωσε ο κ. Κράιαν.
Άραγε, θα μπορέσουν τα ρομπότ να αντικαταστήσουν την ανθρώπινη συναισθηματική νοημοσύνη και την ανθρώπινη δημιουργικότητα; Τα ρομπότ συμβάλλουν στην αύξηση της παραγωγικότητας εργασίας, αλλά τίθενται ερωτηματικά για το εάν θα μπορέσουν να φθάσουν το ανθρώπινο επίπεδο λήψης αποφάσεων. Επιπλέον, μπορούν να υποκαταστήσουν θέσεις εργασίας, με όλα όσα αυτό συνεπάγεται; Για παράδειγμα, έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το LinkedIn, με 1.000 εκπροσώπους της Wall Street, έδειξε ότι ένα 25% ανησυχεί ότι θα χάσει τη θέση εργασίας του από την αυτοματοποίηση.
Ο διάσημος φυσικός Στίβεν Χόκινγκ είχε πει ότι δεν πρέπει να μας τρομάζουν τα ρομπότ, αλλά το σημερινό σύστημα που δεν οδηγεί στην ευημερία των πολιτών, αλλά σε οικονομική ανισότητα. Το ζήτημα είναι ποιος θα καρπώνεται τον παραγόμενο πλούτο από τη δουλειά των ρομπότ. «Αν οι μηχανές παράγουν όλα όσα χρειαζόμαστε, το αποτέλεσμα θα εξαρτηθεί από το πώς όλα αυτά θα μοιράζονται στους ανθρώπους. Θα μπορούσαμε να ζούμε ευτυχισμένοι εάν ο πλούτος που παράγει η μηχανή μοιράζεται σε όλους, ή θα μπορούσαμε να καταλήξουμε φτωχοί εάν οι ιδιοκτήτες της μηχανής συσσωρεύσουν τα κέρδη τους ενάντια στην αναδιανομή του πλούτου».
Το θέμα είναι να βρεθεί αυτή η εξισορροπιστική γραμμή, η οποία θα πρέπει να αναζητηθεί στην ορθή και αποτελεσματική διαχείριση του εργάσιμου χρόνου που εξασφαλίζεται από την αυτοματοποίηση. Εάν ο χρόνος χρησιμοποιηθεί για τη βελτίωση του πνευματικού - πολιτιστικού επιπέδου κάθε εργαζόμενου, τότε θα δημιουργηθούν πιο ανθρώπινες και πιο καλλιεργημένες κοινωνίες. Ο άνθρωπος θα πρέπει να βάλει κόκκινες γραμμές και μία από αυτές είναι να μην επιτρέψει να αντικατασταθεί από τις μηχανές, παραμένοντας πάντα ένα βήμα μπροστά και προτάσσοντας την ευφυΐα και την υπεραξία του για το δικό του καλό, θέτοντας τις μηχανές στην υπηρεσία του.