Το τελευταίο ψέμα

Από την έντυπη έκδοση

Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]

Ο πατέρας της Χλόης βρίσκεται ένα βήμα πριν από τη χρεοκοπία, αλλά η μητέρα έχει το άγχος να μην καταλάβει η αθηναϊκή κοινωνία την κατάστασή τους. Όταν η υπηρέτρια του σπιτιού απειλεί να πει ανοικτά αυτό που όλοι υποπτεύονται ή ξέρουν, μάνα και κόρη τής κλείνουν το στόμα.

Μία παρόμοια κατάσταση με «Το τελευταίο ψέμα» του Κακογιάννη, αλλά χωρίς τις έξοχες ερμηνείες, θυμίζει το ευρωπαϊκό σκηνικό.

Να εξηγούμαστε, για να μην παρεξηγούμαστε. Δεν βρίσκεται η Ευρώπη ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε τρία βήματα πριν από τη χρεοκοπία. Καταγράφει για πέμπτη χρονιά ανάπτυξη, η οποία μάλιστα το 2017 θα φτάσει «σε κάθε κράτος-μέλος», όπως είπε στο Στρασβούργο ο πρόεδρος της Κομισιόν. 

Αναπτύσσοντας το δικό του όραμα στην Πνύκα, ο Γάλλος πρόεδρος είπε ότι στην Ευρώπη απειλείται η εμπιστοσύνη και η Δημοκρατία. Αυτή η χρεοκοπία δεν σηκώνει αστεία, αλλά -απ’ ό,τι φαίνεται- δεν αποκλείει ψευδομεγαλεία. 

Αφού δεν αλλάζει η πολιτική, κάτι πρέπει να αλλάξει, για να σωθούν τα προσχήματα. Αφού δύσκολα αλλάζουν οι Συνθήκες, γιατί θα μπούμε σε μακρές «δίκες», κάτι πρέπει ν’ αλλάξει. Θέσπιση του αξιώματος του υπουργού Οικονομικών της Ευρωζώνης, αλλά χωρίς παράλληλες δομές -προϋπολογισμό και κοινοβούλιο- με τα σχετικά καθήκοντα να ανατίθενται σε έναν από τους αντιπροέδρους της Κομισιόν. 

Δεν εισήγαγαν καινά δαιμόνια. Το ‘παν, το ξανάπαν, το σέρβιραν με διάφορες σάλτσες, τώρα παίζουν οι μαράκες. Τι θα κάνει ο υπουργός Οικονομικών χωρίς Ταμείο και πώς η θέση την εμπιστοσύνη, που απειλείται -όπως παραδέχονται- θα εμπνεύσει; Αμ, τη Δημοκρατία πώς θα φέρει από την εξορία, επειδή θα μπορεί να χρησιμοποιεί όλα της Ε.Ε. τα εργαλεία ή επειδή θα αναλάβει και του Εurogroup την προεδρία;  Δεν είναι τόσο τρομερό όσο ακούγεται ένας πλήρους απασχόλησης πρόεδρος της Ευρωομάδας, αντί του part time που έχουμε τώρα. 

Εννοείται ότι κάτι κινείται, αλλά αυθεντική οικονομική ένωση δεν προωθείται. Από τη γερμανική ατζέντα δεν ευνοείται. Ψέμα;