Άρθρο με τίτλο «Ήταν ο Ανδρέας τροτσκιστής;» φιλοξενεί ο ιστότοπος commonality.gr που απηχεί τις απόψεις της ομάδας «53+» του ΣΥΡΙΖΑ.
Άρθρο με τίτλο «Ήταν ο Ανδρέας τροτσκιστής;» φιλοξενεί ο ιστότοπος http://commonality.gr που απηχεί τις απόψεις της ομάδας «53+» του ΣΥΡΙΖΑ.
Το άρθρο, που υπογράφει η Κατέ Καζάντη, παίρνει θέση στην διαμάχη που έχει πυροδοτήσει το άρθρο του Πρωθυπουργού με τίτλο «Ήταν ο Ανδρέας ψεύτης;», που δημοσιεύθηκε την Κυριακή, ημέρα της επετείου ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ.
Στο άρθρο επισημαίνεται μεταξύ άλλων πως ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν «χαρισματικός διότι η εποχή του ευνοούσε τους ‘χαρισματικούς’, πρωτοπόρος διότι η εποχή του, του μεγάλου για την Ελλάδα μετασχηματισμού, υπήρξε η εποχή των πρωτοπόρων ιδεολογικοπολιτικών ρευμάτων για την Ευρώπη γενικώς (…) και διόλου, μα διόλου, αριστερός». «Ουδέποτε αυτοορίστηκε τέτοιος-, κάτι που εξάλλου δεν ευνοούσε η εποχή (αυτή των διώξεων των αριστερών) ούτε, βέβαια, η ταξική και η πολιτική του καταγωγή» αναφέρεται στο άρθρο.
Όπως επισημαίνεται «ο Α. Παπανδρέου πέτυχε κάμποσα, πολλά απ’ τα οποία σήμερα, στην εποχή της οπισθοδρόμησης για τα δικαιώματα λαών, φαντάζουν περίπου ριζοσπαστικά. Άλλα αυτονόητα –θα γίνονταν έτσι κι αλλιώς- και άλλα όχι. Το ΕΣΥ, το οικογενειακό δίκαιο, η αποχουντοποίηση του κράτους, η –σχετική- αναδιανομή του πλούτου είναι κάποια από αυτά».
Ωστόσο, σύμφωνα με το ίδιο άρθρο, «σε άλλα ο Α. Παπανδρέου μετέτρεψε το κρασί του σε σκέτο, γάργαρο νεράκι. Στις σχέσεις κράτους – εκκλησίας, επί παραδείγματι. Στην περιβόητη κρίση του 1987, με επίδικο τον ‘νόμο Τρίτση’ για την εκκλησιαστική και μοναστηριακή περιουσία, ο Α. Παπανδρέου οπισθοχώρησε ιδεολογικά και πρακτικά. Και έχασε. Ενώ ο νόμος υπερψηφίστηκε –μαζί με ΚΚΕ και ΚΚΕεσωτ-, όχι μονάχα δεν εφαρμόστηκε ποτέ αλλά εν τέλει τη μεγάλη νίκη την κατήγαγε ο τότε αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ. Ο Τρίτσης παραιτήθηκε, ενώ στο υπουργείο Παιδείας τον διαδέχτηκε ο Γιώργος Α. Παπανδρέου. Ο δε νόμος Τρίτση παραμένει φάντασμα, καθώς ακόμη δεν έχει εφαρμοστεί».
«Για πολλούς» συνεχίζει το άρθρο, «το κόμμα του Α.Π., το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, κατηγοριοποιήθηκε δίπλα στα άλλα ποπουλίστικα κινήματα. Επένδυσε στην αθέατη μάζα, που δεν έβλεπε το πρόσωπό της στους λοιπούς πολιτικούς σχεδιασμούς, έβαλε στο τραπέζι χειραφετητικά προτάγματα, αλλά τα εγκατέλειψε αμέσως μόλις πιέστηκε από τις κατεστημένες δυνάμεις. Αφομοίωσε δηλαδή και εμπέδωσε τον ‘κακό’ λαϊκισμό, παραμερίζοντας τις προσδοκίες της όντως λαϊκής του βάσης και διαρρηγνύοντας το ‘συμβόλαιο με τον λαό’».
Παράλληλα, όπως υποστηρίζεται στο άρθρο, «στο εσωτερικό θριάμβευε, λενινιστικώ αλλά και σταλινικώ τω τρόπω. Με τις διαδοχικές εκκαθαρίσεις – διαγραφές, κυρίως στελεχών και μελών με σταθερό αριστερό προσανατολισμό, ο Α.Π. έγινε ο απόλυτος κυρίαρχος του, πολλά άλλα υποσχόμενου, κόμματος».
«Για τα κόμματα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα, με όλα τα ρηξικέλευθά του, ήταν μια όλως άλλη, ενίοτε και αντιθετική, περίπτωση» παρατηρεί η συντάκτρια του άρθρου για να καταλήξει «επί της ουσίας, στην άλλη μεριά του ποταμού».
Υπενθυμίζεται ότι σε χθεσινές του δηλώσεις, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Κυρίτσης, πήρε επίσης αποστάσεις από το άρθρο του κ. Τσίπρα. ««Νομίζω ότι ήταν ένα άρθρο, το οποίο κάνει έναν παραλληλισμό μέσα από τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ αδικείται», ανέφερε ο κ. Κυρίτσης προσθέτοντας: «Προσωπικά θα τόνιζα άλλα πράγματα αν έγραφα ένα τέτοιο άρθρο».