Τρίτη αξιολόγηση προ των πυλών και το «έργο» παίζεται ξανά: Και τώρα τι θα μας ζητήσει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο; Εύλογο το ερώτημα, γράφει ο Θάνος Τσίρος.
Από την έντυπη έκδοση
Του Θάνου Τσίρου
[email protected]
Τρίτη αξιολόγηση προ των πυλών και το «έργο» παίζεται ξανά: Και τώρα τι θα μας ζητήσει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο; Εύλογο το ερώτημα.
Στην πρώτη αξιολόγηση, εκεί που φτάναμε να αποδεχτούμε ότι έρχονται μέτρα 3% του ΑΕΠ (1% για τους άμεσους φόρους, 1% για τους έμμεσους και 1% για τις συντάξεις) προέκυψε το θέμα του «δημοσιονομικού κόφτη». Στη δεύτερη αξιολόγηση τα πράγματα έγιναν ακόμη χειρότερα, καθώς υποχρεωθήκαμε να αποδεχτούμε -κατόπιν αιτήματος του ΔΝΤ και αυτή τη φορά- μέτρα συνολικού ύψους άνω των 4,5 δισ. ευρώ για την περίοδο 2019-2022, δηλαδή ακόμη και μετά τη λήξη του 3ου μνημονίου.
Τώρα, πριν καν μαζευτούν οι πρωταγωνιστές της διαπραγμάτευσης γύρω από το τραπέζι των συζητήσεων για να ορίσουν την «ατζέντα», έχει αρχίσει και πάλι η σεναριολογία: το ΔΝΤ θα αξιώσει περισσότερα μέτρα για το 2018, θα ζητήσει να ενεργοποιηθεί έναν χρόνο νωρίτερα η μείωση της έκπτωσης φόρου από τα 1.900 ευρώ στα 1.250 ευρώ, ενώ θα αξιώσει να δοθούν και περί τα 10 δισ. ευρώ επιπλέον, για να ενισχυθούν κεφαλαιακά οι τράπεζες εν όψει και των διαγραφών που θα γίνουν στα «κόκκινα» δάνεια.
Υπό αυτές τις συνθήκες, όποιος βάλει στοίχημα ότι και αυτή τη φορά η ελληνική κυβέρνηση θα έρθει αντιμέτωπη με το σκληρό πρόσωπο του ΔΝΤ, είναι πιθανό ότι θα το κερδίσει. Δεν είναι βέβαιο όμως ότι θα συμβεί το ίδιο αν «ποντάρει» στο ότι το Ταμείο θα επιτύχει με τη στάση του να πείσει τους Ευρωπαίους να ανοίξουν τα χαρτιά τους όσον αφορά το θέμα του ελληνικού χρέους.
Επίσης, μικρές πιθανότητες επιτυχίας φαίνεται να έχει και αυτός που θα υποστηρίξει ότι το νέο πρόγραμμα που ενέκρινε κατ’ αρχήν το ΔΝΤ για την Ελλάδα -με ποσό χρηματοδότησης περίπου 1,6 δισ. ευρώ και χρονικό ορίζοντα υλοποίησης μέχρι τον Αύγουστο του 2018- θα ενεργοποιηθεί. Τι σημαίνουν όλα αυτά στην πράξη; Ότι για μια ακόμη φορά στήνεται σκηνικό… καθυστερήσεων. Ποιος θα βγει χαμένος αν αυτό επιβεβαιωθεί; Προφανώς η ελληνική πλευρά, η οποία αυτή τη φορά θα πρέπει να λάβει τα μέτρα της. Η δικαιολογία του «αιφνιδιασμού», αυτή τη φορά δεν υπάρχει…