Το διαζύγιο μέσα σε μια οικογένεια αποτελεί τη σημαντικότερη ίσως τραυματική εμπειρία για τα παιδιά, σύμφωνα με τους επιστήμονες, αν οι γονείς δεν αντιμετωπίσουν την μεταξύ τους διαμάχη με ώριμο τρόπο. Σύμφωνα με τα στοιχεία, μόνο στις ΗΠΑ κάθε χρόνο πάνω από 1,5 εκατομμύριο παιδιά βιώνουν το διαζύγιο των γονιών τους.
Το διαζύγιο μέσα σε μια οικογένεια αποτελεί τη σημαντικότερη ίσως τραυματική εμπειρία για τα παιδιά, σύμφωνα με τους επιστήμονες, αν οι γονείς δεν αντιμετωπίσουν την μεταξύ τους διαμάχη με ώριμο τρόπο. Σύμφωνα με τα στοιχεία, μόνο στις ΗΠΑ κάθε χρόνο πάνω από 1,5 εκατομμύριο παιδιά βιώνουν το διαζύγιο των γονιών τους.
Μια ενδιαφέρουσα μελέτη που έγινε από ερευνητές στο πανεπιστήμιο της Αριζόνα σε 240 οικογένειες, στις οποίες οι γονείς είχαν χωρίσει, έδειξε ότι η προληπτική θεραπευτική και εκπαιδευτική προσέγγιση του παιδιού πριν το χωρισμό μπορεί να μειώσει σημαντικά το ποσοστό των εφήβων που θα παρουσιάσουν προβλήματα εξ αιτίας αυτού.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, μια έγκαιρη παρέμβαση καθόλη τη διαδικασία του χωρισμού έχει ευεργετικά αποτελέσματα για το παιδί, ειδικά στις εφηβικές ηλικίες.
Οι επιστήμονες επεσήμαναν ότι αυτό που προσφέρουν στην ουσία είναι εκπαιδευτικά προγράμματα και βοήθεια στο χειρισμό κάποιων πολύ δύσκολων και οδυνηρών καταστάσεων που προκύπτουν από ένα διαζύγιο. Αυτή η παρέμβαση διαρκεί 11 εβδομάδες περίπου.
Στη μελέτη τα παιδιά των οικογενειών που έλαβαν μέρος ήταν ηλικίας 9-12 ετών και παρακολουθήθηκαν από τους ειδικούς για 6 συνεχή έτη. Στην τελική αξιολόγηση ήταν πλέον 15-19 ετών.
Στη μελέτη οι οικογένειες χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες. Στη μία εκπαιδεύτηκε μόνο η μητέρα σε μαθήματα γονικής ικανότητας, πειθαρχίας και επικοινωνίας. Στην άλλη εκπαιδεύτηκαν μητέρες και παιδιά, όπου εκεί δόθηκε μεγάλη σημασία στο πώς να χειρίζονται τα παιδιά τις καταστάσεις που προκύπτουν από τον χωρισμό. Στην τελευταία ομάδα δόθηκαν στις μητέρες σχετικά βιβλία, έτσι ώστε να τα διαβάσουν και να διαχειριστούν μόνες τους το θέμα.
Έπειτα από 6 χρόνια παρακολούθησης των ατόμων αυτών οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα παιδιά των δύο πρώτων ομάδων ήταν αυτά που εκδήλωσαν τα λιγότερα ψυχολογικά προβλήματα, καθώς και προβλήματα συμπεριφοράς στο σχολείο τους, όπου είχαν λιγότερη επιθετικότητα και εχθρότητα προς τα άλλα παιδιά. Επιπλέον, είχαν πολύ λιγότερες πιθανότητες να πάρουν ναρκωτικά ή να ξεκινήσουν να πίνουν.
Στην ομάδα εκπαίδευσης και υποστήριξης μαμάδων και παιδιών παρατηρήθηκε ότι μόνο το 11% των παιδιών παρουσίασε κάποιο πρόβλημα. Στη δε ομάδα όπου η μητέρα εκπαιδεύτηκε μόνη της μέσω του βιβλίου που διάβασε το ποσοστό των παιδιών που παρουσίασαν προβλήματα έφτασε στο 23%.
Οι επιστήμονες τόνισαν ότι μέσω αυτών των προγραμμάτων τα παιδιά, όπως φάνηκ,ε επωφελήθηκαν περισσότερο, ειδικά τα παιδιά που παρουσίαζαν προβλήματα τα οποία προκλήθηκαν από την κατάσταση του χωρισμού. Όπως είπαν, η έρευνα αυτή είναι πολύ ενδιαφέρουσα γιατί αποδεικνύει τελικά αν οι οικογένειες, στις οποίες οι γονείς φτάνουν στο διαζύγιο κάνουν εκπαιδευτικά μαθήματα για όλα τα μέλη τότε το ποσοστό των εφήβων που θα παρουσιάσει ψυχολογικά προβλήματα θα μειωθεί κατά πολύ και οι γονείς δεν θα έχουν να αντιμετωπίσουν δυσάρεστες καταστάσεις. Ωστόσο, παραδέχθηκαν ότι στα προγράμματα αυτά είναι απαραίτητη και η συμμετοχή των πατεράδων.
Οι επιστήμονες κρίνουν αναγκαίο οι γονείς να παραμερίσουν τις όποιες διαφορές τους και να εργαστούν από κοινού για την καλή ισορροπία και ψυχική υγεία των παιδιών τους σε αυτές τις περιπτώσεις.