Ποιος θα σταματήσει τον Κιμ;

Από την έντυπη έκδοση 

Της Νατάσας Στασινού 
[email protected] 

Τριάντα λεπτά. Τόσο περίπου θα χρειαστεί ένας διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος με πυρηνική κεφαλή για να φτάσει από τη Βόρεια Κορέα στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια. Δεν είναι σενάριο του Χόλιγουντ. Είναι υπολογισμοί επιστημόνων, στη βάση της τελευταίας δοκιμαστικής εκτόξευσης της Πιονγιάνγκ, στην οποία η Ουάσιγκτον απάντησε με δοκιμαστική κατάρριψη. 

Οι Αμερικανοί και ολόκληρη η διεθνής κοινότητα αντιλαμβάνονται πλέον ότι αυτό για το οποίο τον περασμένο Ιανουάριο ο Ντόναλντ Τραμπ διαβεβαίωνε μέσω Twitter ότι «πολύ απλά δεν πρόκειται να συμβεί», είναι ένας πραγματικός κίνδυνος. Και το ερώτημα είναι, ποιος θα τον σταματήσει; 

Σύμφωνα με τον Αμερικανό πρόεδρο, αυτό μπορεί και πρέπει να το κάνει το Πεκίνο - όχι με τη στρατιωτική αλλά με την οικονομική ισχύ του. Η αλήθεια είναι ότι αυτή τη στιγμή το 90% του εμπορίου της Βόρειας Κορέας γίνεται με την Κίνα. Επιπλέον, το βορειοκορεατικό καθεστώς καλύπτει το 90% των αναγκών του σε πετρέλαιο από τον ασιατικό δράκο και το 100% των αναγκών του σε καύσιμα για αερομεταφορές. 

Το 2003 η Κίνα έκλεισε τις στρόφιγγες του πετρελαίου προς τη Βόρεια Κορέα για λίγες ημέρες. Λίγους μήνες αργότερα η Πιονγιάνγκ συμμετείχε στις εξαμερείς διαπραγματεύσεις για το πυρηνικό πρόγραμμα. Χωρίς το κινεζικό πετρέλαιο η χώρα δεν μπορεί να επιβιώσει, επισημαίνουν πολλοί.

Από την άλλη, όμως, η κινεζική κυβέρνηση -αν και σίγουρα θα προτιμούσε να συναλλάσσεται με έναν Κιμ Γιονγκ Ουν χωρίς πυρηνικά- σε καμία περίπτωση δεν θέλει να δει τη Βόρεια Κορέα να καταρρέει οικονομικά. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι για το Πεκίνο η Πιονγιάνγκ είναι, μεταξύ άλλων, ένα σταθερό «μαξιλάρι» απέναντι στην αμερικανική επιρροή στη Νότια Κορέα.  Εάν οι ΗΠΑ θέλουν λοιπόν πράγματι να έρθει η λύση από την Κίνα θα πρέπει να αναθεωρήσουν συνολικά την προσέγγισή τους. Και σε αυτήν την κατεύθυνση η επιλογή της ευθείας σύγκρουσης με το Πεκίνο είναι αμφίβολο εάν θα βοηθήσει.