«Δεν μπορώ να κρίνω τις ιδιωτικοποιήσεις. Δεν μπορώ να πω αν οι ιδιώτες θα είναι καλύτεροι managers από το Δημόσιο. Πιθανώς να είναι, όμως, αν η ιδιωτική εταιρεία είναι μονοπώλιο, τότε απλώς έχεις ένα πρόβλημα αντί για ένα άλλο. Από άποψη διαχείρισης, λοιπόν, δεν μπορώ να πω κάτι», γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
«Δεν μπορώ να κρίνω τις ιδιωτικοποιήσεις. Δεν μπορώ να πω αν οι ιδιώτες θα είναι καλύτεροι managers από το Δημόσιο. Πιθανώς να είναι, όμως, αν η ιδιωτική εταιρεία είναι μονοπώλιο, τότε απλώς έχεις ένα πρόβλημα αντί για ένα άλλο. Από άποψη διαχείρισης, λοιπόν, δεν μπορώ να πω κάτι. Όμως από δημοσιονομικής άποψης δεν έχει νόημα, διότι όταν προχωράς σε μία ιδιωτικοποίηση χάνεις τα μερίσματα που η ιδιωτικοποιημένη εταιρεία πλήρωνε. Έτσι, μπορεί να έχεις χαμηλότερο χρέος, αλλά την ίδια ώρα έχεις ένα λιγότερο περιουσιακό στοιχείο και χαμηλότερες αποδόσεις... Πιστεύω γενικότερα ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτική με τις ιδιωτικοποιήσεις. Δεν γνωρίζω τι θα ιδιωτικοποιηθεί και πώς θα γίνει η διαχείρισή τους, αλλά αυτό που έχει σημασία να πούμε είναι ότι η πεποίθηση πως οι ιδιωτικοποιήσεις συμβάλλουν στη μείωση του χρέους είναι λανθασμένη. Διότι οι ιδιωτικοποιήσεις μπορεί να μειώνουν το χρέος, αλλά και τα έσοδα της κυβέρνησης και συνεπώς είναι αβέβαιο το κατά πόσο έχουν νόημα σε οικονομικό επίπεδο».
Ποιος και γιατί τα λέει αυτά; Ποιος αμφισβητεί τα ιερά και τα όσια της οικονομικής ορθοδοξίας; Μην ανησυχείτε, δεν είναι ταραξίας. Ο Ντάνιελ Γκρος, διευθυντής του Κέντρου Ευρωπαϊκών Πολιτικών Μελετών, σχολιάζει στο liberal.gr τη σύσταση του κεντρικού τραπεζίτη να προτάσσονταν δυο τρεις «εμβληματικές αποκρατικοποιήσεις» πριν από την έξοδο στις αγορές.
Εκεί που μας βομβάρδιζαν τόσα χρόνια για τις χαρές που φέρνουν οι ιδιωτικοποιήσεις, αποκρατικοποιήσεις, μετοχοποιήσεις, πωλήσεις, αξιοποιήσεις κι ό,τι άλλη λέξη η πλούσια ελληνική γλώσσα έχει πλέξει, ώστε την ουσία να περιπλέξει, ο πρώην εργαζόμενος του ΔΝΤ μαζεύει τις πεποιθήσεις και τις παραδίδει σε αμφισβητήσεις.
Ο πολίτης τι να πιστέψει; Μόνο σίγουρο ότι από την οικονομική αναγκαιότητα δύσκολα θα ξεμπλέξει, αν επενδύσεις -«Το κλειδί δεν είναι η προσέλκυση επενδύσεων από το εξωτερικό, αλλά το γιατί οι Έλληνες επιχειρηματίες δεν επενδύουν περισσότερες από τις εγχώριες αποταμιεύσεις» (Ντάνιελ Γκρος στη «Ν» της 19ης Μαΐου 2017)-, έξυπνη παραγωγή και εξαγωγές δεν επιλέξει, καθότι οι «χρηματιές» δεν ευδοκιμούν στις δικές μας περιοχές.