Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων, του 2ου π.Χ. είναι πολύ πιο προηγμένης τεχνολογίας απ' ότι πιστεύαμε μέχρι σήμερα, αποκαλύπτει μια νέα εξέταση (του μηχανισμού) που έγινε με ακτίνες Χ και της οποίας τα αποτελέσματα δημοσιεύονται αύριο στο περιοδικό «Nature».
Η συσκευή αυτή, τμήματα της οποίας ανακαλύφτηκαν το 1900 στο ναυάγιο ενός ρωμαϊκού πλοίου κοντά στο νησί των Αντικυθήρων, παραμένει ένα αίνιγμα. Ο μηχανισμός της, που μπορεί να υπολογίζει πολλά ουράνια φαινόμενα, όπως τις φάσεις της Σελήνης, ήταν πολύ πιο περίπλοκος από τις γνωστές συσκευές που χρησιμοποιήθηκαν μια χιλιετία αργότερα.
Μια εξαιρετικά προωθημένη παρατήρηση της επιφάνειας του προστατευτικού κουτιού της συσκευής και μια τομογραφία με ακτίνες Χ υψηλής ανάλυσης σε τρεις διαστάσεις, επέτρεψαν την αποκατάσταση των λειτουργιών των γραναζιών (της συσκευής), και διπλασίασαν τον αριθμό των επιγραφών που αποκωδικοποιήθηκαν, αναφέρει η ερευνητική ομάδα του καθηγητή Μάικ Εντμουντς του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ.
Η συσκευή είχε τέσσερις λειτουργίες σύμφωνα με τον επιστήμονα, μπορούσε π.χ. να προβλέψει τις θέσεις της Σελήνης και του Ηλίου στον Ουρανό, τις φάσεις της Σελήνης...την πιθανότητα των ηλιακών και σεληνιακών εκλείψεων....
Η δυνατότητα της συσκευής να υπολογίζει τη θέση της Σελήνης με μια αξιοσημείωτη ακρίβεια ήταν μια από τις βασικές μας εκπλήξεις, πρόσθεσε, διότι δεν πρόκειται για μια ομοιόμορφη κίνηση καθώς (ο δορυφόρος της γης) κινείται με διαφορετικές ταχύτητες σε διάφορες περιόδους.
Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων, ένα εργαλείο από χαλκό, αποτελείται από μια πολύπλοκη διευθέτηση τουλάχιστον 30 γραναζιών ακριβείας που ήταν τοποθετημένα μέσα σε ένα ξύλινο κουτί καλυμμένο με επιγραφές. Το κείμενο στο κουτί της συσκευής περιέχει πολλούς αριθμούς που θα μπορούσαν να συνδέονται με τις θέσεις των πλανητών. Σε ό,τι αφορά τα γρανάζια είναι η μηχανική απεικόνιση μιας θεωρίας του Ιππαρχου, που ανέφερε ότι οι ανωμαλίες της κίνησης της Σελήνης στον Ουρανό οφείλονταν στην ελλειπτική τροχιά της.
Οι εξαιρετικά προωθημένες νέες αναλύσεις της συσκευής επέτρεψαν να τοποθετηθεί ιστορικά η κατασκευή της ανάμεσα στο 150 και 100 π.Χ.
ΑΠΕ-ΜΠΕ