Τα όρια μιας σύναξης

Από την έντυπη έκδοση

Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]

«Είμαστε 20 διαφορετικές χώρες, με 20 διαφορετικά πολιτικά συστήματα και 20 διαφορετικά επίπεδα ανάπτυξης. Όλα πρέπει να εγκριθούν ομοφώνως. Αυτό δεν είναι μια απλή δουλειά. Είναι σαν να βάζεις τάξη στο χάος» είχε δηλώσει προ διμήνου για το G20 η καγκελάριος, που είναι φυσικός με εξαιρετικές επιστημονικές περγαμηνές.

Τάξη στο χάος ή «Τάξη μέσα από το χάος», όπως το βιβλίο-ορόσημο στον χώρο της επιστημονικής σκέψης του βραβευμένου με Νόμπελ Χημείας (1977) Ίλια Πριγκοζίν, σε συνεργασία με την Ιζαμπέλ Στέντζερς;

Απαισιόδοξες είναι οι προβλέψεις του Spiegel Online. «Παρά την καλή θέληση της οικοδέσποινας να συζητηθούν το κλίμα, η βοήθεια για την Αφρική, η καταπολέμηση των επιδημιών και περισσότερες ευκαιρίες για τις γυναίκες, δεν αλλάζει το ότι πρόκειται για συνάθροιση ενός κλαμπ ελίτ που σχεδόν το μόνο που το ενδιαφέρει είναι να διατηρηθεί ο χρηματοοικονομικός καπιταλισμός».

 Δεν έχουν περάσει παρά εννέα μήνες από την ήσυχη Σύνοδο του G20 στη Χανγκζού της Κίνας, όπου ο Αυστραλός πρωθυπουργός Μάλκολμ Τέρνμπουλ, ένας πρώην υπάλληλος της Goldman Sachs, προειδοποιούσε τους ομολόγους του για την ανάγκη να «εκπολιτιστεί ο καπιταλισμός». Χρειάστηκε η άνοδος των λαϊκιστών και το Βrexit για να το καταλάβουν αυτό. O Τραμπ δεν προβαλλόταν καν ως πιθανότητα.

Ποια είναι η πιθανότητα στο Αμβούργο, που έχει μετατραπεί τρόπον τινά σε εμπόλεμη ζώνη, για μια δυνατή διακήρυξη, που δεν θα αφήνει αμφιβολίες για στόχους και πορείες; Είτε στο ζήτημα του ελεύθερου εμπορίου και της κλιματικής αλλαγής είτε της προσφυγικής κρίσης είτε των παραδοσιακών θεμάτων της οικονομίας.

Κάποιες φορές τα ανακοινωθέντα ενδιαφέρουν λιγότερο για το περιεχόμενο, αφού συμφωνίες γίνονται στον ελάχιστο κοινό παρονομαστή. Πολύ πιο σημαντικό είναι τι και ποιους δεν περιλαμβάνουν.

Αν, λοιπόν, «σχεδόν το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να διατηρηθεί ο χρηματοοικονομικός καπιταλισμός», μια στο τόσο ας τον σώζουν... από τους καπιταλιστές.