Τη διαφωνία του σε εκλογή του επικεφαλής του νέου πολιτικού φορέα των άλλων βημάτων, που, όπως είπε, είναι η ενοποίηση του ιστορικού αφηγήματος, η συγκρότηση ενός θεσμικού κόμματος και η διαμόρφωση ενός προγράμματος λύσεων, εξέφρασε ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης, κατά την ομιλία του στο συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.
Τη διαφωνία του σε εκλογή του επικεφαλής του νέου πολιτικού φορέα των άλλων βημάτων, που, όπως είπε, είναι η ενοποίηση του ιστορικού αφηγήματος, η συγκρότηση ενός θεσμικού κόμματος και η διαμόρφωση ενός προγράμματος λύσεων, εξέφρασε ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης, κατά την ομιλία του στο συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.
Ο κ. Ανδρουλάκης ζήτησε χαρακτηριστικά να «μην το κάρο πριν από το άλογο» και τόνισε πως υπάρχουν σήμερα δύο κυρίαρχες επιλογές: «Ή αυτή η προσπάθεια θα εξελιχθεί σε σωσίβιο διάσωσης του παλιού πολιτικού συστήματος ή σε μια περιπέτεια ιδεών για να γίνουν κυρίαρχες οι δυνάμεις της προόδου στην ελληνική κοινωνία».
Στο πλαίσιο αυτό, ο ευρωβουλευτής κάλεσε τους νέους να μετρήσουν τις αντοχές τους και τους παλαιότερους να σκεφθούν ότι το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου το έκανε μεγάλο η πραγματική αμφισβήτηση του κατεστημένου και όχι οι μικροσυμβιβασμοί.
Αναφερόμενους στους λόγους που οδήγησαν το ΠΑΣΟΚ στην εκλογική κατάρρευση του 2012 είπε ότι «πήραμε ακατανόητες αποφάσεις», όπως «αποενοχοποιήσαμε την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, ενοχοποιώντας την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου και αποφασίσαμε να συγκυβερνήσουμε με τον Γιώργο Καρατζαφέρη δίνοντας χώρο στον ΣΥΡΙΖΑ».
Πρόσθεσε πως το ΠΑΣΟΚ το «πλήγωσαν» η «απαράδεκτη αλαζονεία στελεχών του, το ισχυρό πελατειακό καθεστώς και οι γκρίζες σχέσεις στελεχών με οικονομικά συμφέροντα».
Απευθυνόμενος στον ΣΥΡΙΖΑ, είπε ότι μπερδεύει τον εθνορομαντισμό του ΠΑΣΟΚ με τον εθνικολαϊκισμό, ενώ για τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη παρατήρησε ότι προσπαθεί να «καπηλευθεί» την προίκα του Κώστα Σημίτη.
Για τις εξελίξεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ο ευρωβουλευτής ανέφερε ότι οι σοσιαλδημοκράτες απέτυχαν να κάνουν αυτό που έκαναν σε επίπεδο κρατών κι έτσι έχουμε σήμερα μια Ευρώπη «μειωμένης δημοκρατίας», μια Ευρώπη των αγορών, στην οποία κάνει κουμάντο η Γερμανία.
Πηγή: ΑΜΠΕ