Η πρώτη παρουσία του νέου Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν σε συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου άλλαξε προς το θετικότερο το κλίμα από πλευράς προσδοκιών, ωστόσο τα δύσκολα είναι μπροστά και το μέλλον της Ευρώπης θα εξαρτηθεί από την πολιτική βούληση που θα επιδειχθεί για την επίλυση των προβλημάτων, γράφει ο Νίκος Μπέλλος.
Από την έντυπη έκδοση
Του Νίκου Μπέλλου
[email protected]
Η πρώτη παρουσία του νέου Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν σε συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου άλλαξε προς το θετικότερο το κλίμα από πλευράς προσδοκιών, ωστόσο τα δύσκολα είναι μπροστά και το μέλλον της Ευρώπης θα εξαρτηθεί από την πολιτική βούληση που θα επιδειχθεί για την επίλυση των προβλημάτων.
Είναι αλήθεια ότι οι εκλογικές ήττες των ακραίων κομμάτων στην Ολλανδία και τη Γαλλία έχουν αναπτερώσει τις ελπίδες των ευρωπαϊστών, δηλαδή εκείνων που πιστεύουν ότι η Ε.Ε. μπορεί να προσφέρει προστιθέμενη αξία στους πολίτες, υπό την προϋπόθεση ότι θα ασχοληθεί περισσότερο και αποτελεσματικά με τα προβλήματα της καθημερινότητας.
Ο κ. Μακρόν είναι ο πρώτος Γάλλος πολιτικός, μετά τον Φρανσουά Μιτεράν το 1981, που εκλέγεται με κεντρικό προεκλογικό σύνθημα υπέρ των σαρωτικών αλλαγών στη χώρα του, αλλά και στην Ευρώπη. Κανένας άλλος δεν τόλμησε να μοιράσει στους οπαδούς του σε προεκλογικές συγκεντρώσεις την ευρωπαϊκή σημαία μαζί με τη γαλλική.
Οι πολίτες μπορεί τα τελευταία χρόνια να κλείνουν το μάτι στους ακραίους σε πολλές χώρες, αλλά αυτό το κάνουν περισσότερο σε ένδειξη δυσφορίας έναντι των συστημικών κομμάτων και όχι γιατί ασπάζονται τις καταστροφικές ιδέες των λαϊκιστών.
Ορισμένες από τις αλλαγές που θα επιδιώξει ο Γάλλος πρόεδρος θα συναντήσουν αντιστάσεις ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και μάλιστα μεγάλες.
Η αντιμετώπιση του κοινωνικού ντάμπινγκ στο εσωτερικό της Ε.Ε. με τις αποσπάσεις εργαζομένων θα προκαλέσει τις αντιδράσεις των ανατολικών χωρών. Η εμβάθυνση της ΟΝΕ με τη βελτίωση της οικονομικής διακυβέρνησης, ώστε δίπλα στη δημοσιονομική πειθαρχία να προστεθούν ως αντίβαρο η ανάπτυξη και η απασχόληση, θα απαιτήσει υποχωρήσεις από την πλευρά του Βερολίνου.
Στις Βρυξέλλες εκτιμούν ότι τα πάντα θα κριθούν μετά τις γερμανικές εκλογές, με το κατά πόσο το Παρίσι και το Βερολίνο θα τα βρουν μεταξύ τους.
Ο Μακρόν και η Μέρκελ, που πιθανότατα θα κερδίσει τις εκλογές, θα πρέπει να ηγηθούν των αλλαγών. Ποτέ δεν λειτούργησε η Ευρώπη όταν η μία από αυτές τις δύο χώρες επιχείρησε να επιβληθεί της άλλης. Η ευκαιρία που παρουσιάζεται τώρα είναι πολύ μεγάλη, αλλά παράλληλα είναι και η τελευταία…