Μια οικογένεια θρηνεί το παιδί της από «αδέσποτη» σφαίρα. Αδέσποτη έχω την αίσθηση ότι δεν είναι καμία σφαίρα. Όλες από κάπου ξεκινούν και κάπου καταλήγουν. Αφεντικό της δεν είναι ο αέρας, γιατί η βαρύτητα όλα τα κάνει πέρα. Ναι, ναι, ξέρω ότι η αντίσταση του αέρα μειώνει την τελική ταχύτητα, αλλά η γωνία βολής μπορεί να αποδειχτεί μοιραία. Όπως κι έγινε. Τα κουμπούρια δεν είναι για καλαμπούρια, γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Μια οικογένεια θρηνεί το παιδί της από «αδέσποτη» σφαίρα. Αδέσποτη έχω την αίσθηση ότι δεν είναι καμία σφαίρα. Όλες από κάπου ξεκινούν και κάπου καταλήγουν. Αφεντικό της δεν είναι ο αέρας, γιατί η βαρύτητα όλα τα κάνει πέρα. Ναι, ναι, ξέρω ότι η αντίσταση του αέρα μειώνει την τελική ταχύτητα, αλλά η γωνία βολής μπορεί να αποδειχτεί μοιραία. Όπως κι έγινε. Τα κουμπούρια δεν είναι για καλαμπούρια.
Οι άσκοποι πυροβολισμοί είναι επικίνδυνοι και δεν μπορεί η ευαισθησία μας να είναι επιλεκτική. Όταν προέρχονται από τον «Χορό των Τσιγγάνων» εξοργίζουν, αλλά όταν κελαηδούν τα γαργαλιστήρια στην Κρήτη δεν «μυρίζουν». Όσοι κανακεύουν την υπεροχή εν αμίλλαις πονηραίς, ενίοτε και πολιτευτές, σπέρνουν μύρια κεφάλια αγριότητας. Όσοι, πάλι, πανηγυρίζουν για την αθώωση άλλων πιστολέρο («Σκάγια στον αέρα που στην πτώση πέτυχαν και τραυμάτισαν κάποιους ελαφρά. Τι το περίεργο βλέπετε;»), καλό είναι να θυμούνται ότι άγριες φράουλες κόβει το θέρος.
Χθες στο Μενίδι, πριν από πέντε χρόνια πάλι στο Μενίδι με τραυματισμό μαθήτριας, αύριο κάπου αλλού. Δεν είναι «μία στραβή», δεν είναι τυχαίο. Είναι χυδαίο, επειδή αφήνεται να συμβαίνει.
Η περιοχή βρίσκεται σε αναβρασμό. Οι Αχαρνείς διαμαρτύρονται και δικαιολογημένα. Κανείς δεν μπορεί να ζει υπό τον φόβο. Οι Αχαρνείς διαμαρτύρονται και εκδηλώνουν την οργή τους για την ασυδοσία που επικρατεί στους καταυλισμούς. Κάπου εδώ κάποιοι ρίχνουν λάδι στη φωτιά, επιχειρώντας ακόμη και να κάψουν σπίτια Ρομά. «Αγανακτισμένοι» που ψαρεύουν σε θολά νερά, ανταγωνιστές στην παραβατικότητα; Ιδέα δεν έχω, στα επεισόδια δεν κυκλοφορούν με ταυτότητα.
Το θέμα είναι σοβαρό, τα παρατράγουδα δεν άρχισαν μία ωραία πρωία, ευλογήθηκε χρόνους πολλούς η υποβάθμιση της περιοχής, αλλά η δουλειά των αρχών δεν είναι η περιγραφή.
Το θέμα είναι σοβαρό και σίγουρα δεν προσφέρεται για μικροπολιτική. Όχι, κύριε, δεν είναι «δράστης της δολοφονίας του μαθητή, ο 23χρονος που καταδικάστηκε σε 40 μήνες με αναστολή, διότι τόσο κοστίζει, όπως φαίνεται, η ζωή του εντεκάχρονου».
Όχι, κύριε, δεν συνδέεται το τραγικό περιστατικό με το γεγονός ότι μια ομάδα αστυνομικών θέλησε να συμμετάσχει στο Αthens Ρride του Σαββάτου.
Όχι, κύριοι, η εκμετάλλευση πάει πολύ. Κι αυτός ο Δικαιόπολις αργεί...