Ήταν ένα σίγουρο στοίχημα. Καθώς η μία ομάδα κατέβαινε στο γήπεδο με ηθικό ακμαίο και η άλλη πάλευε να μη διαλυθεί, όλοι γνώριζαν τον νικητή πριν από το σφύριγμα της έναρξης. Αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για την αρχηγό, γράφει η Νατάσα Στασινού.
Από την έντυπη έκδοση
Της Νατάσας Στασινού
[email protected]
Ήταν ένα σίγουρο στοίχημα. Καθώς η μία ομάδα κατέβαινε στο γήπεδο με ηθικό ακμαίο και η άλλη πάλευε να μη διαλυθεί, όλοι γνώριζαν τον νικητή πριν από το σφύριγμα της έναρξης. Αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για την αρχηγό. Η Τερέζα Μέι ήθελε κάτι περισσότερο: τη συντριβή του αντιπάλου, την απόλυτη κυριαρχία εντός και εκτός του κόμματός της, που θα της επέτρεπε να κάνει εύκολα πράξη το όραμά της για ένα σκληρό Brexit. Κάπως έτσι ήρθε το αυτογκόλ. Και με χαρακτηριστική καθυστέρηση ήρθε χθες και η συγγνώμη.
Με τους Τόρις να έχουν χάσει την αυτοδυναμία στη Βουλή, η πρωθυπουργός της Βρετανίας βρίσκεται τώρα να εξαρτάται από τις διαθέσεις εσωκομματικών ανταγωνιστών, αλλά και του υπερσυντηρητικού ιρλανδικού DUP - ενός κόμματος με το οποίο διαφωνεί στο είδος της σχέσης που πρέπει να επιδιωχθεί με την Ε.Ε., σε οικονομικές και κοινωνικές προτεραιότητες, ακόμη και στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Συζητήσεις για στήριξη του DUP στους Τόρις είχαν γίνει και πριν από δύο χρόνια, με το Bloomberg να αποκαλύπτει ότι τότε αυτή (η στήριξη) κοστολογήθηκε «ακριβή»: 1 δισ. στερλίνες σε έξτρα δαπάνες για τη Βόρεια Ιρλανδία.
Το κόστος από το χαμένο στοίχημα για την ίδια τη Μέι είναι βέβαια πολύ υψηλότερο - σε όρους πολιτικούς. Πολλοί πιστεύουν ότι η νέα κυβέρνηση δεν θα μακροημερεύσει. Η ίδια αποκλείει την παραίτηση και νέες κάλπες. Αλλά το τελευταίο το έχει ξαναπεί και δεν το τήρησε, οδηγώντας σε ανατροπή του πολιτικού σκηνικού. Ο Τζέρεμι Κόρμπιν και οι Εργατικοί δηλώνουν πια έτοιμοι να αναλάβουν, αν και κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα τι τελικά θα συμβεί.
Αν, όμως, για τη Βρετανία οι εξελίξεις σημαίνουν αβεβαιότητα, για την Ε.Ε. και τις διαπραγματεύσεις τι σημαίνουν; Αξιωματούχοι σε Βρυξέλλες, Βερολίνο, Παρίσι είναι πολύ προσεκτικοί και φειδωλοί σε δηλώσεις και σε κάθε περίπτωση αποφεύγουν τους πανηγυρισμούς. Γιατί ξέρουν πως εάν το αυτογκόλ της Μέι δεν οδηγήσει σε πιο μαλακό Brexit (ή και καθόλου Brexit, όπως κάποιοι αρχίζουν να ψελλίζουν), αλλά σε αδυναμία επίτευξης της όποιας συμφωνίας, όλοι θα βγουν χαμένοι.