Ο κόσμος παρήγαγε 41,8 εκατομμύρια τόνους ηλεκτρονικών αποβλήτων το 2014, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ. Τα έξι εκατομμύρια εξ αυτών, ήτοι το 14,3%, παρήχθησαν στην Κίνα και η κυβέρνηση της χώρας προσπαθεί τώρα να καταπολεμήσει τη συσσώρευσή τους.
Ο κόσμος παρήγαγε 41,8 εκατομμύρια τόνους ηλεκτρονικών αποβλήτων το 2014, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ. Τα έξι εκατομμύρια εξ αυτών, ήτοι το 14,3%, παρήχθησαν στην Κίνα και η κυβέρνηση της χώρας προσπαθεί τώρα να καταπολεμήσει τη συσσώρευσή τους.
Τα απόβλητα ηλεκτρονικών ειδών χρειάζονται ιδιαίτερη μεταχείριση επειδή συνήθως περιέχουν μια σειρά επικίνδυνων ουσιών.
Δεδομένα από την Ακαδημία Τεχνολογίας Πληροφοριών και Επικοινωνιών της Κίνας δείχνουν ότι η Κίνα έβγαλε στην κυκλοφορία 560 εκατομμύρια κινητές συσκευές το 2016. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι μεταξύ 400 και 500 εκατομμυρίων κινητών συσκευών μπορούν να απορριφθούν στην Κίνα λόγω αντικατάστασης από νέες συσκευές τα επόμενα χρόνια. Σε αυτό τα νούμερο πρέπει να προστεθούν τα περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο κινητά που έχουν ήδη πεταχτεί στη χώρα.
Τον Ιανουάριο, το κρατικό συμβούλιο ζήτησε τη θέσπιση ενός συστήματος «αυξημένης ευθύνης παραγωγού». Μέχρι τα τέλη του 2017, το Υπουργείο Προστασίας του Περιβάλλοντος και άλλα κυβερνητικά όργανα θα πρέπει να υποβάλουν μία λεπτομερή πρόταση πολιτικής ανακύκλωσης ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών και ευθύνης του κατασκευαστή.
Μέχρι το 2025, το κρατικό συμβούλιο επιθυμεί να θεσπιστεί ένα σύστημα αυξημένης ευθύνης για τους βασικούς τύπους προϊόντων, να σημειωθεί σημαντική πρόοδος στον σχεδιασμό περιβαλλοντικών προϊόντων, και να ανακτηθούν και να ανακυκλωθούν τουλάχιστον τα μισά απορριφθέντα προϊόντα.
Για το σκοπό αυτό, το προτεινόμενο σύστημα καθιερώνει τέσσερις τομείς ευθύνης του κατασκευαστή: την παραγωγή φιλικών προς το περιβάλλον σχεδίων, τη χρήση ανακυκλωμένων υλικών, την τυποποίηση διαδικασιών διαχείρισης αποβλήτων και ανακύκλωσης και τη γνωστοποίηση δεδομένων σχετικά με την ανακύκλωση.
Οι δύο πρώτοι τομείς αποσκοπούν στη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος των προϊόντων, ενώ οι δύο τελευταίοι ωθούν τους κατασκευαστές να αναλαμβάνουν την ευθύνη για την παρακολούθηση και την επαναχρησιμοποίηση των προϊόντων καθ' όλη τη διάρκεια των αντίστοιχων κύκλων ζωής τους.
Αναπόφευκτα, αυτό θα σημάνει αυξημένο κόστος για τους κατασκευαστές στους τομείς αυτούς, με το επιπλέον κόστος για την ανακύκλωση να αναμένεται να μεταφερθεί στους καταναλωτές μέσω υψηλότερων τιμών.
Εξάλλου, η κυβέρνηση επιθυμεί επίσης να προωθήσει τη μεγαλύτερη χρήση του επίσημου αδειοδοδοτημένου τομέα ανακύκλωσης, διότι σήμερα ο μεγαλύτερος όγκος ηλεκτρονικών αποβλήτων χειρίζεται από ανεπίσημους ανακυκλωτές χωρίς άδεια, που όμως προσφέρουν πολλές θέσεις εργασίας.