Η προσπάθεια να “παντρευτούν” οι απαισιόδοξες υποθέσεις του ΔΝΤ με το περιορισμένο εύρος των επιλογών για την ελάφρυνση του χρέους που θα μπορούσε να δεχθεί η Ευρωζώνη, οδηγεί σε αποτελέσματα που προκαλούν κατάπληξη, γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Η προσπάθεια να “παντρευτούν” οι απαισιόδοξες υποθέσεις του ΔΝΤ με το περιορισμένο εύρος των επιλογών για την ελάφρυνση του χρέους που θα μπορούσε να δεχθεί η Ευρωζώνη, οδηγεί σε αποτελέσματα που προκαλούν κατάπληξη.
Ένα σενάριο προβλέπει πως ορισμένα από τα δάνεια δεν θα αποπληρωθούν πριν από το 2100 (σ.σ.: οι λήξεις του χρέους φτάνουν σήμερα στο 2060)».
Όχι, οι «Financial Times» δεν συστήνουν υπομονή για ακόμη 83 χρόνια, ούτε επικαλούνται τη ρήση του Κέινς ότι «μακροπρόθεσμα είμαστε όλοι νεκροί», τα μνημόνια θα είναι παρελθόν, όπως κι εμείς. Απλώς, θέλουν να αναδείξουν ότι «υπάρχει ένα σημείο στο οποίο οι διαπραγματεύσεις εισέρχονται στο βασίλειο της επιστημονικής φαντασίας».
Αφού οι προβλέψεις επί αριθμών και δημοσιονομικών βαθμών την ώρα που διατυπώνονται ξεπερνιούνται κιόλας, ας δούμε πώς θα είναι ο κόσμος το 2100 μ.Χ. Σύμφωνα με Βρετανούς επιστήμονες, που βασίστηκαν σε υπολογιστικά μοντέλα, τα οποία τροφοδότησαν με δεδομένα προηγούμενων δεκαετιών, οι μεσογειακές χώρες, όπως η Ισπανία, η Ιταλία και η Ελλάδα θα μετατραπούν σε απέραντες ερήμους.
Σαχάρα η Ελλάδα, αλλά οι ειδικοί θα έχουν καταφέρει να πραγματοποιήσουν και την πρώτη επανδρωμένη διαστημική αποστολή που θα προετοιμάσει το έδαφος για τη δημιουργία αποικίας στον Δία. Εκεί γύρω στο 2089. Τι ευτυχία!
Ούτως ή άλλως με τις τιμές στα βασικά αγαθά στο διάστημα, ο αποικισμός θα είναι σωσμός. Σεισμός θα είναι για όσους μείνουν στη Γη το ένα νόμισμα που θα κυριαρχεί, ενώ και η επικοινωνία θα απλοποιηθεί. Μία και μόνον γλώσσα είναι αρκετή.
Υποθέσεις; Τσάμπα είναι. Γι’ αυτούς που τις κάνουν. Άλλοι πληρώνουν και θα πληρώνουν σε βάθος χρόνου και μετά πόνου. Ώσπου η Γη να μη γυρίζει πια, ώσπου ο χρόνος πια να ξεχαστεί, ώσπου ο Όμηρος να αναστηθεί και νέα έπη να σκαρφιστεί. Ναι, ξέρω ανοίγει ο δρόμος «για μια αξιόπιστη στρατηγική, που θα διασφαλίζει την εξυπηρέτηση του χρέους». Εκεί, στη Μεγάλη Συμπαντική.