Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 η εγκληματικότητα βρίσκεται σε σταθερή πτώση στη Βρετανία. Οι ληστείες σε σπίτια και καταστήματα έχουν μειωθεί περισσότερο από 60% και οι κλοπές αυτοκινήτων κατά σχεδόν 80%, σύμφωνα με στοιχεία του Economist. Η εικόνα είναι παρόμοια σε αρκετές αναπτυγμένες οικονομίες. Σε έναν κόσμο αλματώδους τεχνολογικής προόδου, στον οποίο τα συστήματα ασφαλείας εξελίσσονται συνεχώς, είμαστε πιο θωρακισμένοι.
Από την έντυπη έκδοση
Της Νατάσας Στασινού
[email protected]
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 η εγκληματικότητα βρίσκεται σε σταθερή πτώση στη Βρετανία. Οι ληστείες σε σπίτια και καταστήματα έχουν μειωθεί περισσότερο από 60% και οι κλοπές αυτοκινήτων κατά σχεδόν 80%, σύμφωνα με στοιχεία του Economist. Η εικόνα είναι παρόμοια σε αρκετές αναπτυγμένες οικονομίες. Σε έναν κόσμο αλματώδους τεχνολογικής προόδου, στον οποίο τα συστήματα ασφαλείας εξελίσσονται συνεχώς, είμαστε πιο θωρακισμένοι.
Σωστά; Όχι ακριβώς. Γιατί σε αυτόν τον κόσμο, στον οποίο πάνω από το 80% του πληθυσμού έχει κάποιου είδους πρόσβαση στο Διαδίκτυο και το 60% χρησιμοποιεί smartphones και άλλες έξυπνες συσκευές, ο συναγερμός και οι κλειδαριές ασφαλείας μπορεί να κρατούν την απειλή έξω από την πόρτα μας, αλλά αυτή βρίσκει ανοιχτό παράθυρο στον υπολογιστή, στο τηλέφωνο ή την τηλεόρασή μας. Η Cisco υπολογίζει ότι υπάρχουν 5 δισεκατομμύρια συσκευές παγκοσμίως, από τις οποίες χάκερ μπορούν να έχουν πρόσβαση σε προσωπικά δεδομένα, απόρρητα έγγραφα, πάσης φύσεως πληροφορίες.
Θα πρέπει να ανησυχούμε, ήταν το μήνυμα της Βρετανής πρωθυπουργού Τερέζα Μέι, η οποία ξενύχτησε την περασμένη Παρασκευή σε αλλεπάλληλες συσκέψεις με τις αρχές ασφαλείας και τις μυστικές υπηρεσίες μετά την άνευ προηγουμένου κυβερνοεπίθεση στο δημόσιο σύστημα Υγείας. Και δεν ήταν η μόνη. Καθώς γινόταν αντιληπτό ότι ο ιός εξαπλώθηκε σε 150 χώρες ανά τον πλανήτη και με χιλιάδες θύματα, ο Ντόναλντ Τραμπ συγκαλούσε έκτακτη σύσκεψη στο Οβάλ Γραφείο, το Κρεμλίνο βρισκόταν σε «αυξημένη επιφυλακή» και ο Εμανουέλ Μακρόν (έχοντας πέσει και ο ίδιος θύμα χάκερ προεκλογικά) ζητούσε σχέδιο αντιμετώπισης της κυβερνοαπειλής.
Μεταδιδόμενος μέσω email, o ιός παρέλυσε νοσοκομεία, δημόσιες υπηρεσίες, σιδηροδρομικά δίκτυα, εργοστάσια, επιχειρηματικούς κολοσσούς, με τους δράστες να ζητούν για λύτρα μικροποσά. Είναι σαφές ότι τα 300 ή 600 δολάρια, που καλούνταν να δώσουν οι στόχοι, δεν ήταν το βασικό κίνητρο για αυτήν την «παγκόσμια απόπειρα ψηφιακού εκβιασμού», που ήρθε να αποκαλύψει ότι μπροστά σε μία τεχνολογία που μας καθιστά πανίσχυρους είμαστε πιο ευάλωτοι από ποτέ.