Όπως υπάρχουν οι γνωστοί άγνωστοι και οι άγνωστοι άγνωστοι -οι known unknowns που κανείς μπορεί να τους προΐδει και οι unknown unknowns που βρίσκονται εκτός πεδίου, κάτι σαν μαύροι κύκνοι/black swans- έτσι υπάρχουν και οι οργανωμένες συμπτώσεις, εκείνες που μεριμνά κανείς να προκύψουν δίπλα στις γνήσιες συμπτώσεις, εκείνες που πραγματικά σου προκύπτουν απροειδοποίητα, γράφει ο Α.Δ.Παπαγιαννίδης.
Από την έντυπη έκδοση
Του Α.Δ.Παπαγιαννίδη
[email protected]
Όπως υπάρχουν οι γνωστοί άγνωστοι και οι άγνωστοι άγνωστοι -οι known unknowns που κανείς μπορεί να τους προΐδει και οι unknown unknowns που βρίσκονται εκτός πεδίου, κάτι σαν μαύροι κύκνοι/black swans- έτσι υπάρχουν και οι οργανωμένες συμπτώσεις, εκείνες που μεριμνά κανείς να προκύψουν δίπλα στις γνήσιες συμπτώσεις, εκείνες που πραγματικά σου προκύπτουν απροειδοποίητα.
Στην κατηγορία των οργανωμένων συμπτώσεων εντάσσονται τον τελευταίο καιρό αρκετά πράγματα στην ταλαιπωρημένη μας ελληνική πραγματικότητα. Για παράδειγμα, η «σύμπτωση» του αυξημένου πρωτογενούς πλεονάσματος, με την ουσιαστική πλέον λειτουργία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, με τις οργανωμένες κατασχέσεις κ.λπ. Αντίστοιχη η «σύμπτωση» της άφιξης όλο και περισσότερων ειδοποιητηρίων πληρωμής του ΕΦΚΑ με ποσά χαμηλότερα απ’ ό,τι προηγουμένως για πολλούς -αρκετά πολλούς- χαμηλών εισοδημάτων, με την υποχώρηση της διαμαρτυρίας/του άγχους για τον νόμο Κατρούγκαλου/Αχτσιόγλου/Πετρόπουλου...
Όμως εδώ θα θέλαμε να μιλήσουμε για μια άλλη σύμπτωση. Πολύ πιο θετική. Που τη συναντήσαμε στον Πειραιά, όπου το ελληνικό Propeller Club με πρωτοβουλία του ακούραστου Γιώργου Ξηραδάκη, μαζί με το ιταλικό Propeller και υπό την αιγίδα του International Propeller, είχαν οργανώσει ένα διήμερο Forum με θέμα «Λιμάνια, Ναυτιλία, Logistics και Οικονομική Ανάπτυξη».
Εκ πρώτης όψεως η διοργάνωση ηχούσε κάπως θεωρητική και «απομακρυσμένη» από την επικαιρότητα - άλλωστε την πρώτη ημέρα μεγάλο μέρος του προγράμματος ήταν αφιερωμένο στη ναυτική εκπαίδευση, θέμα που (ακόμη) στην Ελλάδα μένει διακριτικά σε δεύτερο πλάνο σε σχέση με τα άλλα φλέγοντα της ναυτιλίας.
Άμα όμως κοιτούσε κανείς λίγο πιο προσεκτικά την υπόθεση, θα ’βλεπε πρώτα-πρώτα ότι η πρώτη ημέρα του Forum ήταν στο ΚΝΩΣΣΟΣ της Minoan, ελληνικής μεν σημαντικής ακτοπλοϊκής (Κρήτης και Αδριατικής), όμως κατά πλειοψηφία πλέον συμφερόντων Grimaldi - με τον οποίο τώρα υπάρχει αντιπαράθεση για τον έλεγχο της Hellenic Seaways με την Τράπεζα Πειραιώς (από την προηγούμενη διαδρομή Minoan-HSW). Να δούμε εδώ μια προσπάθεια γεφύρωσης και προσπεράσματος; Λεπτομέρεια: Ένα από τα εμπλεκόμενα πανεπιστημιακά ιδρύματα -της Νάπολης- ακούει στο όνομα Parthenope/Παρθενόπη! Άλλη ελληνική διάσταση κι αυτή.
Όμως η δεύτερη ημέρα, αφιερωμένη πιο στενά στα λιμάνια και τη ναυτιλιακή κίνηση της Μεσογείου -με οδηγό τη ρήση «Η ήρεμη θάλασσα ποτέ δεν έφτιαξε έμπειρους ναυτικούς», για να δείξει την περίοδο αναταραχής, δοκιμασίας και ευκαιριών που έχουμε μπροστά μας- έφερε τη συζήτηση αυτή σε άμεση επαφή με τις ευκαιρίες που δημιουργεί ο βηματισμός του κινεζικού «One belt, One road» / του νέου δρόμου του μεταξιού. Εδώ ήταν ενδιαφέρουσες οι προσεγγίσεις και του Αλεσάντρο Πανάρο (του τραπεζικού ομίλου Intesa San Paolο) και του ημετέρου Τάσσου Βαμβακίδη (της Cosco/ΣΕΠ), όμως με γνήσιο καλωσόρισμα και διεξοδική τοποθέτηση του γενικού γραμματέα Λιμένων και Ναυτιλιακής Πολιτικής του ΥΠΕΝ Χρήστου Λαμπρίδη.
Πού η σύμπτωση εδώ; Ότι μόλις πριν από λίγες ημέρες είχε κλείσει η διαδρομή ΤΑΙΠΕΔ - που ανάδειξε πλειοδότη το κονσόρτσιουμ DIEP GmbH/Terminal Link SAS/Belterra Investments Ltd γερμανικών, γαλλικών και ρωσικών συμφερόντων (τα τελευταία: Ιβάν Σαββίδη) για το δεύτερο μεγάλο ελληνικό λιμάνι, εκείνο της Θεσσαλονίκης. Καθώς λοιπόν, για να προχωρήσουμε λίγο παρακάτω, Ιταλοί -η Ferrovie dello Stato- απέκτησαν ήδη τον έλεγχο των Ελληνικών Σιδηροδρόμων/της TΡAINOΣΕ, προέκυπτε άμεση ευκαιρία ανάπτυξης δραστηριοτήτων logistics και συνδυασμένων μεταφορών. Ενδεχομένως και ελαφράς μεταποίησης στην Ελλάδα.
Οι παρευρισκόμενοι στο Forum Ιταλοί, ακριβώς από τον χώρο της διαχείρισης λιμανιών και των συνδεόμενων με αυτή logistics προέρχονταν. Και οι συζητήσεις που πλέχθηκαν αφορούσαν ακριβώς τις παραμέτρους που φέρνουν τη Μεσόγειο στο επίκεντρο των διεθνών ροών. Τον συνδυασμό του traffic Άπω Ανατολής - Ευρώπης με εκείνο μέσων αποστάσεων (κυρίως: Μαύρης Θάλασσας - Ευρώπης).
Την εξέταση «στο μικροσκόπιο» των προθέσεων του New Silk Road των Κινέζων. Την επίπτωση του γιγαντισμού των πλοίων, αλλά και της βελτίωσης/ανοίγματος της Διώρυγας του Σουέζ (από δίπλα και τα φαραωνικά σχέδια για «νέο κανάλι» πλάι στον Βόσπορο). Τη μεγάλη συζήτηση για την αναδιοργάνωση της λειτουργίας των λιμανιών - από ψηφιοποίηση μέχρι την (πάντα παρούσα!) διάσταση της συμμόρφωσης της γραφειοκρατίας.
Αυτή η συζήτηση -η δεύτερη μέρα του Forum ήταν στο εμβληματικό Μουσείο Liberty- έδειχνε να έχει ουσία και προοπτική. Διόλου τυχαία η κατακλείδα Γ. Ξηραδάκη: «Υπάρχουν επενδυτικές ευκαιρίες στην Ελλάδα. Αλλά κοιτάξτε να κινηθείτε άμεσα, τώρα - μην περιμένετε για αργότερα που τα κόστη θα ξεφύγουν!». (Μέχρι στο Μέγαρο Μαξίμου έφθασε ο απόηχος του Forum, αντιλαμβανόμαστε).
Ηθελημένη λοιπόν, αν μη οργανωμένη, αυτή η σύμπτωση...