Σε θέση άμυνας φέρνει τον ΣΥΡΙΖΑ η προσπάθειά του να ταυτιστεί, πριν από τον πρώτο γύρο των γαλλικών εκλογών, με την υποψηφιότητα του Ζακ Λυκ Μελανσόν.
Ανάλυση
Του Γιάννη Καμπουράκη
[email protected]
Σε θέση άμυνας φέρνει πλέον τον ΣΥΡΙΖΑ η προσπάθειά του να ταυτιστεί, πριν από τον πρώτο γύρο των γαλλικών εκλογών, με την υποψηφιότητα του Ζακ Λυκ Μελανσόν.
Ο λόγος δεν είναι το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου για τον κομμουνιστή Γάλλο ηγέτη, μια και το 19,63% είναι όχι απλά πέραν πάσης προσδοκίας για το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, αλλά και με βάση τους αριθμούς το καλύτερο αποτέλεσμα της Κομμουνιστικής Αριστεράς σε προεδρικές εκλογές στη Γαλλία. Ως εκ τούτου, η απόφαση Τσίπρα για στροφή της τελευταίας στιγμής -μόλις την περασμένη Παρασκευή εστάλη η επιστολή προς το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα- δικαιώθηκε ως προς το αποτέλεσμα. Ο υποψήφιος του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος που αρχικά στήριζε ο ΣΥΡΙΖΑ και με τις εμφανίσεις του κ. Τσίπρα στις συνεδριάσεις στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, ο Μπενουά Αμόν, καταποντίστηκε, με 6,5% το χαμηλότερο ιστορικά ποσοστό των Γάλλων Σοσιαλιστών.
Το πρόβλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε με τις ίσες αποστάσεις που τήρησε αργά χθες βράδυ ο Ζακ Λυκ Μελανσόν έναντι της υποψηφίας της γαλλικής ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν και του Εμανουέλ Μακρόν που τυπικά προέρχεται από το κέντρο. Στάση που στηλιτεύτηκε εντός και εκτός Γαλλίας, ακόμα και από το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα που έδωσε γραμμή για στήριξη στον Μακρόν, αποκηρύσσοντας πολιτικά τον υποψήφιό του.
Προφανώς θα χρειαστεί περισσότερη εμβάθυνση, περισσότερη ανάλυση και εν όψει και του δεύτερου γύρου των γαλλικών εκλογών για αυτές τις συμπεριφορές, ο ΣΥΡΙΖΑ ωστόσο με την επιλογή του να στηρίξει Μελανσόν, ο οποίος θεωρεί το ίδιο κακό για τη γαλλική Δημοκρατία και τον γαλλικό λαό τον Μακρόν και την Λεπέν, βρίσκεται απολογούμενος.
Η προσπάθεια του γραμματέα της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ Πάνου Ρήγα, ο οποίος έστειλε την επιστολή στήριξης στον Μελανσόν μαζί με τον υπεύθυνο Διεθνών Σχέσεων του κόμματος Γιάννη Μπουρνούς, να πει ότι η επιστολή εστάλη στο Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα και όχι στον Ζακ Λυκ Μελανσόν, προφανώς αποτελεί προφάσεις εν αμαρτίαις.
Αρκεί μόνο να θυμηθούμε δύο αποσπάσματα από αυτήν την επιστολή, για του λόγου το αληθές. Στο πρώτο αναφέρεται ότι «η υποψηφιότητα Μελανσόν αποτελεί ελπίδα αλλαγής στη Γαλλία και για ολόκληρη την Ευρώπη, αλλά και αντίπαλο δέος στην υποψηφιότητα της ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν», κάτι που ο ίδιος ο Μελανσόν με τις χθεσινοβραδινές του δηλώσεις αποδυνάμωσε.
Στο δεύτερο απόσπασμα είναι περισσότερο σαφές ως προς το ότι η στήριξη ΣΥΡΙΖΑ αφορούσε τον Μελανσόν και όχι το ΓΚΚ. Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ στήριξε με θέρμη τις πρωτοβουλίες του αδελφού Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος για την ανάδειξη μιας ενωτικής υποψηφιότητας της γαλλικής Αριστεράς. Παρότι οι προσπάθειες αυτές δεν ευοδώθηκαν, η υποψηφιότητα του Ζαν Λυκ Μελανσόν δημιούργησε πρωτοφανή ενθουσιασμό, που ανέτρεψε τις πολιτικές εκτιμήσεις».
Το πρόβλημα που σήμερα εμφανίζεται σε επίπεδο εικόνας και κυρίως πολιτικής επικοινωνίας, ενδεχομένως γίνει σοβαρότερο για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αν στελέχη του κόμματος με βαθειά γνώση της ιστορίας της ευρωπαϊκής Αριστεράς πραγματοποιήσουν την …απειλή τους και δημοσιοποιήσουν την κριτική που στο παρασκήνιο ασκούν για ευκαιριακές συμμαχίες, ελλιπή γνώση της ευρωπαϊκής Αριστεράς και κινήσεις εντυπωσιασμού από την πλευρά της ηγεσίας. Τα εν λόγω στελέχη μιλούν για επιπόλαιους χειρισμούς στο σοβαρό ζήτημα των πολιτικών συμμαχιών, όπου πρέπει να υπάρχει συνέπεια και να ακολουθούνται ιδεολογικές αρχές, ώστε να μη γυρίζουν μπούμερανγκ.