Οι διοικήσεις των επιχειρήσεων, μέσα στα πλαίσια δράσεώς τους, προκειμένου να λάβουν αποφάσεις οφείλουν να γνωρίζουν τα κόστη της κάθε επιλογής τους. Ένα σημαντικό κόστος αποτελεί το φορολογικό, το οποίο στη χώρα μας είναι πολύ υψηλό. Στις διατάξεις της φορολογικής νομοθεσίας, που πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους, περιλαμβάνονται και αυτές περί φοροαποφυγής.
Από την έντυπη έκδοση
Του Γεωργίου Σταματίου
Ορκωτός ελεγκτής λογιστής, αντιπρόεδρος, της ΣΟΛ ΑΕΟΕ, μέλος της Crowe Horwath International
Οι διοικήσεις των επιχειρήσεων, μέσα στα πλαίσια δράσεώς τους, προκειμένου να λάβουν αποφάσεις οφείλουν να γνωρίζουν τα κόστη της κάθε επιλογής τους. Ένα σημαντικό κόστος αποτελεί το φορολογικό, το οποίο στη χώρα μας είναι πολύ υψηλό. Στις διατάξεις της φορολογικής νομοθεσίας, που πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους, περιλαμβάνονται και αυτές περί φοροαποφυγής.
Σε αντίθεση με τη φοροδιαφυγή, η οποία είναι παράνομη, η φοροαποφυγή κινείται, κατά κανόνα, εντός των ορίων του νόμου. Ωστόσο, πολλές μορφές φοροαποφυγής αντιβαίνουν στο πνεύμα του νόμου, διευρύνοντας κατά ακραία διασταλτική ερμηνεία, το τι συνιστά «νόμιμη» ενέργεια, ώστε να ελαχιστοποιηθεί η συνολική φορολογική συνεισφορά του φορολογουμένου. Χρησιμοποιώντας επιθετικές τεχνικές φορολογικού σχεδιασμού, ορισμένες εταιρείες εκμεταλλεύονται νομικά κενά των φορολογικών συστημάτων και αναντιστοιχίες μεταξύ των εθνικών κανόνων για να μην καταβάλουν τους φόρους που τους αναλογούν.