«Πολεμικές ιαχές στο Αιγαίο»

Το δημοσίευμα επιχειρεί να καταγράψει συνοπτικά το χρονικό της κρίσης που, όπως αναφέρει, ξεκίνησε τα Χριστούγεννα του 1995 στα Ίμια και κλιμακώθηκε επικίνδυνα εκεί στις αρχές του 1996 έως ότου αποκλιμακωθεί τελικά με παρέμβαση των ΗΠΑ.

Το άρθρο επισημαίνει ότι «κατά την άποψη της Αθήνας η σημερινή κλιμάκωση είναι πιο επικίνδυνη από την όξυνση του 1996» και εξηγεί: «Από τη μία η Ελλάδα είναι σήμερα πιο τρωτή επειδή καλείται να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα δύο κρίσεις: την οικονομική κρίση επιβίωσης και την προσφυγική κρίση. (…) Ο δεύτερος λόγος για τις ελληνικές ανησυχίες είναι ότι η τουρκική πολιτική φαίνεται σήμερα λιγότερο προβλέψιμη. Ο Ερντογάν αναζωπυρώνει τις εθνικιστικές διαθέσεις για να κινητοποιήσει ενόψει του δημοψηφίσματος στις 16 Απριλίου, με το οποίο επιδιώκει να διαιωνίσει το αυταρχικό καθεστώς του».

Το δημοσίευμα επισημαίνει δηλώσεις του Ταγίπ Ερντογάν, με τις οποίες επικαλέστηκε το οθωμανικό παρελθόν της χώρας του και χαρακτηρίζει «ιδιαίτερα απειλητική» την κριτική του τούρκου προέδρου στη Συνθήκη της Λωζάνης. Όπως σχολιάζει η εφημερίδα, «στην Αθήνα βλέπουν με ανησυχία ότι η Άγκυρα εφευρίσκει διαρκώς νέα επίμαχα εδαφικά ζητήματα με στόχο να επιβάλει διμερείς διαπραγματεύσεις, στις οποίες εν τέλει δεν επικρατεί το Διεθνές Δίκαιο αλλά το δίκαιου του ισχυρότερου».

Ο αρθρογράφος εκτιμά ότι η δυσπιστία της Ελλάδας είναι δικαιολογημένη και υπογραμμίζει ότι η ρίζα της διαμάχης στο Αιγαίο είναι η άρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίσει όσα ορίζει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας «επειδή αυτά αντιτίθενται στα συμφέροντά της». Σύμφωνα με το άρθρο, δεν είναι σύμπτωση το γεγονός ότι η Άγκυρα ανακάλυψε «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο το 1995 «για να ξεκινήσει μια αντιπαράθεση, η οποία δεν υφίστατο έως τότε».