Αν υπάρχει ένα σύστημα απέναντι στο οποίο υπάρχει μια σχεδόν απόλυτη εμπιστοσύνη των πολιτών, είναι αυτό των Πανελληνίων Εξετάσεων για την είσοδο στα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Διαχρονικά έχουν καταγραφεί φαινόμενα παραβατικότητας, τα οποία όμως είναι ελάχιστα στην 40χρονη ιστορία τους, γράφει ο Πάνος Φ. Κακούρης.
Από την έντυπη έκδοση
Του Πάνου Φ. Κακούρη
[email protected]
Αν υπάρχει ένα σύστημα απέναντι στο οποίο υπάρχει μια σχεδόν απόλυτη εμπιστοσύνη των πολιτών, είναι αυτό των Πανελληνίων Εξετάσεων για την είσοδο στα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Διαχρονικά έχουν καταγραφεί φαινόμενα παραβατικότητας, τα οποία όμως είναι ελάχιστα στην 40χρονη ιστορία τους.
Φέτος παρατηρείται ότι την ομαλή διεξαγωγή των εξετάσεων φροντίζει να διασαλεύσει το ίδιο το υπουργείο Παιδείας.
Προ μηνός ανακοίνωσε αιφνιδιαστικά την περικοπή των εισακτέων στις σχολές υψηλής ζήτησης, προκαλώντας αναστάτωση στους χιλιάδες μαθητές που δίνουν τη μάχη τους, όχι στα σχολεία αλλά στα φροντιστήρια για να ετοιμαστούν για τις εξετάσεις. Εν μέσω της χρονιάς έμαθαν ότι θα εισαχθούν λιγότεροι και άρα ο ανταγωνισμός θα είναι ισχυρότερος. Προχθές, το Σάββατο, πληροφορήθηκαν ότι τελικά ο αριθμός των εισακτέων θα περικοπεί μεν, αλλά κατά 50% σε σχέση με την προ μηνός ανακοίνωση και το υπόλοιπο 50% θα αφορά το επόμενο έτος. Άντε πάλι νέοι υπολογισμοί για τους υποψηφίους. Παράλληλα, ανακοινώθηκε το άνοιγμα των μηχανογραφικών για τη δήλωση 5ου μαθήματος, που είναι άγνωστο τι νόημα έχει μόλις λίγες εβδομάδες πριν από την έναρξη των εξετάσεων.
Όλα αυτά, που αποσπούν την προσοχή των υποψηφίων από τις εξετάσεις, οι οποίες εν πολλοίς κρίνουν τη ζωή τους, θα έπρεπε να είχαν αποφευχθεί. Το υπουργείο Παιδείας όφειλε να προσδιορίσει έγκαιρα τους κανόνες των εξετάσεων και να ορίσει τον αριθμό των εισακτέων ανά σχολή, για να γνωρίζουν οι υποψήφιοι πού βαδίζουν.
Η Παιδεία μας -λόγω έλλειψης κονδυλίων, αλλά και νοοτροπίας- έχει προβλήματα σε όλες τις βαθμίδες και υστερεί σε πάρα πολλά σε σύγκριση με άλλες προηγμένες χώρες.
Κομισιόν και ΟΟΣΑ έχουν κρούσει επανειλημμένως τον κώδωνα του κινδύνου για την ελληνική εκπαίδευση και τις παρενέργειες στην ίδια την οικονομία. Παρ’ όλα αυτά διαπιστώνουμε ότι παρά τις ελλείψεις, τις δυσκαμψίες σε θέματα αξιολόγησης εκπαιδευτικού προσωπικού, τις κατηγορίες για συντεχνίες, παρά τις καταλήψεις, παρά τα γκράφιτι στους τοίχους, οι απόφοιτοι των ελληνικών ΑΕΙ γίνονται δεκτοί ασμένως στο εξωτερικό, γιατί στις περισσότερες σχολές γίνεται «καλή δουλειά».
Η δουλειά του υπουργείου Παιδείας είναι η αντιμετώπιση όλων αυτών των δυσλειτουργιών, ώστε να γίνει η Παιδεία καλύτερη και ανταγωνιστικότερη -που μπορεί να γίνει- και όχι να δημιουργεί προβλήματα όπου δεν υπάρχουν, όπως το σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ και ΤΕΙ.