Η αυτοματοποίηση βρίσκεται εδώ. Η ρομποτική που αλλάζει τα δεδομένα στην αγορά εργασίας, όπως και η εξάλειψη των οικονομικών συνόρων που συνοδεύουν την παγκοσμιοποίηση, και οι τεράστιες μετακινήσεις πληθυσμών, οι οποίες δεν πρόκειται να περιοριστούν στο άμεσο μέλλον, αποτελούν πραγματικότητα. Λίγοι, όμως, μυημένοι ασχολούνται με τη νέα «Μετρόπολις». Είναι τόσο δυστοπικά όσο στην ταινία επιστημονικής φαντασίας του Φριτζ Λανγκ; Η «Μαρία», πάντως, δεν είναι πλέον φαντασία, γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Η αυτοματοποίηση βρίσκεται εδώ. Η ρομποτική που αλλάζει τα δεδομένα στην αγορά εργασίας, όπως και η εξάλειψη των οικονομικών συνόρων που συνοδεύουν την παγκοσμιοποίηση, και οι τεράστιες μετακινήσεις πληθυσμών, οι οποίες δεν πρόκειται να περιοριστούν στο άμεσο μέλλον, αποτελούν πραγματικότητα. Λίγοι, όμως, μυημένοι ασχολούνται με τη νέα «Μετρόπολις». Είναι τόσο δυστοπικά όσο στην ταινία επιστημονικής φαντασίας του Φριτζ Λανγκ; Η «Μαρία», πάντως, δεν είναι πλέον φαντασία.
Σύμφωνα με μελέτη δύο ερευνητών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, κατά τις επόμενες δύο δεκαετίες σχεδόν οι μισές (το 47%) θέσεις εργασίας στις Ηνωμένες Πολιτείες θα έχουν καταληφθεί από ρομπότ. Πέντε εκατ. θέσεις θα χαθούν έως το 2020, εκτιμά το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ.
Το ερώτημα που πλέον απασχολεί τους Προμηθείς δεν είναι εάν μπορεί να ανατραπεί η αυτοματοποίηση, αλλά ποιοι θα την πληρώσουν πρώτοι και ποια αντίδραση θα μας σώσει. Δεν θέλει φαντασία. Προσαρμογή και συνεργασία με τις μηχανές. Ο Έλον Μασκ, ιδρυτής της SpaceX και της Tesla Motors, που με το μέλλον έχει ανοίξει παρτίδες και διεκδικεί μερίδες, θεωρεί ότι θα είναι τόσο πολλές οι δουλειές που θα χαθούν τόσο γρήγορα, που οι κυβερνήσεις θα πρέπει να θεσπίσουν ένα «γενικό βασικό εισόδημα». «Επειδή θα υπάρχουν όλο και λιγότερες δουλειές που ένα ρομπότ δεν θα μπορεί να κάνει καλύτερα».
Σε αντίθεση με ό,τι πολλοί υποθέτουν, κινδυνεύουν από μάνατζερ και χρηματιστές έως δημοσιογράφοι, γιατροί, δεν θα το πιστέψετε, ακόμη και συγγραφείς. Κάτι παραπάνω ξέρει ο Σέλι Πάλμερ που το πρεσβεύει. Από τους κορυφαίους στον κόσμο σε τεχνολογικά θέματα, κρατήστε τις επισημάνσεις του για να μην έχετε μπερδέματα. Κρατήστε και του Μπιλ Γκέιτς τις προτάσεις, γιατί έχουν στέρεες οικονομικές βάσεις.
«Σήμερα, ένας άνθρωπος που εργάζεται σε ένα εργοστάσιο και αμείβεται με κάποια χρήματα είναι υποχρεωμένος να πληρώνει φόρους. Γιατί να μη φορολογούνται και τα ρομπότ, όταν θα κάνουν την ίδια δουλειά στο μέλλον;». Με ρομπότ ή με ανθρώπους, θα γεμίζουν τα Ταμεία και θα μειώνεται το κόστος εργασίας. Η διεκδίκηση πού μεταναστεύει; Στον πλανήτη «ουτοπία»;