Μία από τις πιο σημαντικές προκλήσεις όσον αφορά σε πιθανές μελλοντικές αποστολές μακράς διαρκείας στη Σελήνη είναι το θέμα της θέρμανσης κατά τη μακρά σεληνιακή νύχτα- και η ESA (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος- ΕΟΔ) ανακάλυψε έναν χαμηλού κόστους τρόπο επιβίωσης.
Μία από τις πιο σημαντικές προκλήσεις όσον αφορά σε πιθανές μελλοντικές αποστολές μακράς διαρκείας στη Σελήνη είναι το θέμα της θέρμανσης κατά τη μακρά σεληνιακή νύχτα- και η ESA (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος- ΕΟΔ) ανακάλυψε έναν χαμηλού κόστους τρόπο επιβίωσης.
Κατά τη διάρκεια της νύχτας, όταν η επιφάνεια της Σελήνης φωτίζεται μόνο από τη Γη, οι θερμοκρασίες πέφτουν κάτω από τους -170 βαθμούς Κελσίου. Κάποιες τοποθεσίες σε μεγαλύτερα υψόμετρα έχουν μικρότερες νύχτες, και κάποιες άλλες περιοχές ακόμα μεγαλύτερες, ή και μόνιμες.
Οι παρατεταμένες αυτές περίοδοι μεγάλου ψύχους έχουν προκαλέσει την απώλεια διάφορων σεληνιακών ρομποτικών οχημάτων, όπως το σοβιετικό Lunokhod-2 (Μάιος 1973), το οποίο έπαυσε να λειτουργεί μετά από τέσσερις μήνες εξερεύνησης. Οι αποστολές του προγράμματος «Απόλλων» παρέμεναν στην επιφάνεια για μικρά χρονικά διαστήματα, και σε όλες τις περιπτώσεις νωρίς το σεληνιακό πρωί. Ωστόσο, οι μελλοντικοί άποικοι της Σελήνης θα πρέπει να μπορούν να επιβιώσουν και τη νύχτα, κατά την οποία δεν θα έχουν διαθέσιμη την ηλιακή ενέργεια, για χρονικό διάστημα που μπορεί να φτάσει και τις 14 ημέρες.
«Μέχρι τώρα, οι ραδιενεργές πηγές ενέργειας και θερμότητας ήταν η προτιμώμενη λύση για κτίρια στη Σελήνη» λέει ο Μόριτς Φοντέιν της ESA. «Αλλά θα πολλαπλασίαζαν το κόστος και την πολυπλοκότητα οποιασδήποτε αποστολής...οπότε διερευνούμε μια πιο βιώσιμη λύση, αξιοποιώντας τη δυνατότητα της σεληνιακής σκόνης να απορροφά και να αποθηκεύει ενέργεια όταν δέχεται ηλιακό φως, και μετά να απελευθερώνει αυτή την ενέργεια κατά τη σεληνιακή νύχτα».
Η βασική ιδέα περιλαμβάνει τη χρήση πολλαπλών καθρεφτών που θα κατευθύνουν το ηλιακό φως σε επεξεργασμένο σεληνιακό ρεγόλιθο, μέσα στο οποίο θα τοποθετείται μια θερμική μηχανή. Λόγω της διαφοράς θερμοκρασίας, η θερμική αυτή μηχανή θα λειτουργεί απευθείας με τη θερμότητα του ήλιου κατά την ημέρα- η θερμοκρασία στις φωτιζόμενες επιφάνειες μπορούν να ξεπεράσουν και τους 100 βαθμούς Κελσίου στον Ισημερινό- ενώ ταυτόχρονα θα αποθηκεύει την περίσσια θερμότητα στο έδαφος. Όταν πέφτει η νύχτα, η θερμική μηχανή θα συνεχίζει να λειτουργεί, χρησιμοποιώντας την ενέργεια από το θερμό αυτό χώμα.
«Η αρχή αυτή έχει εξεταστεί λεπτομερώς» προσθέτει ο Μόριτς. «Το επόμενο βήμα, που θα πραγματοποιηθεί από το General Studies Programme της ESA, είναι να γίνουν αριθμητικές μελέτες και εξομοιώσεις για να δοθούν τιμές στην αποθήκευση ενέργειας και την παροχή ηλεκτρισμού που θα επέτρεπε αυτό το σύστημα. Τα αποτελέσματα τότε θα επιτρέψουν την κατασκευή μιας μικρής συσκευής επίδειξης, για να δοκιμαστεί η ιδέα στην πράξη».