Απαντώντας πολύ προσεκτικά στις ανακρίβειες που εκστομίζουν διάφοροι αντίπαλοι του ευρώ και άρα της Eυρωζώνης, απευθυνόμενοι σε ένα κοινό που αγνοεί σχεδόν τα πάντα περί την ΟΝΕ, πριν από λίγες εβδομάδες, ο Ευρωπαίος κεντρικός τραπεζίτης Μάριο Ντράγκι είπε, απλά και ξεκάθαρα, ότι «όποια χώρα θέλει να αποχωρήσει από την Ευρωζώνη θα πρέπει να τακτοποιήσει τις απαιτήσεις και τα χρέη της προς το σύστημα πληρωμών της Ευρωζώνης πριν κόψει τους δεσμούς».
Από την έντυπη έκδοση
Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Απαντώντας πολύ προσεκτικά στις ανακρίβειες που εκστομίζουν διάφοροι αντίπαλοι του ευρώ και άρα της Eυρωζώνης, απευθυνόμενοι σε ένα κοινό που αγνοεί σχεδόν τα πάντα περί την ΟΝΕ, πριν από λίγες εβδομάδες, ο Ευρωπαίος κεντρικός τραπεζίτης Μάριο Ντράγκι είπε, απλά και ξεκάθαρα, ότι «όποια χώρα θέλει να αποχωρήσει από την Ευρωζώνη θα πρέπει να τακτοποιήσει τις απαιτήσεις και τα χρέη της προς το σύστημα πληρωμών της Ευρωζώνης πριν κόψει τους δεσμούς».
Η σπάνια αναφορά στην πιθανότητα να φύγει κάποιο μέλος της ένωσης από την ΟΝΕ και την Ευρωζώνη έγινε από τον επικεφαλής της ΕΚΤ σε επιστολή του προς δύο Ιταλούς βουλευτές του κόμματος του Πέπε Γκρίλο, το οποίο είναι κατά του ευρώ, και δημοσιοποιήθηκε από το πρακτορείο Reuters. Έρχεται δε σε μία συγκυρία που το αντιευρωπαϊκό πνεύμα στην Ιταλία και άλλα κράτη-μέλη αυξάνεται, τροφοδοτούμενο από την απόφαση της Βρετανίας να φύγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση, σχολιάζει το πρακτορείο.
Αν μια χώρα φύγει από το ευρωσύστημα, οι απαιτήσεις και οι υποχρεώσεις της εθνικής κεντρικής τράπεζας στην ΕΚΤ πρέπει να εκκαθαριστούν στο σύνολό τους, αναφέρει ο κ. Ντράγκι στην επιστολή. Με βάση τα στοιχεία στα τέλη Νοεμβρίου από το σύστημα πληρωμών Target-2, αυτό θα άφηνε την Ιταλία με λογαριασμό 358,6 δισεκατομμυρίων ευρώ. Διότι το σύστημα καταγράφει τις ροές πληρωμών μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης, στις μεταξύ τους εμπορικές συναλλαγές.
Υπό αυτές τις συνθήκες, η απειλή διασυνοριακών πτωχεύσεων αποτελεί το στοιχείο στο οποίο αποδίδεται συχνά το γεγονός ότι η Ευρωζώνη διατηρείται ακέραια, παρά τη χρηματοπιστωτική κρίση. Καθώς αυτές οι πληρωμές εν γένει δεν διακανονίζονται, αδύναμες οικονομίες -περιλαμβανομένων της Ιταλίας, της Ισπανίας και της Ελλάδας- έχουν αθροιστικά μεγάλες υποχρεώσεις στον Target-2, ενώ η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος πιστωτής, με απαιτήσεις 754,1 δισεκατομμυρίων ευρώ. Όσο για την Ελλάδα, οφείλει στο σύστημα μόνον 96 δισ. ευρώ, τα οποία θα έπρεπε να προστεθούν στο συνολικό χρέος της χώρας. Οι ανισορροπίες του Target-2 χειροτέρεψαν τους τελευταίους μήνες, με τον οικονομολόγο του Harvard Carmen Reinhart να προειδοποιεί για έξοδο κεφαλαίων από την Ιταλία. Στην επιστολή, ο Μ. Ντράγκι υποστηρίζει ότι οι ανισορροπίες οφείλονται στο πρόγραμμα αγορών της ΕΚΤ, όπου πολλοί πωλητές είναι ξένοι επενδυτές με λογαριασμούς στη Γερμανία.
Ερώτημά μας: Οι εδώ δραχμολάγνοι και άλλοι «ειδικοί» γνωρίζουν πόσα οφείλει η Ελλάδα στο Target-2 επιπλέον του συνολικού μας χρέους; Γνωρίζουν ότι, σε περίπτωση αποχώρησής της από την Ευρωζώνη, η χώρα αυτομάτως θα μείνει χωρίς εισαγωγές; Έχουν υπ’ όψιν τους ότι η Ελλάδα έχει βαθμό οικονομικής αυτάρκειας 14% και άρα η κατανάλωσή της εξαρτάται σε ποσοστό περίπου 86% από εισαγωγές; Μεταξύ των οποίων βέβαια και ζωτικές πρώτες ύλες, στρατιωτικό υλικό κ.ά. Τους πληροφόρησε κανείς ότι τα οφειλόμενα ποσά στο Target-2 είναι αμέσως απαιτητά και άσχετα με οποιεσδήποτε άλλες ρυθμίσεις για το συνολικό δημόσιο χρέος της χώρας; Έχουν ακούσει τίποτε για την περίφημη έκθεση Γιούνκερ περί των επιπτώσεων εξόδου μιας χώρας από την Ευρωζώνη και του κοινωνικού της κόστους;
Αν όλα αυτά τους είναι άγνωστα, τότε καλά θα κάνουν, πολύ ευγενικά, να μην αερολογούν...