Μια αμαξοστοιχία, καθώς και την κυριότητα του ακινήτου στο οποίο στεγάζεται ένα σταθμαρχείο, καλείται να δώσει ως αποζημίωση η εθνική εταιρεία σιδηροδρόμων της Ινδίας, σε έναν αγρότη από το κρατίδιο Παντζάμπ στα βόρεια της χώρας.
Μια αμαξοστοιχία, καθώς και την κυριότητα του ακινήτου στο οποίο στεγάζεται ένα σταθμαρχείο, καλείται να δώσει ως αποζημίωση η εθνική εταιρεία σιδηροδρόμων της Ινδίας, σε έναν αγρότη από το κρατίδιο Παντζάμπ στα βόρεια της χώρας.
Ο αγρότης Σαμπουράν Σινγκ άσκησε δίωξη κατά της Indian Railways το 2015, ζητώντας από την εταιρεία σιδηροδρόμων να του καταβάλει περισσότερα χρήματα από αυτά που έλαβε για την παραχώρηση έκτασης, στο πλαίσιο εργασιών για την κατασκευή σιδηροδρομικής γραμμής.
Ωστόσο, παρά τη δικαίωση του σε πρώτο βαθμό, η δημόσια επιχείρηση συνέχισε να μην πληρώνει τον Ινδό αγρότη.
Βλέποντας τη διαδικασία να έχει «βαλτώσει», ο αγρότης κινήθηκε εκ νέου δικαστικά τον Ιανουάριο για να εισπράξει τα χρήματά του.
Εκδικάζοντας την υπόθεση, το δικαστήριο αποφάσισε να δοθεί στον αγρότη μια αμαξοστοιχία εξπρές των 20 βαγονιών της Indian Railways, αντί των 10 εκατομμυρίων ρουπιών (142.000 ευρώ) που του όφειλε η εταιρεία σιδηροδρόμων, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο.
Εκτός από την αμαξοστοιχία, στον αγρότη δίδεται με δικαστική απόφαση η ιδιοκτησία του σταθμαρχείου στον σιδηροδρομικό σταθμού της Λουντχιάντα, πόλης του κρατιδίου Παντζάμπ.
Πάντως, η διοίκηση των σιδηροδρόμων ζήτησε να εκδικαστεί εκ νέου η υπόθεση, διατηρώντας προσωρινά τον έλεγχο της αμαξοστοιχίας και ελπίζοντας σε ανατροπή της απόφασης.
Πηγές: ΑΜΠΕ, AFP