Οι Ισπανοί έχουν ένα ανέκδοτο για τους συμπατριώτες τους από τη Γαλικία: είναι το είδος του ανθρώπου που τον συναντάς στη σκάλα και δεν ξέρεις αν ανεβαίνει ή κατεβαίνει. Ισχύει και για το σχέδιο για τις ταχύτητες στην Ευρώπη, γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Οι Ισπανοί έχουν ένα ανέκδοτο για τους συμπατριώτες τους από τη Γαλικία: είναι το είδος του ανθρώπου που τον συναντάς στη σκάλα και δεν ξέρεις αν ανεβαίνει ή κατεβαίνει. Ισχύει και για το σχέδιο για τις ταχύτητες στην Ευρώπη.
Οι τέσσερις του Βίζεγκραντ το θεωρούν αρχή κατηφόρας, η Κομισιόν αρχή ανόδου, η καγκελάριος μήνυμα «ενότητας μέσα από τη διαφορετικότητα», θυμίζοντας κάποια catch-all κόμματα και ο Ιταλός πρωθυπουργός διαβάζει αλλιώς τα ονόματα - τέσσερις μεγάλες προτεραιότητες με προοπτική δεκαετίας. Δεν τελειώνει εδώ το ανέκδοτο. «Η αρχική ιδέα είναι ότι και οι 27 θα προχωρήσουμε μαζί».
Μα τις Βρυξέλλες, τι τρέλες! Σταματώ να διαβάζω άλλες δηλώσεις για πολλαπλές ταχύτητες, επιλογές, ποιότητες, ποσότητες, οντότητες και αναζητώ καθαρές αστειότητες.
Ευρωπαϊκά ανέκδοτα. Όσα λένε οι Αυστριακοί για τους Γερμανούς (Οι Γερμανοί θα ήθελαν να καταλάβουν τους Αυστριακούς αλλά δεν μπορούν, ενώ οι Αυστριακοί καταλαβαίνουν τους Γερμανούς αλλά θα προτιμούσαν να μην μπορούσαν), οι Ρουμάνοι για τους Ούγγρους («Έκανα όλες τις εξετάσεις και ο γιατρός μου λέει πως δεν υπάρχει αμφιβολία, είμαι ξενοφοβικός. Αυτή είναι μία ακόμη καταραμένη ασθένεια που μας κόλλησαν οι Ούγγροι»), οι Φινλανδοί για τους Σουηδούς (Ποια η διαφορά μεταξύ Σουηδών και Φινλανδών; Οι Σουηδοί έχουν καλούς γείτονες), οι Πορτογάλοι για τους Ισπανούς (Οι 11 από τους 10 Ισπανούς δηλώνουν πως νιώθουν ανώτεροι από τους άλλους), οι Γερμανοί για τους Πολωνούς (Πότε έχουν Χριστούγεννα στην Πολωνία; Δύο μέρες μετά τα Χριστούγεννα στη Γερμανία).
Προκαλούν ευθυμία, χωρίς απαραίτητα να προκαλούν την επανερμηνεία. Είναι μια ένδειξη στοργής, που ξεφλουδίζει την οργή. Είναι ένδειξη ενδιαφέροντος, παρουσία, φυσικά εθνικού συμφέροντος.
Πώς το 'πε ο Romain Signovert, που έγραψε το βιβλίο «De Qui Se Moque-t-On» (κάτι σαν «Με ποιους κάνουμε πλάκα») και διατηρεί το blog Europeisnotdead; «Είμαστε μια μεγάλη, ποικιλόμορφη κοινότητα με μια κοινή και μακρά ιστορία, με σκαμπανεβάσματα και το χιούμορ τα αντανακλά όλα αυτά». Από την αβεβαιότητα αποσπά.