Με αφορμή την Παγκόσμια Εβδομάδα Γλαυκώματος η οποία είναι από 12 - 18 Μαρτίου, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Γλαυκώματος (World Glaucoma Association) δίνει στη δημοσιότητα μελέτες που αποδεικνύουν ότι για την επιδείνωση της κατάστασης ευθύνονται οι δημοσιονομικοί περιορισμοί στον τομέα της υγείας και η έλλειψη ενημέρωσης κυρίως στους αγροτικούς πληθυσμούς.
Με αφορμή την Παγκόσμια Εβδομάδα Γλαυκώματος η οποία είναι από 12 - 18 Μαρτίου, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Γλαυκώματος (World Glaucoma Association) δίνει στη δημοσιότητα μελέτες που αποδεικνύουν ότι για την επιδείνωση της κατάστασης ευθύνονται οι δημοσιονομικοί περιορισμοί στον τομέα της υγείας και η έλλειψη ενημέρωσης κυρίως στους αγροτικούς πληθυσμούς.
Σύμφωνα με τις μελέτες αυτές, το οικονομικό κόστος από τις επιπτώσεις του γλαυκώματος είναι τεράστιο και ανέρχεται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε παγκόσμια κλίμακα. Αθροιστικά το μέσο άμεσο και έμμεσο (επιβάρυνση οικογένειας, συστήματος υγείας, απώλεια εργατοωρών κ.λπ.) ετήσιο κόστος για κάθε γλαυκωματικό ασθενή μπορεί να κυμαίνεται από 10.000 - 20.000 ευρώ.
Ωστόσο, και οι προβλέψεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Γλαυκώματος, για το μέλλον είναι δυσοίωνες, καθώς τα στοιχεία δείχνουν ότι το γλαύκωμα «καλπάζει» κυριολεκτικά, τυφλώνοντας κάθε χρόνο πάνω από 1,1 εκατομμύρια ανθρώπους σε παγκόσμιο επίπεδο.
Από τα στοιχεία των προηγούμενων ετών, έχει καταγραφεί ότι το 2013, οι άνθρωποι με γλαύκωμα έφτασαν στα 64,3 εκατομμύρια και ο αριθμός αυτός αναμένεται να εκτοξευτεί το 2020 στα 76 εκατομμύρια.
Αναφερόμενος στις μελέτες αυτές, ο χειρουργός οφθαλμίατρος, Καθηγητής Οφθαλμολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και επιστημονικός υπεύθυνος του Οφθαλμολογικού Κέντρου Γλαυκώματος & Laser Αθηνών κ. Βασίλειος Κοζομπόλης, τόνισε ότι παρά την εξέλιξη της οφθαλμολογίας, το γλαύκωμα είναι η 2η πιο κοινή αιτία τύφλωσης παγκοσμίως. Σύμφωνα με τον γιατρό, στα αρχικά στάδια δεν προκαλεί συμπτώματα και έτσι, όταν πλέον, διαγνωστεί η βλάβη είναι μη αναστρέψιμη. Όμως, σύμφωνα με τον γιατρό, η έλλειψη ενημέρωσης ειδικά στους αγροτικούς πληθυσμούς, είναι πολύ μεγάλη και γι΄ αυτό η πλειονότητα των ανθρώπων αυτών φτάνει στον γιατρό όταν έχει υποστεί μη αναστρέψιμη βλάβη.
Και μπορεί η πάθηση να εμφανίζεται συνήθως σε άτομα της 3ης ηλικίας, όμως έχουν καταγραφεί και περιπτώσεις σε νέους ανθρώπους, καθώς επίσης και σε παιδιά. Οι παράγοντες που ενοχοποιούνται είναι η αυξημένη πίεση στα μάτια, το ιστορικό της οικογένειας, ο λεπτός κερατοειδής, η μυωπία, ο διαβήτης, κάποιος τραυματισμός των ματιών και η πολύχρονη χρήση κορτιζόνης.
Σύμφωνα με τον Δρ. Κοζομπόλη, πολλές μελέτες που έχουν γίνει, έδειξαν ότι το περπάτημα και η αερόβιος άσκηση δρουν ευεργετικά στη μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης, ενώ αντίθετα η συστηματική άρση βαρών μπορεί να οδηγήσει σε αύξησή της.
Ο γιατρός επισημαίνει τη σημαντικότητα της προληπτικής οφθαλμολογικής εξέτασης ειδικά, όπως λέει, στα άτομα με κληρονομικό ιστορικό γλαυκώματος.
Ενώ αναφορικά με την αντιμετώπιση της πάθησης, ο Δρ. Κοζομπόλης σημειώνει ότι οι νέες χειρουργικές τεχνικές που εφαρμόζονται στην Ελλάδα, όπως είναι η χρήση μικροσκοπικών βαλβίδων, βοηθούν στην απορροή του υδατοειδούς υγρού το οποίο είναι υπεύθυνο για την αυξημένη πίεση του οφθαλμού και βάζουν φρένο στην εξέλιξη της νόσου. Επιπροσθέτως όπως λέει, οι μέθοδοι αυτοί μπορούν να εφαρμοστούν σε συνδυασμό με την εγχείρηση καταρράκτη.
Η χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπιση του γλαυκώματος ονομάζεται τραμπεκουλεκτομή. Σε αυτή ο γιατρός με εργαλεία μικροχειρουργικής δημιουργεί μία παρακαμπτήριο οδό αποχέτευσης του υγρού του ματιού με σκοπό τη μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης.
Στις περιπτώσεις που έχουν προηγηθεί άλλες επεμβάσεις στο μάτι και η πιθανότητα επιτυχίας της τραμπεκουλεκτομής κρίνεται από τον γιατρό ότι είναι μειωμένη, τότε μπορεί να γίνει αντιγλαυκωματική επέμβαση με τοποθέτηση αντιγλαυκωματικής βαλβίδας.