Αν υπάρχει μια χαραμάδα αισιοδοξίας για το κλείσιμο της αξιολόγησης εν ευθέτω χρόνω, αυτή δεν άνοιξε στο Χίλτον, όπου γίνονται οι διαπραγματεύσεις των αρμόδιων υπουργών με την τρόικα, αλλά στο Βερολίνο. Οι τελευταίες πληροφορίες από τη Γερμανία αναφέρουν πως η Γερμανία αμβλύνει τη στάση της σε κομβικά ζητήματα, όπως η εφαρμογή των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος και η διάρκεια των πρωτογενών πλεονασμάτων ύψους 3,5% του ΑΕΠ, γράφει ο Πάνος Φ. Κακούρης.
Από την έντυπη έκδοση
Του Πάνου Φ. Κακούρη
[email protected]
Αν υπάρχει μια χαραμάδα αισιοδοξίας για το κλείσιμο της αξιολόγησης εν ευθέτω χρόνω, αυτή δεν άνοιξε στο Χίλτον, όπου γίνονται οι διαπραγματεύσεις των αρμόδιων υπουργών με την τρόικα, αλλά στο Βερολίνο. Οι τελευταίες πληροφορίες από τη Γερμανία αναφέρουν πως η Γερμανία αμβλύνει τη στάση της σε κομβικά ζητήματα, όπως η εφαρμογή των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος και η διάρκεια των πρωτογενών πλεονασμάτων ύψους 3,5% του ΑΕΠ.
Μέχρι πρότινος, ή μάλλον με βάση αυτά που γνωρίζουμε επισήμως, το Βερολίνο ήθελε την απόλυτη εφαρμογή των αποφάσεων του Eurogroup του περασμένου Μαΐου, οι οποίες για το χρέος προβλέπουν το άνοιγμα του «φακέλου» των μεσοπρόθεσμων μέτρων μετά τη λήξη του προγράμματος, στα μέσα του 2018, και πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ για μία δεκαετία. Υπό την πίεση του ΔΝΤ φαίνεται να υποχωρεί και να αποδέχεται τον προσδιορισμό, από τώρα, των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος, μια εξέλιξη που ίσως οδηγήσει στην απεμπλοκή και στην αποφυγή μιας ακόμη κρίσης στην Ευρωζώνη, λίγο πριν από τις γερμανικές εκλογές.
Δεν αρκεί, όμως, η «καλή» διάθεση από τη γερμανική πλευρά. Διαπιστώνονται τεράστιες διαφωνίες στην κουβέντα με τους εκπροσώπους των δανειστών για τα μέτρα που καλείται να προνομοθετήσει η Ελλάδα, από το 2019 και μετά.
Υπάρχουν διαφορές στο ύψος του αφορολόγητου, στο βάθος του «κουρέματος» των συντάξεων, ενώ και στα εργασιακά η εικόνα δεν είναι καλύτερη. Και μην ξεχνάμε, ότι, όπως δήλωσε πρόσφατα ο ΥΠΟΙΚ Ευκλείδης Τσακαλώτος, αν δεν υπάρξει συμφωνία σε όλα, αξιολόγηση, χρέος και πλεονάσματα, δεν υπάρχει συμφωνία.
Πλην θεαματικής ανατροπής, η ιστορία της συνολικής συμφωνίας κυβέρνησης - δανειστών θα τραβήξει ακόμη, με ζημιά για την οικονομία. Ο στόχος για το 2017 είναι η ανάπτυξη 2,7%. Πέρασε όμως το πρώτο δίμηνο μέσα σε αβεβαιότητα, που άφησε έντονα τα σημάδια της στις καταθέσεις, στην κατανάλωση και ενδεχομένως στην επενδυτική δαπάνη. Χάνεται όπως φαίνεται και ο Μάρτιος και εάν παραταθεί περαιτέρω, το +2,7% του ΑΕΠ θα αποδειχτεί όνειρο, όπως οι προγενέστερες εκτιμήσεις του ΔΝΤ. Και οι συνέπειες δεν θα μείνουν εκεί.
Ο πρώην διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιώργος Προβόπουλος, έκρουσε «καμπανάκι» και για κίνδυνο νέας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών το 2018, εάν παραταθεί, πέραν του Μαΐου, η αβεβαιότητα