«Το ερώτημα "αν αντέχει η χώρα την επιλογή της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση" δεν μπορεί να τεθεί. Είναι τόσο άσχετο με την πραγματικότητα, όσο και το ερώτημα αν αντέχει ο άνθρωπος τη ζωή. Τη ζει ή αυτοκτονεί» ανέφερε χαρακτηριστικά ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης σε συνομιλία του με τον δημοσιογράφο Παύλο Τσίμα, στο πλαίσιο του 2ου Συνεδρίου του Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών.
«Το ερώτημα ''αν αντέχει η χώρα την επιλογή της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση'' δεν μπορεί να τεθεί. Είναι τόσο άσχετο με την πραγματικότητα, όσο και το ερώτημα αν αντέχει ο άνθρωπος τη ζωή. Τη ζει ή αυτοκτονεί» ανέφερε ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης σε συνομιλία του με τον δημοσιογράφο Παύλο Τσίμα, στο πλαίσιο του 2ου Συνεδρίου του Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών.
Όπως είπε, «η κοινή πορεία των χωρών της Ένωσης αποτελεί μια τεράστια επένδυση που ένα μέλος της δεν μπορεί να θυσιάσει χωρίς σημαντικό κόστος για το ίδιο» και τόνισε πως «η διεθνής αλληλεξάρτηση δεν είναι ένα παροδικό φαινόμενο». Εξήγησε ότι στην εποχή της παγκοσμιοποίησης δεν υπάρχουν κράτη με απόλυτη αυτονομία, καθώς προβλήματα (όπως η μετανάστευση ή η κλιματική αλλαγή) απαιτούν συμπόρευση και συνεργασία.
Αναφορικά με την κρίση, ο κ. Σημίτης παρατήρησε ότι αυτή εξελίσσεται σε ένα διαφορετικό περιβάλλον πιο δυσμενές, καθώς στη μεν Ε.Ε. «το 2017 είναι έτος εκλογών σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες», ενώ στις ΗΠΑ, η εξωτερική πολιτική Τραμπ φαίνεται πως θα χαρακτηριστεί από έναν «εθνικιστικό ηγεμονισμό».
Σύμφωνα με τον κ. Σημίτη «η μικρή Ελλάδα θα πρέπει να γίνει η σοβαρή Ελλάδα» επισημαίνοντας πως «η κύρια επιδίωξη της χώρας μας θα έπρεπε να είναι, η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης. «Διότι, τι άλλο από έλλειψη εμπιστοσύνης σημαίνει ο μικρός αριθμός ξένων επενδύσεων στη χώρα, ή το γεγονός της συνεχούς αύξησης του επιτοκίου, που θα πρέπει να πληρώσει η Ελλάδα αν θέλει να δανεισθεί από τις αγορές;» ρώτησε.
Στο πλαίσιο αυτό, ο πρώην πρωθυπουργός υπογράμμισε ιδιαίτερα το πρόβλημα της «έλλειψης ενός δικού μας αναπτυξιακού μοντέλου» και υπογράμμισε ότι με τις αδιάκοπες κωλυσιεργίες της Αθήνας «οι δυνατότητες επανάκαμψης μειώνονται συνεχώς και ο αναγκαίος χρόνος για την επάνοδο στην ομαλότητα αυξάνεται όλο και περισσότερο».
Σε ό,τι αφορά την Ε.Ε. επισήμανε το πρόβλημα της «δομικής ανισορροπίας» που τη χαρακτηρίζει -«ο Βορράς πραγματοποιεί πλεονάσματα και ο Νότος ελλείμματα»- και άρα, αν δεν αρθεί αυτή η αδυναμία «οι κρίσεις στην Ένωση θα έρχονται και θα επανέρχονται».