Προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατέθεσαν οι 63 δικηγορικοί σύλλογοι της χώρας, όπως και οι πρόεδροί τους ατομικά, κατά του ασφαλιστικού νόμου 4387/2016 και των σχετικών υπουργικών αποφάσεων που εκδόθηκαν κατ΄ εφαρμογή των διατάξεων του επίμαχου νόμου.
Προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατέθεσαν οι 63 δικηγορικοί σύλλογοι της χώρας, όπως και οι πρόεδροί τους ατομικά, κατά του ασφαλιστικού νόμου 4387/2016 και των σχετικών υπουργικών αποφάσεων που εκδόθηκαν κατ΄ εφαρμογή των διατάξεων του επίμαχου νόμου.
Στις τρεις προσφυγές τους υποστηρίζουν ότι ο ασφαλιστικός νόμος είναι αντίθετος στο Σύνταγμα, στο πρώτο πρόσθετο πρωτόκολλο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), στο Διεθνές Σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα του ΟΗΕ και στο Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Συγκεκριμένα, οι δικηγορικοί σύλλογοι αναφέρουν ότι παραβιάζεται το προστατευόμενο από την ελληνική και διεθνή νομοθεσία δικαίωμα πρόσβασης στα δικαστήρια και σε δίκαιη δίκη των πολιτών, καθώς η δικηγορική αμοιβή υπάγεται στα δικαστικά έξοδα και μπορεί να λειτουργήσει απαγορευτικά ή αποτρεπτικά στο δικαίωμα πρόσβασης των πολιτών στη Δικαιοσύνη και ιδίως των οικονομικά ασθενέστερων τάξεων.
Ακόμα, αναφέρουν ότι με τον φορολογικό νόμο επέρχεται πρόσθετη επιβάρυνση στους έμμισθους δικηγόρους, οι οποίοι καταβάλλουν διπλές εισφορές και ως έμμισθοι και ως ελεύθεροι επαγγελματίες.
Σημειώνουν επίσης ότι είναι αόριστος και ασαφής ο καθορισμός της έννοιας του «καθαρού φορολογητέου αποτελέσματος», που αποτελεί τη βάση υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών των δικηγόρων, κατά παράβαση της συνταγματικής και υπερνομοθετικής αρχής της βεβαιότητας και προβλεψιμότητας του φόρου και της αρχής της ασφάλειας και βεβαιότητας δικαίου, καθώς και της προβλεψιμότητας του νόμου, που απορρέουν από το άρθρο 78 παρ. 1 και 4 του Συντάγματος και το άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, ενώ ο καθορισμός της φορολογικής βάσης υπολογισμού των εισφορών με κανονιστική απόφαση της διοικήσεως κατά παράβαση του άρθρου 78 παρ. 1 και 4 του Συντάγματος.
Παράλληλα, επισημαίνουν ότι η επιβολή φορολογικού ή οικονομικού βάρους επί πλασματικής βάσεως, με αδικαιολόγητα προνόμια υπέρ του ΕΦΚΑ και ανισότητα σε βάρος των δικηγόρων, ιδίως ως προς το συμψηφισμό των εισφορών που καταβλήθηκαν αχρεωστήτως και την άτοκη επιστροφή ή συμψηφισμό αυτών κατά παράβαση των άρθρων 78 παρ. 1 και 2,43 παρ. 2 και 4 παρ. 1,5 παρ. 1 του Συντάγματος και 14 της ΕΣΔΑ και του άρθρου 1 του πρωτοκόλλου 1 αυτής, όπως και ότι ο πλασματικός προσδιορισμός του ελάχιστου ύψους του φορολογητέου εισοδήματος με βάση το οποίο υπολογίζονται οι ασφαλιστικές εισφορές κατά παράβαση των άρθρων 4 παρ. 1 και 5, 20 παρ. 1, 25 παρ. 1 του Συντάγματος και των άρθρων 6 παρ. 1,13 της ΕΣΔΑ σε συνδυασμό με το άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου 1 αυτής και του άρθρου 14 παρ. 1 του ΔΣΑΠΔ του ΟΗΕ.