Η Αφροδίτη είναι ένας από τους πιο αφιλόξενους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, λόγω των υψηλών θερμοκρασιών, των νεφών από διοξείδιο του θείου και της μεγάλης ατμοσφαιρικής πίεσης. Το ρεκόρ παραμονής αντικειμένου γήινης προέλευσης είναι 127 λεπτά, και το κατέχει το σοβιετικό Venera 13 που μπόρεσε να προσεδαφιστεί εκεί το 1981, παρέχοντας πολύτιμες εικόνες και επιστημονικά δεδομένα. Παρά τις αποστολές που ακολούθησαν, τίποτα δεν έχει προσεδαφιστεί στην επιφάνειά της από το 1985.
Η Αφροδίτη είναι ένας από τους πιο αφιλόξενους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, λόγω των υψηλών θερμοκρασιών, των νεφών από διοξείδιο του θείου και της μεγάλης ατμοσφαιρικής πίεσης. Το ρεκόρ παραμονής αντικειμένου γήινης προέλευσης είναι 127 λεπτά, και το κατέχει το σοβιετικό Venera 13 που μπόρεσε να προσεδαφιστεί εκεί το 1981, παρέχοντας πολύτιμες εικόνες και επιστημονικά δεδομένα. Παρά τις αποστολές που ακολούθησαν, τίποτα δεν έχει προσεδαφιστεί στην επιφάνειά της από το 1985.
Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα όσον αφορά στην εξερεύνηση της Αφροδίτης είναι ότι οι κανονικοί ψηφιακοί υπολογιστές δεν μπορούν να λειτουργούν εκεί, καθώς τα συμβατικά τσιπ πυριτίου μπορούν να αντέχουν μέχρι περίπου τους 250 βαθμούς Κελσίου. Τα σκάφη του προγράμματος Venera μπόρεσαν να διατηρήσουν τα ηλεκτρονικά τους σε λειτουργία χάρη σε ογκώδεις, ερμητικά μονωμένους θαλάμους, ενώ κάποιες φορές το εσωτερικό τους είχε ήδη ψυχθεί από πριν στους -10 βαθμούς Κελσίου πριν τα σκάφη εισέλθουν στην ατμόσφαιρα του πλανήτη.
Τα τελευταία χρόνια, τα ηλεκτρονικά που βασίζονται στο καρβίδιο του πυριτίου (SiC) έχουν αρχίσει να ωριμάζουν, με το SiC να παρουσιάζει ενδιαφέρον για στρατιωτικές και βιομηχανικές εφαρμογές, καθώς μπορεί να αντέχει σε πολύ υψηλές τάσεις και θερμοκρασίες, κάτι που το καθιστά ιδανικό και για την Αφροδίτη.
Όπως αναφέρει το Ars Technica, ερευνητές του Glenn Research Center της NASA φαίνεται πως έλυσαν το άλλο μεγάλο πρόβλημα πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, δημιουργώντας καλώδια διασύνδεσης (interconnects- τα μικροσκοπικά καλώδια που συνδέουν και κρατούν ενωμένα τα τρανζίστορ και άλλα εξαρτήματα) που μπορούν επίσης να αντέξουν τις υψηλές θερμοκρασίες του πλανήτη.
Οι ερευνητές της NASA συνδύασαν τα νέα αυτά καλώδια με κάποια τρανζίστορ από SiC για τη δημιουργία ενός τσιπ που είναι «συσκευασμένο» σε κεραμικό. Το τσιπ αυτό στη συνέχεια ενσωματώθηκε στο GEER (Glenn Extreme Environments Rig, ένα μηχάνημα που μπορεί να εξομοιώνει τις συνθήκες της Αφροδίτης για εκατοντάδες ώρες κάθε φορά). Το τσιπ συνέχισε να λειτουργεί σταθερά στα 1,26 MHz για 521 ώρες (21,7 ημέρες) πριν παυθεί η λειτουργία του GEER.
Σύμφωνα με το Glenn, πρόκειται για την πρώτη φορά που αναφέρεται επίδειξη τσιπ υπολογιστή το οποίο λειτουργεί υπό συνθήκες Αφροδίτης για πολλές ημέρες χωρίς τη βοήθεια κάποιου δοχείου υπό πίεση, συστήματος ψύξης ή άλλου μέσου προστασίας. Σύμφωνα με τους ερευνητές, εάν η τεχνολογία «ωριμάσει» ακόμα περισσότερο, τότε θα είναι δυνατές δραστικές βελτιώσεις όσον αφορά στον σχεδιασμό σκαφών για την Αφροδίτη και concept αποστολών, ανοίγοντας τον δρόμο για αποστολές μεγάλης χρονικής διάρκειας στην επιφάνεια του πλανήτη.