Στην αντεπίθεση πέρασε ο υποψήφιος πρόεδρος της Γαλλίας με τη σημαία της Κεντροδεξιάς Φρανσουά Φιγιόν, τονίζοντας ότι η συνεργασία του με τη σύζυγο και τα παιδιά του ήταν απόλυτα νόμιμη και τα χρήματα που έλαβαν δηλωμένα και φορολογημένα, αναγνωρίζοντας ωστόσο η πρακτική της πρόσληψης συγγενών είναι λάθος και αποδοκιμάζεται από τον γαλλικό λαό.
Στην αντεπίθεση πέρασε ο υποψήφιος πρόεδρος της Γαλλίας με τη σημαία της Κεντροδεξιάς Φρανσουά Φιγιόν, τονίζοντας ότι η συνεργασία του με τη σύζυγο και τα παιδιά του ήταν απόλυτα νόμιμη και τα χρήματα που έλαβαν δηλωμένα και φορολογημένα, αναγνωρίζοντας ωστόσο η πρακτική της πρόσληψης συγγενών είναι λάθος και αποδοκιμάζεται από τον γαλλικό λαό.
Για το τελευταίο, ο κ. Φιγιόν ζήτησε συγγνώμη.
«Ναι, προσέλαβα την σύζυγό μου ως συνεργάτιδα. Ήταν στη συνέχεια και συνεργάτιδα του αντικαταστάτη μου στην Εθνοσυνέλευση, πριν ξαναγίνει συνεργάτις μου. Είχε τον συγκεκριμένο ρόλο για 15 χρόνια, για έναν μισθό 3.677 ευρώ τον μήνα καθαρά, μισθό απόλυτα δικαιολογημένο για ένα άτομο με ανώτατη μόρφωση στα νομικά και στη φιλολογία», είπε ο πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας μεταξύ του 2007 και του 2012.
Ο κ. Φιγιόν αναφέρθηκε επίσης στην εργασία δύο παιδιών του για 15 μήνες ως συνεργατών του την περίοδο που ήταν γερουσιαστής. «Ναι, όλα αυτά ήταν νόμιμα. Είναι όμως αυτό αρκετό στο ηθικό επίπεδο; Αυτό το ζήτημα με φέρνει απέναντι στη συνείδησή μου και απέναντι στους Γάλλους. Δεν είναι βέβαια το σύστημα των μέσων ενημέρωσης που θα με κρίνει, είναι οι Γάλλοι και μόνον εκείνοι», πρόσθεσε.
«Εργαζόμενος μαζί με τη γυναίκα και τα παιδιά μου, τους έδωσα ένα προνόμιο λόγω εμπιστοσύνης το οποίο σήμερα αντιμετωπίζεται με δυσπιστία. Ήταν λάθος και ζητώ συγγνώμη από τους Γάλλους», υπογράμμισε ο υποψήφιος πρόεδρος της Γαλλίας.
«Έχω σταματήσει κάθε συνεργασία με μέλη της οικογένειάς μου εδώ και τρία χρόνια, σε αντίθεση με πολλούς από εκείνους που σήμερα μου κάνουν μαθήματα», κατέληξε ο δεξιός Γάλλος πολιτικός.
Κατήγγειλε τέλος μια προσπάθεια να στερηθεί από την Κεντροδεξιά η δυνατότητα να βρεθεί και να διεκδικήσει την εξουσία, αφήνοντας τη Γαλλία «μεταξύ της κ. Λεπέν και του διαδόχου του κ. Ολάντ, Εμανουέλ Μακρόν».
naftemporiki.gr