Σημαντική βελτίωση της ποιότητας εικόνας στις 3-D ολογραφικές εικόνες «υπόσχεται» η δουλειά επιστημόνων στο KAIST (Korea Advanced Institute of Science and Technology).
Σημαντική βελτίωση της ποιότητας εικόνας στις 3-D ολογραφικές εικόνες «υπόσχεται» η δουλειά επιστημόνων στο KAIST (Korea Advanced Institute of Science and Technology).
Οι εφαρμογές των τρισδιάστατων ψηφιακών ολογραμμάτων είναι πάρα πολλές, ξεφεύγοντας από τα όρια της ψυχαγωγίας και ανοίγοντας νέους ορίζοντες σε τομείς όπως η επιστημονική έρευνα, ο βιομηχανικός σχεδιασμός, η ιατρική τεχνολογία κ.α. Ομάδα ερευνητών υπό τον καθηγητή ΓιονγκΚέουν Παρκ του τμήματος Φυσικής στο στο KAIST ανέπτυξε μια 3D ολογραφική οθόνη με επιδόσεις 2.600 φορές καλύτερες από τις υπάρχουσες οθόνες τέοτιου είδους. Η συγκεκριμένη τεχνολογία αναμένεται να βελτιώσει τα δεδομένα όσον αφορά στο (περιορισμένο, σήμερα) μέγεθος και τη γωνίθα θέασης των τρισδιάστατων εικόνων, που σήμερα αποτελούν μεγάλα προβλήματα της τεχνολογίας 3D ολογραφικών οθονών. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στις 23 Ιανουαρίου στο Nature Photonics.
Τα 3D ολογράμματα, που εμφανίζονται από πολύ παλιά στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας, είναι μια γνώριμη στο κοινό τεχνολογία, αλλά τα ολογράμματα στις ταινίες δημιουργούνται μέσω εφέ CGI. Τεχνικές για τη δημιουργία πραγματικών 3D ολογραμμάτων αναπτύσσονται ακόμα στα εργαστήρια. Για παράδειγμα, εξαιτίας της δυσκολίας όσον αφορά στην παραγωγή πραγματικών 3D εικόνων, οι συσκευές VR και AR προβάλλουν δύο διαφορετικές δισδιάστατες εικόνες στον θεατή, για να δημιουργήσουν οπτικές ψευδαισθήσεις.
Για τη δημιουργία ενός ολογράμματος που μπορεί να θεαθεί χωρίς ειδικό εξοπλισμό όπως 3D γυαλιά, το μήκος κύματος του φωτό πρέπει να ελέγχεται μέσω ειδικών οργάνων (SLM, DM). Ωστόσο, περιοριστικά για τη χρήση τους λειτουργεί ο αριθμός των pixel: Ο μεγάλος αριθμός pixel που μπορούν να συγκεντρώνονται σε οθόνες υψηλής ανάλυσης που αναπτύχθηκαν τα τελευταία χρόνια είναι δυνατός για 2D εικόνες, αλλά όχι για 3D.
Οι ερευνητές του KAIST ανέπτυξαν μια μέθοδο που επιτρέπει διάχυση του φωτός σε πολλές κατευθύνσεις, επιτρέποντας ευρύτερη γωνία θέασης και μεγαλύτερη εικόνα, ωστόσο εξακολούθησαν να υπάρχουν προβλήματα- και για αυτό χρησιμοποίησαν μια τεχνική διαμόρφωσης του μήκους κύματος. To αποτέλεσμα ήταν μια 3D ολογραφική εικόνα επιδόσεων 2.600 φορές καλύτερων από αυτές που παρατηρούνται σήμερα υπό αντίστοιχα δεδομένα.