Τα δεδομένα 15ετούς παρακολούθησης της μελέτης FRISC-II αναφορικά με την πρώιμη επεμβατική θεραπεία του οξέως στεφανιαίου συνδρόμου και κατά πόσο αυτή μειώνει τους θανάτους και τα εμφράγματα, δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό «The Lancet».
Τα δεδομένα 15ετούς παρακολούθησης της μελέτης FRISC-II αναφορικά με την πρώιμη επεμβατική θεραπεία του οξέως στεφανιαίου συνδρόμου και κατά πόσο αυτή μειώνει τους θανάτους και τα εμφράγματα, δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό «The Lancet».
Σύμφωνα με τη μελέτη η πρώιμη επεμβατική θεραπεία στο οξύ στεφανιαίο σύνδρομο επιφέρει αναβολή του συμβάματος κατά 18 μήνες συγκριτικά με μια μη επεμβατική.
Η δοκιμή FRISC-II ήταν η πρώτη τυχαιοποιημένη δοκιμή η οποία έγινε από το Σουηδικό Ίδρυμα Καρδιάς-Πνευμόνων, το Σουηδικό Ίδρυμα Στρατηγικής Έρευνας και το Κέντρο Κλινικής Έρευνας της Ουψάλα, σε 58 σκανδιναβικά κέντρα στη Σουηδία, στη Δανία και στη Νορβηγία, με συμμετέχοντες 2.457 ασθενείς με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο.
Με ελάχιστο χρόνο παρακολούθησης τα 15 έτη μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2014, τα δεδομένα για την κατάσταση επιβίωσης και τον θάνατο ήταν διαθέσιμα για 2.421 ασθενείς, δηλαδή ένα ποσοστό 99%, από τους αρχικά 2.457 συμμετέχοντες στη μελέτη ασθενείς και για άλλα συμβάματα μετά από 2 έτη για 2.182 ασθενείς, δηλαδή ένα ποσοστό 89%. Κατά τη διάρκεια παρακολούθησης, η επεμβατική στρατηγική επέφερε την αναβολή του θανάτου ή του επόμενου εμφράγματος μυοκαρδίου κατά μέση τιμή 549 ημερών σε σύγκριση με τη μη επεμβατική στρατηγική. Αυτή η επίπτωση ήταν μεγαλύτερη σε μη καπνιστές (μέση αύξηση 809 ημερών), σε ασθενείς με αυξημένες τιμές τροπονίνης T (778 ημέρες) και σε ασθενείς με υψηλές συγκεντρώσεις του αυξητικού παράγοντα διαφοροποίησης-15 (1.356 ημέρες).
Όλα αυτά τα χρόνια παρακολούθησης, οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι επενδύοντας σε μια πρώιμη θεραπεία κατάφεραν όχι μόνο να αναβάλουν το θάνατο του ασθενούς αλλά και το επόμενο έμφραγμα μυοκαρδίου κατά μέσο όρο 18 μηνών και της επόμενης επανεισαγωγής σε νοσοκομείο για ισχαιμική καρδιοπάθεια κατά 37 μήνες σε σύγκριση με μια μη επεμβατική στρατηγική σε ασθενείς με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο χωρίς ανάσπαση του ST τμήματος.
Αυτή η προοπτική της εναπομείνασας διάρκειας ζωής υποστηρίζει ότι μια πρώιμη επεμβατική στρατηγική θεραπείας θα πρέπει να αποτελεί την προτιμώμενη επιλογή στους περισσότερους ασθενείς με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο χωρίς ανάσπαση του ST τμήματος.