Κάνοντας ένα ταξίδι στους φόβους του σύγχρονου «δυτικού» ανθρώπου, στους δαίμονές του, τις αξίες, τους εφιάλτες και τα όνειρά του, μέσα από μια βαθιά κριτική στα σύγχρονα αδιέξοδα και, συγχρόνως, ένα γοητευτικό παραμύθι με αφόρητες αλήθειες, η ηθοποιός Ελένη Ράντου μάς μιλά για την παράσταση «Για μια ανάσα…».
Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
Κάνοντας ένα ταξίδι στους φόβους του σύγχρονου «δυτικού» ανθρώπου, στους δαίμονές του, τις αξίες, τους εφιάλτες και τα όνειρά του, μέσα από μια βαθιά κριτική στα σύγχρονα αδιέξοδα και, συγχρόνως, ένα γοητευτικό παραμύθι με αφόρητες αλήθειες, η ηθοποιός Ελένη Ράντου μάς μιλά για την παράσταση «Για μια ανάσα…».
Αγγίζοντας με πρωτότυπο τρόπο το ανυπεράσπιστο του σύγχρονου ανθρώπου μπροστά στο χρήμα και τη συναλλαγή, η σύγχρονη αλληγορία της Ζίνι Χάρις που ανέβηκε το 2015 στο Royal Court του Λονδίνου, το έργο - γροθιά στο στομάχι «Για μια ανάσα…» («How to hold your breath»), παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε σκηνοθεσία του Σταμάτη Φασουλή, στο θέατρο Διάνα.
Η Ελένη Ράντου ενσαρκώνει μία από τις ηρωίδες του έργου, των οποίων η ζωή μετατρέπεται σε απροσδόκητο θρίλερ, ταξιδεύοντας σε μια Ευρώπη που καταρρέει, και μιλά για την παράσταση και για τη σημερινή Ελλάδα.
Ποια στοιχεία καθιστούν αυτό το έργο γροθιά στο στομάχι;
Το έργο είναι, ίσως, ό,τι πιο σύγχρονο έχει γραφτεί για την πολιτικοκοινωνική μας κατάσταση. Για τον παγκοσμιοποιημένο μας κόσμο. Για το πόσο ανυπεράσπιστοι είμαστε όλοι μας μπροστά σε αυτά που έρχονται. Λέει τόσο μεγάλες αλήθειες, με τρόπο τόσο φαινομενικά παραμυθένιο, που καλείται ο θεατής να διαμορφώσει το παζλ αρκετές ώρες μετά την παράσταση. Είναι γροθιά στο στομάχι, γιατί λέει τα πράγματα όπως είναι. Όχι όπως θα θέλαμε να είναι. Μοιάζει προφητικό, αλλά όλες οι προφητείες του έχουν επαληθευτεί.
Συστήστε μας τις ηρωίδες του. Πώς η ζωή τους μετατρέπεται σε απροσδόκητο θρίλερ;
Δύο αδερφές. Η Άννα και η Σόφι. Δύο τόσο αντίθετες συμπληρωματικές προσωπικότητες. Η μια κυνηγά τον έρωτα και την καριέρα και η άλλη τη μητρότητα. Δύο γυναίκες της Δύσης που ταυτίζεσαι μαζί τους, γιατί τα θέλω τους είναι και τα δικά μας θέλω. Κι αυτό που έχουν μάθει είναι να τα θέλουν όλα. Σε ένα ταξίδι επιβίωσης, θα τα χάσουν όλα. Κι εκεί, θα αναμετρηθούν με το πραγματικά σημαντικό. Εκεί θα αποκτήσουν ουσιαστικά πολιτική συνείδηση. Εκεί θα καταλάβουν…
Τι χάνουν και τι κερδίζουν τελικά;
Δεν μπορώ να σας τα πω και όλα. Χάνουν, σίγουρα, τις ασφάλειές τους. Τις σιγουριές τους. Χαρακτηριστικά, η Άννα λέει: “Δεν έχω μάθει να ζω χωρίς προοπτική. Χωρίς να ξέρω τι θα γίνει αύριο”. Λίγο πολύ, αυτό δεν συμβαίνει σε όλους μας;
Η υπαρξιακή οδύσσεια επιβίωσης αυτών των δύο γυναικών πού μπορεί να «ταξιδέψει» τον - σαστισμένο από την κρίση - Έλληνα θεατή;
Σε αφύπνιση. Σε αλήθειες. Σε πραγματικότητα. Το έργο δεν χαϊδεύει αυτιά. Αν ήμασταν μια υγιής κοινωνία, θα μπορούσε να ξεκινήσει επανάσταση με ένα τέτοιο έργο. Οδηγούμαστε σε υπαρξιακή άβυσσο. Και δεν φαίνεται να μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι’ αυτό.
Από όσα μας συμβαίνουν, τι σας απογοητεύει περισσότερο;
Ότι οι επόμενες γενιές θα ζήσουν χειρότερα από μας. Τους κληρονομούμε τεράστιες δυσκολίες. Περισσότερες από αυτές που βρήκαμε εμείς. Είναι άδικο. Και αφύσικο για την πορεία του κόσμου. Οι άνθρωποι πάντα ονειρεύονται το καλύτερο. Δεν μπορείς να προχωράς με τη γνώση ότι βαδίζεις στο χειρότερο.
Τι σας κάνει να χάνετε το χιούμορ σας;
Η αδικία.
Και τι σας κάνει να το ξαναβρίσκετε;
Η ανάγκη της επιβίωσης.
Επειδή «ουδέν κακόν αμιγές καλού», τι έχει να μας διδάξει αυτή η δοκιμασία;
Την αντίσταση. Τη μη παράδοση. Το να κρατήσεις αξίες, που, στο βάθος σου, ξέρεις ότι είναι σημαντικές, κι ας μην πουλάνε αυτούς τους καιρούς. Κι ας είναι στα αζήτητα.
Βλέπετε αίσιους οιωνούς για το μέλλον;
Ναι, βλέπω. Βλέπω ανθρώπους ακόμα, λιγοστούς, που αξίζει τον κόπο να παλέψεις γι’ αυτούς. Είναι σκόρπιοι τώρα, δεν τους προβάλλει κανείς, αλλά υπάρχουν. Και να σας πω κάτι; Αφού αυτό το έργο μπορεί ακόμα να κινητοποιεί, υπάρχει ελπίδα.
Ταυτότητα παράστασης
Απόδοση κειμένου: Ελένη Ράντου, σκηνοθεσία: Σταμάτης Φασουλής, σκηνικά: Μαγιού Τρικεριώτη, βοηθός σκηνογράφου: Δήμητρα Χίου, κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη, φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης, κίνηση: Χρήστος Παπαδόπουλος, μουσική: Ναλίσσα Γκρήν, βοηθός σκηνοθέτη: Γιώργος Ματζιάρης. Παίζουν: Ελένη Ράντου, Ελένη Ουζουνίδου, Αντώνης Καρυστινός, Μελέτης Ηλίας, Κρίς Ραντάνοφ, Γιώργος Ματζιάρης.
Πληροφορίες
Θέατρο Διάνα: Ιπποκράτους 7 - Αθήνα, τηλ.: 210 3626596. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη και Πέμπτη: 20:00, Παρασκευή και Σάββατο: 21:00, Κυριακή: 19:30. Διάρκεια παράστασης: 2 ώρες (χωρίς διάλειμμα). Τιμές εισιτηρίων: Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή: πλατεία: 19 ευρώ, εξώστης: 17 ευρώ, φοιτητικό: 15 ευρώ, ανέργων: 12 ευρώ, Πέμπτη: γενική είσοδος: 17 ευρώ, φοιτητικό: 15 ευρώ, ανέργων και συνταξιούχων: 12 ευρώ, τιμή προπώλησης στο viva.gr τουλάχιστον μια εβδομάδα πριν: 15 ευρώ.