Χαμηλές προσδοκίες συνοδεύουν τη συνάντηση του κ. Τσίπρα με την καγκελάριο Μέρκελ στο Βερολίνο. Το επόμενο διάστημα είναι εξαιρετικά κρίσιμο για την πολιτική επιβίωσή της. Και οι αντίπαλοί της καραδοκούν.
Χαμηλές προσδοκίες συνοδεύουν τη συνάντηση του κ. Τσίπρα με την καγκελάριο Μέρκελ στο Βερολίνο. Το επόμενο διάστημα είναι εξαιρετικά κρίσιμο για την πολιτική επιβίωσή της. Και οι αντίπαλοί της καραδοκούν.
H απάντηση του κυβερνητικού εκπροσώπου Στέφεν Ζάιμπερτ στο χθεσινό μπρίφινγκ και στο ερώτημα, αν το πάγωμα στην εφαρμογή της απόφασης για σταδιακή ελάφρυνση του χρέους θα «παγώσει» και το κλίμα της συνάντησης Μέρκελ-Τσίπρα ήταν λακωνική αλλά σαφής. «Δεν βλέπω πως θα επιβαρυνθεί, υπάρχουν γερμανικές θέσεις, είναι γνωστές, τόσο στην ελληνική κυβέρνηση όσο και στο ΔΝΤ, οι θέσεις αυτές δεν έχουν αλλάξει».
Στο «ρυθμό» των καθυστερήσεων
Με αυτόν τον τρόπο το Βερολίνο έσπευσε να αποκλείσει εκ των προτέρων και πριν καν τεθεί ακόμη και ως υπόθεση εργασίας στην καγκελαρία από τον έλληνα πρωθυπουργό η απομάκρυνση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου από το τρίτο πρόγραμμα ή η συμμετοχή του με μιαν άλλη light μορφή.
Απομένουν ακόμη κάτι περισσότερο από 9 μήνες μέχρι τις βουλευτικές εκλογές στη Γερμανία και ο,τιδήποτε άλλο που θα παρεξέκλινε από τις γνωστές θέσεις του Βερολίνου, θα ξεσήκωνε την κομματική βάση της Άγκελα Μέρκελ που φαίνεται να ισορρόπησε μετά το κομματικό συνέδριο και τις διαβεβαιώσεις της πως κρίση στο προσφυγικό, όπως αυτή του 2015, δεν πρόκειται να επαναληφθεί.
Εκείνο πάντως που επαναλαμβάνεται είναι και πάλι το σκηνικό των καθυστερήσεων. «Εάν υπάρχει μια σταθερά από το 2010, από τότε που ξεκίνησε η επιχείρηση διάσωσης της Ελλάδας, είναι οι καθυστερήσεις», σχολίαζε η Neue Zürcher Zeitung.
«Όλα διαρκούν περισσότερο από όσο σχεδιάζονται. Ισχύει για την ελληνική κυβέρνηση, που συνεχώς καθυστερεί τις μεταρρυθμίσεις για τα πακέτα που πήρε, αλλά τώρα ισχύει για πρώτη φορά και για τους δανειστές. Ενώ η συμφωνία του περασμένου Μαΐου προβλέπει ότι μέχρι το τέλος του χρόνου θα πρέπει να αποφασίσει το ΔΝΤ εάν θα συμμετάσχει τελικά στο τρίτο πακέτο, όλα είναι στον αέρα».
Η καθυστέρηση επίλυσης της διαφοράς μαζί με το πάγωμα των αποφάσεων του Eurogroup σχετικά με την ελάφρυνση του χρέους, οδηγούν αναπόφευκτα το ελληνικό ζήτημα, όπως και πριν από 4 χρόνια, στο επίκεντρο της γερμανικής προεκλογικής εκστρατείας του 2017, κάτι που ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ήθελε με κάθε τρόπο να αποφύγει.
Εκλογές και τομές
Οι εκλογές του ερχόμενου Σεπτεμβρίου θεωρούνται ως οι πιο κρίσιμες μετά τη γερμανική επανένωση για το κόμμα της καγκελαρίου. Εκτός από το ακροδεξιό λαϊκιστικό κόμμα «Εναλλακτική για την Γερμανία» που φαίνεται να έχει απορροφήσει απογοητευμένους από την προσφυγική πολιτική Μέρκελ, προβλήματα αντιμετωπίζει η κ. Μέρκελ και από το αδελφό Χριστιανοκοινωνικό Κόμμα, παραδοσιακό κυβερνητικό της εταίρο. Χθες ο πρωθυπουργός της Βαυαρίας και πρόεδρος του κόμματος, Χορστ Ζεεχόφερ, εξάρτησε τη συμμετοχή του σε κυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών μετά τις εκλογές από τη θέσπιση υποχρεωτικού ανώτατου ορίου για τους πρόσφυγες κατά το αυστριακό πρότυπο που απορρίπτει η Άγκελα Μέρκελ.
Με άλλα λόγια, ο δρόμος προς την κάλπη δεν θα είναι στρωμένος με ρόδα. Υπό αυτό το πρίσμα ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε φοβούμενος νέο "χτύπημα" Τσίπρα -ορισμένοι μάλιστα είπαν ότι ο έλληνας πρωθυπουργός σέρνει τη Γερμανία από τη μύτη - μέτρησε τα υπέρ και τα κατά, και μετά από ώριμη σκέψη, όπως υποστηρίζουν τουλάχιστον όσοι τον ξέρουν καλά, πέρασε στην αντεπίθεση ζητώντας έλεγχο συμβατότητας των παροχών και αμφισβητώντας ευθέως τον μεταρρυθμιστικό ζήλο της ελληνικής κυβέρνησης.
Μέσα σε κλίμα νέας όξυνσης, με ανοιχτό το τέλος της δεύτερης αξιολόγησης και την «ετυμηγορία» των θεσμών για το βοήθημα στους χαμηλοσυνταξιούχους το αίτημα του έλληνα πρωθυπουργού, που εξέφρασε προσερχόμενος το μεσημέρι στο Συμβούλιο Κορυφής των Βρυξελλών για «ριζοσπαστική τομή», όπως κι αν το εννοεί, μόνο υπομειδίαμα προκαλεί στο Βερολίνο.
Αυτήν τη φορά ο Αλέξης Τσίπρας συναντά μιαν άλλη Μέρκελ στη γερμανική πρωτεύουσα, την προεκλογική Μέρκελ, που θέλει πάση θυσία να αποφύγει την πολιτική της αυτοκτονία μοιράζοντας υποσχέσεις, συμπάθεια και …τσάι. Με άλλα λόγια, ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος.