Η ποσοτική χαλάρωση τεντώνει τα γερμανικά νεύρα. Η επέκτασή της έως τον Δεκέμβριο του 2017 -εξέλιξη που μάλλον διευκολύνει και τους ελληνικούς σχεδιασμούς- φαντάζομαι ότι φουντώνει το Βερολίνο, ωσάν να πρόκειται για «κβαντομηχανική ανωμαλία», ακόμη κι αν οι αγορές κρατικών τίτλων από τον Απρίλιο έως τον Δεκέμβριο θα περιοριστούν στα 60 δισ. ευρώ, γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Η ποσοτική χαλάρωση τεντώνει τα γερμανικά νεύρα. Η επέκτασή της έως τον Δεκέμβριο του 2017 -εξέλιξη που μάλλον διευκολύνει και τους ελληνικούς σχεδιασμούς- φαντάζομαι ότι φουντώνει το Βερολίνο, ωσάν να πρόκειται για «κβαντομηχανική ανωμαλία», ακόμη κι αν οι αγορές κρατικών τίτλων από τον Απρίλιο έως τον Δεκέμβριο θα περιοριστούν στα 60 δισ. ευρώ.
«Αν χρειαστεί, το πρόγραμμα θα παραταθεί εκ νέου, μέχρι ο πληθωρισμός να ευθυγραμμιστεί με τον στόχο της Κεντρικής Τράπεζας», αναφέρει η σχετική ανακοίνωση. Ωχ, προβλέπω πάλι γερμανικά πρωτοσέλιδα «Ποιος μπορεί να σταματήσει τον Ντράγκι;».
Υποθέτω η οικονομική πραγματικότητα. Με εύθραυστη ανάπτυξη και γρανιτένια αβεβαιότητα, με πληθωρισμό να αγκομαχεί στο 0,2% φέτος, στο 1,3% το 2017, στο 1,5% το 2018 και στο 1,7% το 2019, ο «σούπερ Μάριο» θα ολοκληρώσει το φθινόπωρο του ίδιου έτους τη θητεία του με ανησυχία.
Ο επικεφαλής της ΕΚΤ είναι πυροσβέστης εξ ανάγκης, καθώς οι αρμόδιοι αρχηγοί κυβερνήσεων κουκουλώνουν τις εστίες. Έγνοια του είναι η φωτιά που σιγοκαίει στην ευρωπαϊκή πολυκατοικία, ενώ το Βερολίνο άγχεται για την πλημμύρα στο γερμανικό διαμέρισμα, την «εξαφάνιση» των καταθέσεων των «φρόνιμων» χάρη των «αργόσχολων», το ψαλίδισμα των κερδών των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, που σέρνονται πίσω από τη χαλαρή νομισματική πολιτική, τη «θέρμανση» της αγοράς ακινήτων...
Ο πάλαι ποτέ μαθητής σχολής Ιησουιτών συνεχίζει απτόητος για όλη την Ευρωζώνη, κι ας βρίσκεται αντιμέτωπος με σύστημα γερμανικής ζώνης, που τελευταίως ανακάλυψε ότι είναι μεγάλο το εύρος των εξουσιών ενός μη εκλεγμένου.
Ο Ιταλός καθηγητής επιμένει ευρωπαϊκά, όταν κάποιοι λαλούν εθνικά. Επιμένει συλλογικά ως εκπρόσωπος όλης της τάξης του ευρώ, ίσως ανακαλώντας την εμπειρία του από το Πανεπιστήμιο του Τρέντο. Στις εξετάσεις, οι φοιτητές ζήτησαν να απαντήσουν «συνεταιριστικά». «Εάν ο εκπρόσωπός σας απαντήσει σωστά, θα περάσει το μάθημα όλη η τάξη, εάν όχι, θα κοπεί όλη η τάξη». Ο εκπρόσωπος απάντησε λάθος και ο Ντράγκι μηδένισε όλη την τάξη.
Αυτό δεν θέλει να του συμβεί. Να απαντήσει λάθος και να κοπεί όλη η Ευρωζώνη. Ιδίως, όταν το καλοκαίρι του 2012 την έσωσε με τη μαγική φράση «Whatever it takes»...