Η αγωνία της ανθρώπινης ύπαρξης αναδύεται από την ψυχή μιας παγιδευμένης ηρωίδας, που ζωντανεύει στο πρόσωπο της ηθοποιού Όλιας Λαζαρίδου, η οποία μας μιλά για την παράσταση «Ευτυχισμένες μέρες».
Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
Η αγωνία της ανθρώπινης ύπαρξης αναδύεται από την ψυχή μιας παγιδευμένης ηρωίδας, που ζωντανεύει στο πρόσωπο της ηθοποιού Όλιας Λαζαρίδου, η οποία μας μιλά για την παράσταση «Ευτυχισμένες μέρες».
Με την αιχμηρή και, ταυτόχρονα, τρυφερή γλώσσα του, το «θεατρικό ποίημα» του σπουδαίου Ιρλανδού συγγραφέα Σάμιουελ Μπέκετ, το οποίο συνθέτει την ενότητά του μέσα σε έναν χώρο επινοημένο από τον συγγραφέα, στην προσπάθειά του να αποτυπώσει το πιο τρομερό πράγμα που θα μπορούσε να συμβεί, παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία της Σύλβιας Λιούλιου, στο Bios, έως τις 27 Δεκεμβρίου, από Πέμπτη έως και Κυριακή, στις 9 το βράδυ.
Μέσα σε ένα απογυμνωμένο και έρημο σύμπαν, η Όλια Λαζαρίδου ενσαρκώνει μια θαμμένη γυναίκα, που μονολογεί ασταμάτητα, παλεύοντας να ζήσει «άλλη μια ευτυχισμένη μέρα», και μας αναφέρει χαρακτηριστικά για αυτό το εγχείρημα: «Η σχέση μου με τον Μπέκετ δεν ξεκίνησε καθόλου ευοίωνα. Μου φαινόταν ο κόσμος του σκοτεινός και απροσπέλαστος. Αρνήθηκα να διαβάσω πριν πληροφορίες για το έργο και άλλο υλικό. Ήθελα η συνάντησή μας να είναι μετωπική. Και ήταν. Σιγά σιγά, το υπόγειο τρομερό του χιούμορ, ο τρόπος που έχει να μιλάει καίρια και κάπως “λοξά” για τα βασικά πράγματα της ύπαρξης, ήταν για μένα μεγάλη αποκάλυψη.
Η σχέση μου με τις “Ευτυχισμένες μέρες” ήταν ένα πεδίο, που κατακτήθηκε σιγά σιγά, αλλά αυθεντικά. Κατέληξα να τον θαυμάζω βαθειά για το θάρρος να μιλάει τόσο γυμνά για τα πράγματα, που - είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα - όλους μάς έχουν απασχολήσει ή θα μας απασχολήσουν, τα εξής δύο τρία - μάλλον, στην ουσία, δεν είναι και τόσα πολλά: ότι γεννιόμαστε, ίσως να καταφέρουμε να αγαπήσουμε και ότι θα πεθάνουμε.
Κάθε βράδυ που εκφέρω τα ποιητικά του λόγια, αυτό το σπασμένο canto της ύπαρξης που είναι το έργο του, νιώθω πως βρίσκομαι κοντά στα ουσιώδη. Σε μια εποχή που ούτε τα αντέχει, αλλά και κάνει τα πάντα, για να μας απομακρύνει από αυτά. Νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη που, σε αυτή την πορεία, είχα συνοδοιπόρους, ανθρώπους, που, για να το πω χοντρικά, “ατενίζουμε προς την ίδια πλευρά”. Καταρχάς, την πολύ νεότερή μου, αλλά σοφή Σύλβια Λιούλιου και τον Νίκο Φλέσσα που, μαζί, γράψαμε την “παρτιτούρα” αυτού του έργου, γιατί περί παρτιτούρας πρόκειται, αλλά και τον Άγγελο Μέντη που έκανε τον σκηνικό χώρο και τα κοστούμια μας, αλλά και την Αγγελική Στελλάτου στην κίνηση. Πολύ μοναχική η εποχή μας, και μεγάλη ευλογία η συνοδοιπορία».
Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: Διονύσης Καψάλης, σκηνοθεσία: Σύλβια Λιούλιου, δραματουργία: Νίκος Φλέσσας - Σύλβια Λιούλιου, σκηνικά - κοστούμια: Άγγελος Μέντης, επιμέλεια κίνησης: Αγγελική Στελλάτου, ηχητική σύνθεση: Γιώργος Πούλιος, φωτισμοί: Δημήτρης Κασιμάτης, φωτογραφίες: Σπύρος Στάβερης. Παίζουν: Όλια Λαζαρίδου, Άγγελος Σκασίλας.
Πληροφορίες
Bios main: Πειραιώς 84 - Αθήνα, τηλ.: 210 3425335. Τιμές εισιτηρίων: κανονικό: 12 ευρώ, φοιτητικό: 10 ευρώ.