Το 35% του πληθυσμού στην Ελλάδα βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού, ενώ το ποσοστό αυτό θα πλησίαζε το 50% εάν δεν υπήρχαν τα κοινωνικά επιδόματα και οι κοινωνικές ενισχύσεις.
Από την έντυπη έκδοση
Του Γιώργου Κούρου
[email protected]
Το 35% του πληθυσμού στην Ελλάδα βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού, ενώ το ποσοστό αυτό θα πλησίαζε το 50% εάν δεν υπήρχαν τα κοινωνικά επιδόματα και οι κοινωνικές ενισχύσεις.
Δεν είναι τυχαίο ότι τρία στα τέσσερα νοικοκυριά στη χώρα μας αφήνουν απλήρωτους λογαριασμούς, η αγοραστική δύναμη των καταναλωτών συρρικνώνεται, επτά στους δέκα ψωνίζουν από τα σούπερ μάρκετ τα απολύτως απαραίτητα και έχουν περικόψει κατά 23,4% τις δαπάνες για τρόφιμα, ενώ και η υπερφορολόγηση κλείνει την πόρτα στις επενδύσεις και βάζει καθημερινά λουκέτα.
Προφανώς όμως και γι’ αυτή την κυβέρνηση πρόκειται απλώς για αριθμούς, αφού στον βωμό του χρέους μελετά να θυσιάσει σύντομα όλα τα οικογενειακά επιδόματα και τις τελευταίες φοροαπαλλαγές, που προφανώς στηρίζουν τις ασθενέστερες ομάδες του πληθυσμού. Μια ακόμη κίνηση, η οποία θα έχει μικρό εισπρακτικό αποτέλεσμα σε σχέση με τη ζημιά που θα επιφέρει σε εκατομμύρια φορολογούμενους, αποδεικνύει όμως ότι αυτό που μετράει τελικά είναι και πάλι οι αριθμοί. Και βέβαια μπορεί ο Πυθαγόρας να έλεγε ότι τα πάντα γίνονται σύμφωνα με αριθμούς, όμως στην Ελλάδα του 2016 τείνει να γίνει πραγματικότητα το παιδικό διαδραστικό παιχνίδι «φάε τα νούμερα που διαιρούνται με τον αριθμό που σου δίνεται».
Δυστυχώς ο Olaf Palme το είχε προβλέψει ότι η μάχη που πρέπει να δοθεί δεν είναι κατά του πλούτου, αλλά κατά της φτώχειας. Όμως στη φτωχοποιημένη Ελλάδα κανείς δεν δίνει τη μάχη, ούτε από αριστερά ούτε από δεξιά. Η μόνη μάχη που δίνεται είναι αυτοί των αριθμών. Να βγουν οι αριθμοί και το χρέος. Κακά όμως τα ψέματα, οι πολίτες που αύριο θα κληθούν να ψηφίσουν, γιατί κάθε άλλο παρά τυχαίες είναι οι περιοδείες που έχουν ξεκινήσει ανά τη χώρα οι πολιτικοί αρχηγοί, δεν θα ψηφίσουν για τη μεγάλη ιδέα του χρέους, όσο σημαντική κι αν είναι. Γιατί απλά θα αφορά δευτερεύοντα ζητήματα και δεν θα ανάψει το φως στο τούνελ.
Όπως το επισημαίνει άλλωστε και στο νέο του βιβλίο, «Υπάρχει λύση;», ο Κώστας Σημίτης, ο οποίος μάλιστα προειδοποιεί ότι «έρχονται νέες θύελλες. Και είναι ακόμη άγνωστο αν το πλήρωμα και οι επιβάτες θα αντέξουν στο σύνολό τους τις περιπέτειες». Τις θύελλες τις βλέπουμε, ακόμη κι αν κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση, όσο για τις αντοχές ειδικά των επιβατών έχουν προ πολλού εξαντληθεί και το μόνο που θα φωνάξουν τότε στο πλήρωμα είναι… Hasta la vista comandates.